Het gemeenterapport van Izegem: Prestigeprojecten uitgesteld, opening brugpark is lichtpunt

De opening van het Brugpark lokte een pak volk naar de centrumbrug. © Frank
Valentijn Dumoulein
Valentijn Dumoulein medewerker KW

Op zondag 13 oktober mag je weer kiezen wie de komende zes jaar je stad zal leiden. Maar hoe heeft het huidige stadsbestuur het gedaan? Welke projecten werden gerealiseerd, welke op de lange baan geschoven? Wat pakte het bestuur goed aan, waar werd geflaterd? Je ontdekt het in dit gemeenterapport.

Wat gebeurde er bij de vorige lokale verkiezingen in 2018?

N-VA behaalde opnieuw een verkiezingsoverwinning en burgemeester Bert Maertens kon aan zijn tweede ambtstermijn beginnen. Zijn partij ging dit keer in zee met CD&V, dat zijn zitjes gehalveerd zag naar drie, maar na een oppositiekuur van zes jaar toch terug mee kon besturen. Dit ten koste van Vooruit. De socialisten zakten weg naar twee zitjes in de raad, onder andere dankzij de opkomst van het nieuwe Stedelijk Izegems Project (STiP) met voormalig SP.a-schepen Kurt Grymonprez als kopman. Die werd met vijf zitjes meteen de tweede grootste partij van de stad. Ook Vlaams Belang en Groen, dat voor het eerst weer alleen opkwam, gingen er op vooruit. Open VLD zakte terug naar één zitje. Virginie Derumeaux verving Lothar Feys als schepen, terwijl Lisa Grijspeerdt de plaats van N-VA-raadslid Jan Verbeke in nam. Bij de socialisten werd Justine Hollevoet vervangen door Eva Bossuyt. Bij STiP moest Didier Parmentier verstek geven door ziekte. Jurgen Vandcappelle kwam in zijn plaats. Bij Vlaams Belang was er het onverwachte overlijden van Rik Baert en Giel Seynaeve besloot als onafhankelijke te zetelen. Sam Weyts en Filip Buyse sprongen in.

Lees verder onder de verkiezingsuitslag van 2018

Wat waren de belangrijkste realisaties?

De eerste drie jaar van de legislatuur werden al heel wat zaken voor fietsers gerealiseerd, van de invoering van een fietsbib tot de omvorming van een groot deel van het centrum tot fietszone, met ook fietstelpalen en fietsboxen in het straatbeeld. Los hiervan is de grootste mobiliteitsrealisatie de voorbije twee jaar wellicht het nieuwe circulatieplan in de binnenstad, dat voor- en tegenstanders kent. Het was de prelude voor de komst van het brugpark, dat niet alleen voor een groene, maar ook verkeersveiliger verkeersader door de stad zorgde. Fietsers en voetgangers kunnen er afgescheiden van wagens van en naar het centrum rijden. Op welzijnsvlak kwamen er een Huis van het Kind en babytheek bij, met een passend hulpaanbod voor (aanstaande) ouders en jongeren. Het bestaande cameranetwerk werd verder uitgebouwd. Verder zijn het Haverhof, Becelaeres Hof (ondanks wat problemen met de aannemer) en Melkmarkt netjes gerenoveerd, net als de Korenmarkt als onderdeel van het brugparkproject. Er is ook werk gemaakt van een masterplan voor een toekomstig nieuw zwembad, net als van de uitbreiding van domein Wallemote-Wolvenhof.

Waar sloeg het gemeentebestuur de bal mis?

We schreven het een jaar geleden al in een terugblik, maar in dat tijdsbestek is niets noemenswaardig veranderd: de realisatie van een nieuwe evenementenhal en Cultuurfabriek zijn onherroepelijk pas voor de volgende bestuursperiode. Dat is toch een smet op het blazoen van deze meerderheid, die van het project het paradepaardje van deze legislatuur had willen maken. Dat het uitstel er ook toe leidde dat de stad een grotere subsidie voor de bouw van de kunstacademie kon losweken verzacht de bittere pil wat. Ondertussen zijn de plannen ook aangepast en kiest de stad voor een nieuwe ontwerper, met de bedoeling het gebouw te slopen en niet te hervormen. Ook staat de aftandse zaal ISO er nog steeds en is ook de nieuwe evenementenhal nog een toekomstdroom. Offertes voldeden niet aan de vereisten, het budget bleek onvoldoende en het plan om het jeugdhuis in een aanbouw te stoppen werd finaal ook verlaten. Resultaat: van de twee grootste bouwprojecten van deze legislatuur kwam niets in huis. Kostbare tijd is verloren gegaan. Verer laat Ventilus nog een kater na, met weliswaar een deels ondergronds traject, maar veel minder dan verhoopt.

Hoe blikken we terug op de voorbije zes jaar?

De projecten waar dit stadsbestuur op voorhand het meest op had ingezet waren de nieuwe Cultuurfabriek en evenementenhal. Beide zijn op vandaag, door een samenloop van omstandigheden, nog steeds niet gerealiseerd. Zeker het uitstel van de Cultuurfabriek, toch het prestigeproject van deze legislatuur, laat een zure nasmaak na. De extra subsidie die de stad nadien losweekte om het stukje van de kunstacademie te realiseren verzacht de pijn ietwat, maar het huidige plaatstekort blijft tot de nieuwbouw een feit zal zijn.

Voor het stilaan verouderde zwembadcomplex is een plan uitgedokterd, maar een nieuwbouw is pas voor de volgende legislatuur. Idem voor de evenementenhal. Zelfs de sloop van zaal ISO liep vertraging op en het traject voor de nieuwbouw verliep niet over rozen. De stad zat niet stil, maar draaide soms cirkeltjes zonder er altijd iets te kunnen aan doen. Na corona kwam de oorlog in Oekraïne met hogere energie- en bouwprijzen tot gevolg, maar niet alles valt daar op te verhalen. De meerderheid kan straks wél uitpakken met het brugpark en een gerenoveerde Melkmarkt en raapt daar nog enkele punten.