Na de verkiezingen van 2012 had de meerderheidscoalitie (de socialistische DAS-partij en de CD&V) het op een akkoord gegooid om als kartel Lijst Burgemeester naar de verkiezingen 2018 in De Panne te trekken. Tot ongenoegen van Bram Degrieck, die toen nog deel uitmaakte van de CD&V. Hij ging eerst als onafhankelijke verder, maar kort voor de verkiezingen pakte hij uit met een nieuwe lijst: het Plan-B. De uitslag zorgde voor stevige discussies… en een nieuwe burgemeester Bram Degrieck. Exit Ann Vanheste als burgemeester, die naar de oppositiebanken werd verwezen.
Het politieke landschap in De Panne werd dus helemaal hertekend. De tandem Visie 2020 en N-VA van de vorige legislatuur splitste zich in N-VA en de nieuwe liberale partij ACT!E. Ann Vanheste kreeg op 14 oktober 2018 als lijsttrekker van Lijst Burgemeester 1431 voorkeurstemmen, bijna 300 minder dan in 2012. Met de stemmen van de CD&V-kiezers erbij was dat goed voor 39 % van alle stemmen en tien zetels. Maar ook ACT!E en Het Plan-B behaalden samen tien zetels… De beslissing om de nieuwe meerderheidscoalitie te vormen lag dus in handen van N-VA, die één zetel had behaald.
Klaar als een klontje
Ann Vanheste herinnert zich die bewogen avond maar al te goed… “Er waren binnen Lijst Burgemeester toen wel wat schermutselingen, en we beseften maar al te goed dat we die ene zetel nodig hadden”, vertelt ze. “We wisten dat in zee gaan met N-VA de enige optie zou zijn om die krappe meerderheid te behalen. Al van bij het begin van de campagne was het voor ons immers zo klaar als een klontje dat het enige doel van ACT!E en Het Plan-B was om mij uit te schakelen.”
“De interne discussies binnen Lijst Burgemeester hebben voor N-VA duidelijk de doorslag gegeven om toch de kant van ACT!E en Het Plan-B te kiezen. De ontgoocheling was groot, maar het was nu eenmaal zo. Op 1 januari was ik dan geen burgemeester meer, en dat was echt wel een aanpassing. Wij hadden in die periode een huis gekocht en waren bezig met verbouwingen, dat heeft een beetje dode tijd opgevuld. Het was zeker ook niet mijn bedoeling om bij de pakken te blijven zitten.”
“Mijn besluit stond al vlug vast, ik zou thuis een praktijk installeren waar ik medische voetverzorging, permanente make-up, definitieve ontharing en gezichtsverzorging zou uitoefenen. Ik ben ook beginnen trainen om een voettocht naar Scherpenheuvel te maken, dat maakte mijn hoofd leeg. Ik kreeg meer tijd voor mijn gezin, iets wat ik jaren had gemist, en dat gaf me toch wel een zalig gevoel.”
Op politiek vlak was het echter minder zalig. “Het is natuurlijk nooit leuk om op de oppositiebanken te zitten”, ondervond Ann. “Je hebt uiteraard bepaalde doelstellingen die helemaal niet de prioriteit zijn van de coalitie. Met lede ogen aanzien hoe de nieuwe coalitie wild omspringt met centen, dat was en is voor mij een doorn in het oog.”
“Elke inwoner zal de huidige uitspattingen mogen meebetalen”
“We zagen gewezen schepen Serge Van Damme, gemeenteraadsvoorzitter Marc Hauspie en schepen Cindy Verbrugge vertrekken uit de meerderheid. Ook gewezen schepen Frans Buyse, die nu in de minderheid zat, voelde zich machteloos en nutteloos. Er wordt niet geluisterd, of toch wel: ze doen net het omgekeerde van wat als suggestie wordt geboden. Is dat inspraak?”
Politiek afscheid
“Ik heb nooit spijt gehad van de vele jaren dat ik mij heb ingezet, integendeel. De vele inwoners die in mij en onze ploeg geloven wil ik hartelijk danken voor het vertrouwen. Een kleine groep zal juichen, velen zullen het jammer vinden. Ik geef het op een blaadje: na de volgende verkiezingen zullen die uitspattingen te zien zijn aan de belastingen. Elke inwoner van De Panne zal mogen meebetalen aan de dommigheden van nu. Wat er de laatste maanden in De Panne is gebeurd, heeft mij doen besluiten om mijn ontslag in te dienen.”
“Initieel heb ik mijn verantwoordelijkheid opgenomen voor de gemeente, voor onze Pannenaars, maar er is gesmeten met bedreigingen en verwijten die mensen kapotmaken. Dat ‘kinderen van’ bestookt werden met dreigberichtjes was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Politiek is een vak apart waarbij je vooral een olifantenvel moet hebben.”
“Het is tegelijkertijd een orgaan waarbij men via verkozenen de stem van de kiezer, van de inwoners kan doen horen. Dat noemen ze democratie! Ik blijf erbij: de meerderheid had geen meerderheid meer en om die reden hebben wij de verantwoordelijkheid genomen om daar verandering in te brengen.”
Goedgevulde carrière
Neemt Ann nu voorgoed afscheid? “Dat weet ik nog niet… Ik blijf voorzitter van Das en probeer zoveel mogelijk te ondersteunen. Ik sta nog altijd 100 % achter het socialistische gedachtegoed! Mijn vader, die zelf burgemeester was van 1995 tot 2007, was socialist, heel onze familie trouwens. Na de dood van papa ben ik door toevalligheden in contact gekomen met Johan Vande Lanotte. Hij belde me op een dag of ik geen zin had om op de lijst te staan van sp.a voor het Vlaams parlement. Ik wou dat wel eens proberen, ik had daar niets bij te verliezen.”
“Wij waren aangenaam verrast door het aantal voorkeurstemmen. Na de val van de federale regering in 2010 kreeg ik opnieuw de kans om op de lijst te staan en zo ging de bal aan het rollen. Ik ben zeven jaar lid geweest van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, ik zat acht jaar in de OCMW-raad, ik ben zes jaar burgemeester geweest en 2,5 jaar gemeenteraadslid”, schetst Ann haar politieke carrière.
Ann is altijd overtuigd socialist geweest. “Ik heb nooit iets anders overwogen. Dankzij de socialisten is de levenskwaliteit van ‘de werkmens’ sterk verbeterd. Mijn grootmoeder kon daar uren over vertellen! Intussen ben ik ook grootmoeder geworden, en ooit zal ik mijn kleinkind wellicht over deze bewogen periode vertellen!”
(MVQ)
Verkiezingen 2018: drie jaar later
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
