Philipp Kocks beleefde dit najaar zijn vuurproef als acteur in De Tuin van de Eeuwigheid, het alom bejubelde verhaal van vier oorlogshelden.
Het geheim achter dat succes? “We zijn erin geslaagd om een heel waarheidsgetrouw verhaal te brengen.” De theatervoorstelling werd opgebouwd rond een reünie van enkele bekende soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, wiens geesten elkaar nog jaarlijks opzoeken in De Tuin van de Eeuwigheid. De personages worden vertolkt door Guga Baúl (Raoul Snoeck), Jonas Van Thielen (Frans Van Raemdonck), Onno Van Gelder jr (John McCrae) en Bredenaar Philipp Kocks (25) die in de huid kruipt van hun voormalige vijand Peter Kollwitz, zoon van de bekende Duitse kunstenares Käthe Kollwitz.
Philipp schetst de achtergrond bij die personages. “Peter Kollwitz sneuvelde in oktober 1914 aan het front in Diksmuide, als eerste van zijn regiment. Frans Van Raemdonck was de jongste van de Vlaamsgezinde broers uit Temse, die na een aanval op een Duitse stelling in 1917 nooit meer is teruggekeerd. Volgens de overlevering zou hij gesneuveld zijn in de armen van zijn broer Edward. Raoul Snoeck, een Franstalige Belg, werd vooral bekend met zijn dagboek In de modderbrij van de IJzervallei, de Canadese soldaat John McCrae verwierf dan weer eeuwige roem met zijn gedicht In Flanders Fields.”
Persoonlijk verhaal van vier soldaten
In aparte monologen brengt elk van deze vier soldaten zijn persoonlijk verhaal. “Daarna komen ze zoals elk jaar samen op de Duitse militaire begraafplaats van Vladslo, de laatste rustplaats van Peter Kollwitz”, licht Philipp toe. Het gezelschap voerde het stuk zes keer op in Vladslo, een keer in De Grote Post in Oostende en tenslotte in Bredene voor een volle Sint-Rikierskerk. “Door die intieme setting stonden we daar heel dicht bij het publiek, de mensen waren muisstil”, aldus Philipp.
De Tuin van de Eeuwigheid biedt volgens de Bredenaar een aparte kijk op WOI. “Het heeft een pacifistische inslag, op zich niets nieuws ware het niet dat we van elk personage de individuele lijdensweg schetsen. We hebben er ook bewust voor gekozen om bekende soldaten op te voeren, voor de mensen is dat herkenbaarder en zo konden we ons bovendien baseren op waargebeurde feiten. We zijn erin geslaagd om een heel waarheidsgetrouw verhaal te brengen, universeel en tegelijk ook toegankelijk voor een breed publiek.”
Uiteenlopende karakters van de personages
Wat het voor het publiek extra boeiend maakt, is volgens Philipp de uiteenlopende karakters van de personages. “Peter Kollwitz was een eerder melancholische figuur, en heel filosofisch ingesteld. Hij wist niet goed waar hij met zijn leven naartoe wilde en vond bij het leger voor het eerst echt een doel. John McCrae, de Canadese dichter, was als legerarts heel trots op zijn rang, een statisch en ook tragisch figuur omdat hij uiteindelijk niet op het slagveld gestorven is maar wel in een ziekenhuis achter de frontlinie. Voor hem stond dat gelijk aan het ultieme falen. Raoul Snoeck was een machofiguur, een alfamannetje, zeg maar. Het personage van Frans Van Raemdonck tenslotte, symboliseert dan weer het Vlaamse verzet tegen de Franse bourgeoisie tijdens de Eerste Wereldoorlog.”
Tuin van de Eeuwigheid was voor Philipp Kocks, die nooit een acteursopleiding volgde, zijn debuut op de planken. “Toch ging het mij heel goed af”, zegt hij. “Peter Kollwitz sneuvelde toen hij 19 jaar was, ik zag veel gelijkenissen met mezelf op die leeftijd. In die zin was het voor mij dan ook niet zo moeilijk om zijn personage gestalte te geven, ik wist waar de emoties vandaan kwamen. Het is ook een erg gelaagde rol.”
(WK)
Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Zeewacht
Eerste Wereldoorlog
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier