Naar de top van de Ventoux? Wij wel, zij niet

Vandaag zaten we op de Ventoux. Morgen op de Franse nationale feestdag is het aan de Tour-renners. Of beter was het aan de Tour-renners. Door de verwachte windkracht 9 ligt de finish aan Chalet Reynard, op dik 6 kilometer van de top.

Wij waaiden met een windkracht 8 net niet van de berg en haalden zo toch de top. Alles begon nochtans goed in Bédoin, een graad of 25 en lichte rugwind tot aan de beruchte bocht van St.Estève. In het bos waren we lang beschut van wind. We genoten ondanks dat vervelend stuk bergop aan een constante van 9% van de vele gekke toestanden op weg naar Chalet Reynard. Zo konden we een spelletje pak de wortel spelen zoals je op de kermis de flos moet pakken. Natuurlijk misten we.

Op 5 km van Chalet Reynard beuken er Hollandse schlagers door de luidsprekers: Renco is On Tour en dat moet iedereen horen. Het zijn nog geen Hollandse toestanden zoals in bocht 7 van Alpe d’Huez en dat is maar goed ook. Ook op de fiets een Catalaan met een kinderzitje inclusief kindje op de mountainbike. Chapeau ! Hoe dichter we Chalet Reynard naderen hoe meer we de wind voelen opkomen. Aan de bocht naar links is Meneer de Wind ons nog wat genegen en we krijgen een flinke duw in de rug. Daarna geselt de wind ons meer dan ons lief is.

15 graden kouder

We kijken constant naar de vlaggen en hopen dat ze heel even even strak zullen staan in de juiste richting, die van de top. Maar we horen de hekken kletteren en weten dat we hier nog flink moeten trappen om alsnog de top te bereiken. Aan het monument van Simpson is het druk wanneer wagens stoppen en wij fietsers enkel nog een smalle doorgang hebben. Het stuur extra vasthouden en op de tanden bijten, zo komen we ook deze laatste hindernis door. Het is op dat moment nog 500m. We zien de top liggen en zien ook tal van wielertoeristen met voeten uit de pedalen afdalen aan een slakkengangetje. Hoe overleven wij straks de afdaling naar Malaucène?

Boven op de top is er de gebruikelijke opstopping aan het bordje. Het is hier nog amper 10 graden en dat zijn er 15 minder dan in Bédoin. De eerste bocht van de afdaling richting Malaucène nemen we met dichtgeknepen billen en ook met handen in de beugel en aan de remmen. Een paar bochten verder durven we al weer voluit te gaan. Froomen naar beneden, aan 90km/uur, daarvoor passen we.

Voor beiden was dit niet de eerste beklimming van de reus van de Provence maar wel de eerste keer dat de berg zijn naam alle eer aan deed, met dank aan de Keltische god Vintour, de god van de wind.

(MD)