Ella (28) en Victor (33) openhartig over hun onvervulde kinderwens: “Wij zitten al vijf jaar in overlevingsmodus”

Na twee miskramen, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en vijf operaties geven Victor en Ella hun kinderdroom niet op. © Kurt Desplenter Foto Kurt

Wat als je kinderen wil, maar zwanger worden niet lukt? Het overkwam Ella en Victor uit Zedelgem, die daarover getuigen in de VRT-reeks ‘Welkom bij de club’. Al vijf jaar vecht het koppel voor die kinderwens. “Zolang de artsen geloven dat het mogelijk is, gaan we door.”

In de De Club zien we het verhaal van drie koppels met een vurige kinderwens. Een fictiereeks, maar het verhaal is voor veel koppels helaas bittere realiteit. In Welkom bij de club, te zien op VRT MAX, gaan Dominique Van Malder en de West-Vlaamse maker van De Club Leander Verdievel in gesprek met zes koppels over hun moeilijke strijd om zwanger te geraken. Eén van die koppels is Ella David (28) en Victor De Bruyker (33) uit de Zedelgemse deelgemeente Veldegem.

Ella had een oproep gezien op Facebook. “Ik had Leander zijn boek Het-volgend-jaar-gezin gelezen. Daarin vertelt Leander hoe het plan om papa te worden een tragikomische processie van tien jaar werd. We hebben op die oproep gereageerd, omdat we ons verhaal wilden delen. Niet alleen om aan te tonen dat zwanger worden niet altijd een verhaal is van rozengeur en maneschijn, maar ook omdat wij niemand anders op Leander na kennen met een gelijkaardig verhaal. Het onze is helaas zeer uniek.”

Diagnose

Het verhaal van Victor en Ella begint in april 2019. “Ik had al langer last van een opgezwollen buik en zag eruit alsof ik enkele maanden zwanger was. Diëten, voedingsgroepen uitsluiten,… Ik heb van alles geprobeerd. Tot een arts die ons vaccineerde voor onze reis naar Brazilië vroeg of ik vijf maanden zwanger was. Toen zijn we een stapje verder gegaan. Het bleek een heel grote cyste met een massa van liefst 1,1 liter bloed te zijn op een van mijn eierstokken. Endometriose was de diagnose. De cyste en de eierstok werden weggehaald, maar toen zag men ook dat mijn twee eileiders verstopt waren. Er werd ons daarom aangeraden om meteen een fertiliteitstraject op te starten.” Het koppel was op dat moment nog niet van plan om aan kinderen te beginnen. “Onze kinderwens was er wel degelijk, maar we wilden nog een jaar of twee wachten. Maar toen zijn we er meteen voor gegaan”, vervolgt Victor.

Kerstavond

Zes weken later, op 11 december, is hun traject gestart. “Op kerstavond gingen we binnen voor een pick-up (het verzamelen van eicellen, red.) en op oudejaarsavond voor een terugplaatsing van een embryo. Twee zulke datums: we dachten dat er iets magisch zou gebeuren. Zó naïef, bleek achteraf. Ondertussen zitten we al aan pick-up vier en hebben we 19 terugplaatsingen achter de rug. Er waren ook twee miskramen, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en vijf operaties.”

“We blijven positief, maar de tranen thuis ziet niemand”

Al vijf jaar houdt het koppel vol. “Wij leven in overlevingsmodus en gaan gewoon door. Zolang de artsen erin geloven en zeggen dat er geen reden is om te stoppen, gaan wij door tenzij het voor één van ons te zwaar wordt, dat is de afspraak. Alle onderzoeken wijzen uit dat het eigenlijk zou moeten lukken. Het is niet zo dat wij op een mirakel wachten, het is een kwestie van onverklaarbare onvruchtbaarheid.”

Professionele hulp

Victor en Ella hebben hun verhaal altijd open en eerlijk gedeeld met familie en vrienden. “Dat is ook nodig, want als je hierdoor moet, heb je heel veel steun nodig. We werden ook gedwongen om onze relatie naar een hoger niveau te tillen. We staan heel dicht bij elkaar, maar hebben ook professionele hulp gezocht. We horen soms dat we zo positief met onze situatie omgaan, maar niemand ziet de tranen en de miserie thuis. Lange tijd leefden we volgens het ritme opstaan, werken, eten en slapen. Maar dat hebben we moeten veranderen. Er moest weer tijd komen voor ontspanning, om onze zinnen te verzetten. Al is dat allesbehalve evident. Overal zijn kinderen aanwezig. Als je gaat picknicken aan zee en er komt een gezin met kinderen naast je zitten, dan wil je eigenlijk zo snel mogelijk naar huis. Ons leven staat in het teken van fertiliteit, maar we geven niet op. Als we iets leuks zien voor de baby, dan kopen we dat ook. Zoals het rompertje van ESA (Europese ruimtevaartorganisatie, red.) op de foto. Victor is namelijk gepassioneerd door ruimtevaart.”

De reeks ‘Welkom bij de club’ is te bekijken op VRT MAX.

Voor onze klinieken is ‘De Club’ heel herkenbaar

Onze provincie telt drie fertiliteitsklinieken waar koppels die het moeilijk hebben om zwanger te worden terecht kunnen. Het gaat om Brugge, Roeselare en Kortrijk. “We herkennen de emoties en ervaringen die we in het tv-programma zien”, klinkt het daar. “Het is niet zo dat er zich sinds de start van de reeks meer patiënten dan anders aanmelden op onze dienst”, vertelt dokter Kimberly Ver Eecke, hoofdvroedvrouw van het fertiliteitscentrum van AZ Delta in Roeselare. “De reeks doelt volgens mij ook meer op het in kaart brengen van de emoties rond het traject dat de koppels afleggen, het begrip van de buitenwereld en het doorbreken van het taboe errond. Vaak voelen patiënten zich alleen tijdens deze behandeling, ze durven er niet over te spreken, of ze ervaren een moeilijkheid met het werk. Ook de afwisseling tussen hoop en ontgoocheling is herkenbaar. Naast de goede zorg van de fertiliteitscounselors en de artsen hebben we hiervoor bij AZ Delta ook een psychologe in dienst. Zij begeleidt de mensen van dichtbij wanneer de patiënt daar behoefte aan heeft.”

Sinds kort brengt het ziekenhuis in Roeselare patiënten ook samen op thema-avonden. Bij AZ Sint-Jan in Brugge zien ze de laatste jaren een evolutie in het meer bespreekbaar worden van het onderwerp. “Onze fertiliteitskliniek merkt de laatste jaren een stijgende trend in het aantal vragen”, zegt woordvoerder Astrid Vertongen. “Er is meer openheid om over onvruchtbaarheid te spreken en daardoor vindt men makkelijker de weg naar fertiliteitscentra. Daarnaast speelt ook mee dat de gemiddelde leeftijd waarop een vrouw haar eerste kind krijgt al jaren toeneemt.” Hoeveel mensen precies een beroep doen op de fertiliteitscentra is moeilijk te zeggen. “We hebben geen absoluut zicht op het aantal patiënten omdat we vooral kijken naar het aantal cycli van behandelingen of inseminaties. Eén patiënt doorloopt vaak meerdere cycli”, besluit Kimberly Ver Eecke. (VVHR)

Lees meer over: