Op de Mercator met Frank Buyse: “Ik begin Oostende liever te zien dan Kortrijk”

Frank Buyse (63) is senior writer bij De Krant van West-Vlaanderen en de man achter ‘Midzomernachten’, de diepgravende interviewreeks van onze krant in het Thermae Palace Hotel, die deze week weer van start gaat en waarover volgende week ook een tentoonstelling begint in de Nieuwe Gaanderijen. Frank ontdekte de laatste jaren Oostende, kocht er drie jaar geleden een tweede verblijf en komt hier nu helemaal thuis. “Ik begin Oostende liever te zien dan Kortrijk. En dat zegt veel over een rasechte Kortrijkzaan.”

“Ik ben nog nooit op de Mercator geweest”, bekent Frank bij aankomst. “Als kind moet ik ooit eens met mijn ouders een schip hebben bezocht in Oostende. We deden zelfs een rondvaart. Maar ik denk niet dat het de Mercator was. Eerder de Amandine misschien. Schrijf het toe aan jongdementie, maar ik herinner me er enkel nog verre details van.”

Frank kijkt al terug op een lange carrière. Hij schreef onder meer voor diverse kranten, is de auteur van meerdere boeken, was eerder hoofdredacteur van een sportblad (Sport!), een mannenblad (Menzo) en een dagblad (Het Nieuwsblad). Sinds hij de laatste jaren gas terugneemt, heeft Frank ook de weg naar Oostende gevonden.

Hoe is dat gekomen?

“Vroeger had ik, met mijn drukke job, weinig tijd voor weekends. Zes jaar geleden huurden we voor het eerst een appartementje in Oostende voor Theater aan Zee. We proefden de stad, fietsten de hele kust af en begonnen het leuker en leuker te vinden. Drie jaar geleden konden we hier plots ons ideale appartement kopen in de Koninginnelaan, dicht bij alles en toch niet midden de drukte van het centrum.”

En of jullie dat bevalt.

“Het was onze beste ingeving ooit. Hier zijn meer optredens dan in Kortrijk, meer restaurants… We weten niet wat eerst gekozen. En we zien hier meer vrienden dan in Kortrijk. Ze komen gewoon naar ons. Oostende heeft een sfeer van vergane glorie waar je toch nog verliefd op wordt. Zelfs het marginale is hier charmant. Thermae Palace is het mooiste gebouw van de kust, maar tegelijk al te vervallen. Ja, we werden echt verliefd op deze stad. Sinds we ons stekje hebben in Oostende, zijn we drie jaar niet op reis geweest. Onlangs trokken we toch nog eens voor vier dagen naar Napels, maar toen we terugkwamen, zeiden we: eigenlijk is Oostende veel plezanter.”

Kom je hier ooit wonen?

“We zijn van plan om na mijn pensioen in Oostende te komen wonen en van Kortrijk ons tweede verblijf te maken. Ik weet nog niet wanneer ik juist met pensioen ga, maar ik moet toegeven dat ik er het laatste jaar meer naar uitkeek dan ik ooit had verwacht. Ik werk heel graag en ben graag senior writer, maar raak hoe langer hoe meer uitgekeken op het hypocriete wereldje van het voetbal. Een hele week ruziemaken met de 26-jarige perschef van een club om toch maar een interview met een speler te krijgen, daar ben ik te oud voor geworden.”

Mogen we jou eigenlijk een sportjournalist noemen?

“Goh, ik deed heel wat andere dingen ook hé. Het meeste was sport, maar eigenlijk vind ik dat de makkelijkste journalistiek die er bestaat. Het is maar een spelletje. Zelfs in mijn fanatieke jaren was ik meer journalist dan voetbalmannetje. Veel voetbaljournalisten zijn vandaag te fanatiek.”

Ook je reeks ‘Midzomernachten’ in onze krant gaat hoegenaamd niet over voetbal.

“Het idee is simpel: in een zomerkrant verwacht je lange en goede gesprekken. Zo kwamen we uit bij een verblijf van zonsondergang tot zonsopgang in het iconische Thermae Palace in Oostende. We blijven er dus overnachten, de geïnterviewde, fotograaf Kris Van Exel en ik, met een grote dank aan Lisa, de eventmanager van Thermae Palace. Om 18 uur beginnen we op het terras, letterlijk met de voeten in het zand. Dan dineren we tot de zon ondergaat en maken we op dat moment foto’s. Daarbij doen we altijd iets leuks: zo had basketspeelster Emma Meesseman, mijn allereerste geïnterviewde, een basketbal in de kap van haar jas. Actrice Sien Eggers hield een gieter boven haar hoofd. En mijn eerste gaste van dit seizoen, minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V), verscheen in looptenue. ‘s Ochtends praten we dan nog wat na aan de hand van enkele lichte ontbijtvraagjes over de schoonheid van het leven.”

En daar komt nu ook een tentoonstelling van?

“Van 27 geïnterviewden van de voorbije drie jaar – we starten deze week onze vierde jaargang – zal vanaf woensdag 5 juli een foto op groot formaat te zien zijn in de Venetiaanse Gaanderijen. Met een quote van de geïnterviewde over zijn of haar liefde voor Oostende of de zee. Dat zal wel iets losmaken, denk ik. Op zomerdagen zouden er gemiddeld 10.000 mensen passeren. De expo loopt de hele zomer, dus zullen 600.000 mensen de foto’s zien.”

Wie nodig je zoal uit?

“Alleen mensen bij wie ik zelf een warm gevoel heb. Het zijn warme en filosofische gesprekken, geen kritische interviews. Ik ben milder geworden (glimlacht). Het gaat altijd makkelijker als je de gasten rechtstreeks kan aanspreken en niet via het management moet gaan. Want die durven al eens eisen stellen, zowel vooraf als bij het nalezen. Maar ik doe het heel graag. Zeg nu zelf, zo lang mogen praten met mensen als wijlen VUB-rector Caroline Pauwels, Wendy Van Wanten, schrijfster Lize Spit of minister Annelies Verlinden is toch veel interessanter dan voor de vijfde keer Ruud Vormer interviewen?”