Lies kleurt je dag: “De liedjes van K3 zijn mijn guilty pleasure”

© Christophe De Muynck
Philippe Verhaest

Lies Vandenberghe zette bij onze krant haar eerste mediastapjes, nu ziet ze als VTM-anker constant nieuws passeren. Wekelijks deelt ze met onze redacteur Philippe Verhaest de berichten waar ze blij van wordt.

Opnieuw een week voorbij, Lies. De tijd vliegt!

“Zeg wel. Ondanks de bloedrode coronacijfers viel er ook veel leuk nieuws te rapen. De Kristallen Fiets, bijvoorbeeld. Wout van Aert en Lotte Kopecky gingen met de hoofdprijzen naar huis en ik mocht tijdens de gala-avond enkele interviews doen. Als koersfanaat pur sang een geschenk uit de hemel.”

Verwarmen de stoempende coureurs jouw sporthart?

“Toch wel. Ik ben met de koers opgegroeid. Mijn ouders runden in Ruddervoorde café ‘t Zwientje en daar was elk weekend een pronostiek. Ik moest per wedstrijd een affiche maken en noteerde in een Atomaschriftje zorgvuldig wie op welke renner gegokt had. Namen als de betreurde Frank Vandenbroucke, Nico Mattan en Johan Museeuw zitten zo voor eeuwig in mijn geheugen gebetonneerd. Om dan, zoals afgelopen woensdagavond, me tussen die wielerhelden te kunnen begeven… Heerlijk!”

Ook buiten de sportwereld bewoog er veel. Wat viel je op?

“We hebben een nieuw K3’tje! Julia zal het super doen.”

Liefst 23 jaar na de start blijft K3 hyperpopulair. Begrijp jij dat?

“Hun muziek is tijdloos. Zoals Karen Damen ooit zei: ‘het zijn geen kinderliedjes, maar liedjes die kinderen graag horen’. Het is mijn guilty pleasure. Wanneer ik met ons zoontje Georges in de auto zit, durft er al wel eens een ‘Oya lélé’ of ‘Heyah mama’ door de lucht vliegen.”

Zou Lies Vandenberghe ooit het derde K3-lid kunnen zijn?

(lacht luid) “Liever niet. Ik zing en dans dolgraag, maar liefst in mijn keuken of op een trouwfeest. Het lijkt me ook een erg hectisch bestaan. Alle respect voor wat die meisjes doen.”

Wat merkten je West-Vlaamse voelsprieten op?

“Nieuws uit mijn eigen Ruddervoorde. Julia Meulemeester mag zich sinds kort de oudste West-Vlaming noemen. Er moet daar toch iets in het water zitten…”

Julia wordt op Kerstmis 108. Zou je zelf zo’n gezegende leeftijd willen bereiken?

“Da’s dubbel. Zolang je gezond bent en mentaal scherp blijft, misschien wel. Maar je ziet uiteindelijk al je vrienden en familieleden afscheid nemen… Liever een mooie leeftijd samen met Maarten halen en dankbaar zijn voor wat ik meegemaakt heb.”

Wat zou jij Julia als verjaardagscadeau geven?

“Ik zou het eenvoudig houden: zeg het met bloemen. Welke vrouw, hoe oud of jong ook, kan neen zeggen tegen een prachtig boeket?”