Sinds 5 augustus 2016 houden Hannes en Fay Nottebaert-Anthierens café ’t Excuus op het Stationsplein open. Door corona gebeurde er een carrièrewending in het leven van Hannes: in juni 2020 ging hij aan de slag bij Bpost in Izegem. Hannes amuseert zich bij zijn nieuwe werkgever en blijft ook na corona beide jobs combineren.
Hannes (30) en Fay (31) begonnen op 5 augustus 2016 aan een nieuw hoofdstuk in hun leven. Ze openden café ’t Excuus op het Stationsplein. In die periode werkte Hannes ook nog tijdens het weekend bij Unilin in Wielsbeke. De zaken draaiden goed, waardoor Hannes in augustus 2018 besloot te stoppen met het weekendwerk en zich – samen met Fay – volledig focuste op het café. Dat verliep zonder problemen. Intussen was ook zoontje Quinn (4) geboren. Vorig jaar in maart moest ’t Excuus een eerste keer de deuren sluiten wegens corona. Aanvankelijk konden Fay en Hannes zich nog aanpassen. Maar naargelang de weken verstreken, keek het echtpaar toch uit naar een extra inkomen .
Spaargeld aanspreken
“In juni 2020 begon ik te werken bij Bpost in Izegem”, vertelt Hannes. “De lockdown hakte er immers zwaar in. We moesten onze spaarcenten aanspreken en wilden toch wat extra financiële ademruimte hebben. We spraken dus af dat één van de twee werk ging zoeken. De job moest wel haalbaar blijven met onze zoon, die we van school moesten halen. Mijn nonkel werkt bij Bpost in Tielt. Ik ken ook andere mensen die bij Bpost aan de slag zijn. Ik besloot te solliciteren en begon in Izegem.”
Hannes werkt als vervanger in Bpost in Izegem. “Ik heb nog geen vaste dienst. Ik begin ’s morgens soms om 4 uur, de dag erna om 5 uur en nog een andere dag om 7 uur, afhankelijk van wat ik moet doen. Het is vroeg opstaan, maar liever zo dan één week in de morgen en één week in de namiddag. Ik werk vooral bij Bpost in Izegem, indien nodig help ik ook in Tielt. Ik spring bij waar het nodig is of wanneer er iemand door omstandigheden uitvalt. In Bpost Izegem ken ik al zes verschillende diensten, in Tielt ken ik één dienst. De ene dag heb ik een krantenronde, de andere dag breng ik pakjes aan huis of doe ik een fietsdienst .”
Fysiek zwaar
“Wat ik het liefst doe? Ik heb geen voorkeur. Ik doe alles graag. Maar fysiek is het wel lastiger dan ik dacht. Die postzakken en de fiets wegen zwaar. Ik heb mij moeten aanpassen. Ik hou vooral van het sociaal contact. In een fabriek werk je tussen vier muren en heb je weinig contact met andere arbeiders. Bij Bpost vertoef ik tussen de mensen, heb ik een bepaalde vrijheid. Ben ik op de baan met mijn fiets, dan kan ik een babbeltje slaan met de mensen. Praat ik tien minuten, dan is dat wel van mijn eigen tijd.”
Sinds 8 mei is de horeca buiten opnieuw open. Toch blijft Hannes Bpost trouw. “Ik zocht een tijdelijke oplossing, maar ik amuseer mij bij Bpost en ik ben dus niet van plan om daar te stoppen. Ik heb toffe collega’s, de werksfeer is goed, ik doe m’n job graag en ik kan het nog altijd combineren met onze zaak”, vertelt Hannes verder. “Als ik op m’n werk ben, dan staat Fay achter de toog. Enkel wanneer het druk is, spring ik bij. Afhankelijk welke dienst ik bij Bpost doe, ga ik slapen rond 22 of 22.30 uur. Vorige zomer kon ik na de eerste lockdown alles zonder problemen combineren. Nu is enkel het terras open, maar wanneer het druk is, bijt ik op mijn tanden en ga ik wat later slapen. Vanaf woensdag 9 juni mogen we weer volledig openen. Ik denk niet dat er zich dan een probleem zal voor doen.”
Twee terrassen
Toen de tweede lockdown begon, was Hannes heel blij dat hij al werk had. “Die tweede lockdown deed heel raar. Fay en ik waren het voordien niet gewoon om een volledig weekend vrij te hebben. Nu hadden we plots veel vrije tijd. We zochten alternatieven om bezig te blijven. We knapten onze kelder op, voerden links en rechts schilderwerken uit, legden een nieuw laagje vernis…
Ik kijk nu al uit naar de volledige heropening, zonder sluitingsuur, zonder de beperking dat er maar vier klanten aan één tafel mogen zitten. Het is nu niet leuk wanneer het terras vol zit dat je om 22 uur moet sluiten. Dankzij de gemeente hebben we voor het café een terras van 8 op 2 meter, waar een viertal tafeltjes kan staan. Achteraan het café is er plaats voor een 30-tal mensen. We leggen nu wel meer kilometers af, maar dat stoort ons niet. We zijn al blij dat we pintjes mogen tappen en mensen mogen ontvangen.”
Coronavirus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
