Jelle van Mivan maakt balans jaar na passage in Andermans Zaken: “Ik heb geleerd om neen te zeggen”

(foto JCR) © JOKE COUVREUR
Carl Bruneel
Carl Bruneel Medewerker KW

Jelle Vanheste van interieurbedrijf Mivan maakte 1 jaar geleden zijn opwachting in het VRT-programma Andermans Zaken. Jelle balanceerde toen op de rand van een burn-out. Aan werk was er bij Mivan geen gebrek en Jelle nam veel te veel hooi op zijn vork. Een jaar later gaat het beter, al is dat met de nodige ups en downs.

Jelle (36) is zaakvoerder van Mivan, een interieurbedrijf waar je terecht kan voor keukens, badkamers en dressings op maat. “We maken ook meubels”, vertelt Jelle. “Eigenlijk kan je bij ons terecht voor alle interieurinrichting.” Mivan Interieur werd in 1989 in Staden opgericht door de vader van Jelle. Later verhuisde het bedrijf naar Houthulst, maar de administratie bevindt zich nog altijd in Staden. Nadat de vader van Jelle in januari 2017 uit het leven stapte, werd Jelle zaakvoerder. Tijdens Andermans Zaken werd duidelijk dat het bedrijf niet kampte met een gebrek aan opdrachten. Jelle werkte zich uit de naad en draaide dagen van 12 tot 16 uur. Zelfs op zondagvoormiddag was hij aan de slag. Jelle besefte uiteindelijk dat dit ten koste van zijn gezin ging. Het was een regioverantwoordelijke van zelfstandigenorganisatie Unizo die Jelle aanmeldde voor Andermans Zaken. “Ik ben dus zelf niet naar de programmamakers gestapt”, legt Jelle uit. Jelle kreeg tijdens het programma tips van onder andere Wouter Torfs. Die raadde hem aan om meer te delegeren. Jelle stond immers in voor heel wat taken: van klantenbezoeken tot het opmaken van offertes tot zelfs het lossen van de vrachtwagen.

Faalangst

“Vooral aan de begeleiding van klinisch psychologe en professor Elke Van Hoof heb ik veel gehad”, aldus Jelle. “Voor mijn vader was het indertijd allemaal te veel geworden en ik was dezelfde weg aan het opgaan. Er was de angst om te falen en om het bedrijf van mijn vader niet in leven te kunnen houden. Ik kon geen neen zeggen en aanvaardde alle opdrachten. Ik was non-stop aan het werk en balanceerde uiteindelijk op de rand van een burn-out.”

“Opdrachten weigeren is nog steeds moeilijk”

“Ondertussen heb ik geleerd om neen te zeggen. Ik heb er nog moeite mee om opdrachten te weigeren, maar kets zaken af die we niet onmiddellijk realiseerbaar achten. In grote lijnen staat ons orderboek vol tot het einde van het jaar. Dat gaat vaak ten koste van kleinere projecten zoals het maken van meubelen. Het doet pijn dat mensen daardoor ergens anders naartoe trekken. Eigenlijk waren we de vreemde eend in de bijt in Andermans Zaken. We hadden in tegenstelling tot andere deelnemers geen gebrek aan werk. Ik voel me in elk geval al beter dan een jaar terug, al gaat dat met ups en downs. Mijn echtgenote staat in voor de administratie en is nu even out, maar eens ze terug is zal alles nog meer in zijn plooi vallen.”

Arbeidskrachten

“Een extra meubelmaker en een technisch tekenaar zouden ook welkom zijn om de werklast beter te verdelen en verlichten. Die tekenaar is vooral nodig om mijn broer te ontlasten. Hij is naast productieverantwoordelijke namelijk ook interieurontwerper. Het is niet makkelijk om geschikte krachten te vinden. Ik heb nog steeds contact met Kamal Karmach. Hij is echt bekommerd om ons. Vorige maand nog stuurde hij me uit het niets een berichtje, en dat doet deugd.”

Lees meer over: