Katelijne Vanbeselaere: “Terugkeren naar oude liefde via podcasts”

Katelijne Vanbeselaere komt uit een muzikaal nest en kreeg de passie voor muziek dus met de paplepel mee.© TOGH
Katelijne Vanbeselaere komt uit een muzikaal nest en kreeg de passie voor muziek dus met de paplepel mee.© TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Ruim twintig jaar lange maakte Katelijne Vanbeselaere het mooie weer bij Radio 2 West-Vlaanderen, tot ze vier jaar geleden de overstap maakte naar de stadsdiensten. Nadat ze de topjaren van de eeuwherdenking van de Eerste Wereldoorlog overzag vanuit de communicatiedienst, doet ze sinds begin 2020 de publiekswerking en de communicatie van het stadsarchief en het Yper Museum.

Voor Katelijne Vanbeselaere was het een kinderdroom om radio te maken. “Dat had vooral te maken met mijn liefde voor muziek. In die tijd was de radio nog een heel populair medium om naar muziek te beluisteren. Voor de radio werken was het van het, terwijl nu een groot deel van de muziekbeleving een online gebeuren is en niet noodzakelijk door de radio wordt bepaald.”

Heb je mooie herinneringen aan je periode bij de radio?

“Fantastische herinneringen. Vooral de periode van de verkiezingen. Dat is iets wat ik altijd graag gedaan deed. Het is ook tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 dat ik Tijs ( Mauroo, haar huidige man, red .) tegen het lijf ben gelopen, omdat hij vanuit Brussel bij ons op de regionale redactie in Kortrijk kwam werken. Maar het liefste van al tjoolde ik met mijn klein captatiewagentje de hele provincie rond om bij de mensen te plaatse om nieuwsitems te verslaan.”

Deed je soms verslaggeving van onder de Menenpoort?

“Plechtigheden onder de Menenpoort zijn een statisch gegeven. Als radiomaker is het niet zo interessant om dat volledig te capteren. Je ‘ziet’ niets op radio hé. Als we met Radio 2 verslag uitbrachten van bijvoorbeeld de Europese top, dan deden we dat meestal van op de Grote Markt en probeerden we een quote te ontfutselen van een Merkel. Onder de Menenpoort stond ik vaker toen ik voor de communicatiedienst van Stad Ieper werkte. Dat is best emotioneel, hoewel ik de gewone kleine Last Posts van nu nog iets charmanter vind dan wanneer er hoogwaardigheidsbekleders zijn.”

Nu doe je soms nog presentaties. Ben je daar nog nerveus voor?

“Ik ben er altijd nerveus voor geweest. Een radiostem komt niet vaak in het publiek, maar je leert natuurlijk wel je plan trekken en op je pootjes vallen als er moet ‘gesproken’ worden. Ik doe dat nu wel minder en minder omdat mijn vorige leven bij de radio uit het collectieve geheugen raakt. Ik doe sporadisch nog presentaties voor mensen of organisaties waar ik sympathie voor heb.”

“Werken voor de radio is intens en heftig. Dat aspect mis ik niet”

Zoals Festival Dranouter?

“Ondertussen presenteer ik daar al twaalf jaar de Clubtent, al legt covid dat nu jammer genoeg al twee jaar stil. Mijn passie voor muziek zal ook wel de reden geweest zijn waarom Bavo destijds bij mij aanklopte. Ik kom uit een muzikaal nest. Mijn papa is een jazzkenner, mijn mama een grote folkliefhebber. Ze heeft ook veel vrienden in het muzikantenmilieu. Dat zal mij gevoed hebben. Ik heb bijvoorbeeld zeer veel over muziek geleerd van Piet Chielens ( directeur IFFM, red. ) , een persoonlijke vriend van mijn mama. Muziek beluister ik trouwens nog altijd graag vaak via de radio. ‘s Avond is dat Klara, ‘s ochtends Radio 1 en 2 en overdag Studio Brussel.”

Piekt het dan niet?

“Soms wel. Voor de radio werken is intens en heftig. Dat mis ik absoluut niet. Ik mis vooral de radiomensen. Ik heb er heel veel goeie vrienden aan overgehouden. Ik mis ook de open sfeer en de blik op de wereld. Als je in Ieper werkt is dat beperkter, maar daarom niet minder interessant. De scoop ligt anders. Cultuuronderwerpen komen amper aan bod op radio 2. Nu doe ik niets anders. Mijn huidige baan is regionaal beperkter maar een pak breder qua onderwerpen.”

Nu doe je de publiekswerking en communicatie voor het archief en Yper Museum. Wat houdt dat in?

“Het gaat vooral om het naar buiten brengen van wat de musea en het stadsarchief doen. Voor het stadsarchief komt er ook een deel inventarisatie van culturele archieven bij. In Yper Museum is het vooral de projecten onder de aandacht brengen, bijvoorbeeld de actie rond Margriet de Draak. Of de grote tentoonstelling ‘POES, hoe de kat een mens vangt’ die komende zomer kunst uit binnen- en buitenland naar Ieper brengt. In het stadsarchief werkten we bijvoorbeeld ‘een raamtentoonstelling met tuin’ uit om de beiaard onder de aandacht te brengen.”

Wat brengt de toekomst?

“Ik droom van podcasts over Iepers erfgoed. Al moet ik daar de tijd voor vinden. Zo zijn er in de schoot van het archief al een tijdje plannen voor een tentoonstelling rond de voormalig materniteit in de Lange Torhoutstraat. Door corona is die een jaar uitgesteld. Daarvoor hebben we onder andere heel wat dokters en vroedvrouwen geïnterviewd en het zou mooi zijn om dit in een podcast te gieten. Op die manier keer ik toch een beetje terug naar mijn oude reportageliefde.”

Privé: Katelijne werd geboren 14 januari 1971. Ze is de dochter van Guido Vanbeselaere en Annie Deconinck. Ze had een broer Pieter, maar die stierf op 14-jarige leeftijd. Ze is getrouwd met Tijs Mauroo. Ze heeft drie kinderen: Madelon (21) en Gustav-Adam (19) Dendooven en Thieu Mauroo (10).

Opleiding: Kleuter en lagere school deed Katelijne in de Roesbrugge Dames (Lyceum), middelbaar in het Atheneum. Daarna trok ze naar de VUB in Brussel om communicatiewetenschappen te studeren en vervolgens studeerde ze twee jaar Radioregie aan het RITCS in Brussel. Die heeft ze niet vervolledigd, maar ze volgde in die twee jaar ook haar lerarenopleiding.

Loopbaan: Ze begon als freelancer bij Radio 1 tussen 1993 en 1994. In 1995 startte ze bij Radio 2 West-Vlaanderen. Tussen 2000 en 2017 werkte ze er als eindredacteur, waarvan de laatste drie als nieuwsverantwoordelijke van de redactie. In 2017 begon ze op de dienst communicatie van Stad Ieper en sinds 1 februari 2020 is ze overgestapt naar publiekswerking, zowel van stadsarchief als van Yper Museum.