Gastcurator van Theater aan Zee (TAZ) en VUB-rector Caroline Pauwels pakt uit met enkele unieke postkaarten. “Dat idee past in het thema verbondenheid als deel van het programma van TAZ”, zegt Caroline Pauwels. “We zijn snel geneigd berichtjes te sturen, maar een kaartje in de brievenbus is toch wat anders. Vroeger werden er vanuit Oostende massaal postkaartjes verstuurd, met opschriften als ‘Souvenirs d’Ostende’ of ‘Zonnige groeten uit Oostende’.”
“Door covid hebben we allemaal in ons kot gezeten en we hebben contact gehouden, maar dan vooral digitaal. Het was zo dat ik dacht: het zou toch fijn zijn als mensen opnieuw kaartjes sturen naar het hinterland. En zo ben ik met het idee naar de Brusselse uitgeverij Plaizier gestapt, en die heeft aan tien bekende illustratoren gevraagd om postkaartjes te maken die de band met Oostende of de zee verbeelden. Die kaartjes zullen in Oostende te koop zijn bij TAZ en in de boekhandels (twee ervan zijn gratis te verkrijgen, red.). Met ‘Souvenirs d’Ostende’ hoop ik de mensen ertoe aan te zetten om weer kaartjes gaan schrijven als ze aan zee zijn. Zelf heb ik altijd postzegels in mijn portefeuille zitten. Voor het geval de drang een postkaart te sturen me overvalt. Ik heb een grenzeloze bewondering voor uitgeverij Plaizier, omdat ze blijven geloven in de kracht van de postkaart. Ik deel dat geloof. Zo zal er ook een pop-up plekje zijn in Thermae Palace, met de naam ‘Souvenirs d’Ostende’. Je zal daar ’s morgens een ontbijtje kunnen krijgen en ’s middags high noon tea. Je leest er je gazet, drinkt er koffie of thee en schrijft een kaartje. Eventjes tijd nemen voor jezelf en voor de wereld. Het is geen theater, maar als je op een plek zit waar je even kunt verpozen, dan zie je ook wel veel theater.” We bekijken hieronder en hiernaast enkele ontwerpen.
Gerda Dendooven: “Ensor is een hipster”
“Ik heb verder geborduurd op een aantal vlaggen en personages die ik vorig jaar gemaakt had voor Vlag2020. Onlangs zei iemand: Ik vind het heel leuk met die Leopold. Toen pas besefte ik dat je die man met de baard kan zien als Leopold. Door die kleuren ook. Ik had hem eigenlijk moeten laten verdrinken. Voor mij was die man eigenlijk een hipster. Maar laten we zeggen dat hij Ensor is. Dat lijkt me passender en kan ik beter mee leven. Dat kaartje heb ik samen met nog enkele andere prenten laten uitvergroten, 2m op 3, om ze in Thermae Palace op te hangen, waar er een soort van pop-up koffie- en theesalon komt. Ik maak daar ook live een tekening bij de boekvoorstelling van Caroline Pauwels. Dat heb ik al een paar keer gedaan terwijl zij voorleest uit haar boek Ode aan de verwondering.”
Herr Seele: “Ode aan de Bamforth cards”
“Toen ik een kind was had je hier aan de kust ‘saucy postcards’, vettige postkaartjes, met licht pikante afbeeldingen die eigenlijk ook museaal geworden zijn. Bamforth cards worden ze ook genoemd. Ik ben redelijk dol op die tekeningen. Ik dacht er eigenlijk al lang aan om ze te actualiseren en er een surreële draai aan te geven. Dit is een ode eraan. Oostende heeft inderdaad een link met Brussel, maar we hebben ook een link met Engeland. De manier waarop de vrouw is afgebeeld is eigenlijk politiek incorrect. Maar het is met een knipoog. Meestal staat er een klein, schriel mannetje bij. Hier niet zo’n figuurtje, wel Cowboy Henk. Hij is een soort marinier. Doorgaans draagt hij een wit T-shirt, blauwe broek en stevige Dr. Martens-boots. Toch wel een jongen van de kust.”
Benoît van Innis”: “Mensen met een hoek af”
“Dat kaartje had ik vroeger al ontworpen voor Plaizier. Ik heb alleen de tekst aangepast. Het is een knipoog. Of er nu 31 oktober onder staat of 1 januari, de zee blijft de zee, terwijl de stad wel verandert. Ik ben een Bruggeling die al 30 jaar in Brussel woont, maar als ik naar zee ga, dan is het naar Oostende. Er is maar één stad aan de kust, dé stad van James Ensor. Je voelt dat nog altijd. Er is een hoek af bij de Oostendenaars. Je ziet er bijvoorbeeld oude mevrouwen die heel mooi gekleed zijn, maar dan heel raar geschminkt. Doet me denken aan de maskers van Ensor. Of een heer met Het Laatste Nieuws onder de arm die in Hotel du Parc gaat zitten en vervolgens iets bestelt in het Frans. Ik vind dat geweldig.”
Ever Meulen: “Liever een vrolijk kaartje”
“Caroline Pauwels en Wijnand Plaizier vroegen me een kaartje te maken met een link tussen Brussel en Oostende voor TAZ. Ik had een houtskooltekening gemaakt met een vrouw die in paniek is in de duinen. Er hingen donkere wolken in de lucht. Wellicht vonden ze dat te weinig vrolijk voor zo’n feest. Dus kozen ze voor een oude tekening die ik gemaakt had in ’91 voor het tienjarig bestaan van de jetfoil tussen Oostende en Dover. Een tekening die dateert van voor de computertijd. Ik had er geen digitaal bestand van. Technisch had het beter gekund. Maar ze vonden die tekening blijkbaar beter geschikt voor het grote publiek. Zeg maar gewoon dat ik andere ideeën had, maar dat ze met al die wind aan zee zijn weggewaaid.”
De Zomer van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier