Op het assisenproces tegen Alexander Dean, de 29-jarige man uit Varsenare die beschuldigd wordt van viervoudige moord en foltering, heeft advocaat Kris Vincke zijn pleidooi gehouden. “Alexander Dean is een kat die eerst nog een beetje met zijn prooi speelt en dan de muis doodt als hij het beu is”, klonk het scherp.
De raadsman uit Beernem, die in dit proces optreedt voor de moeder en broer van Maïlys Descamps, citeerde uit het Stabat Mater – een middeleeuws gedicht over het verdriet van Maria bij het kruis – aan het begin van zijn pleidooi. “Ach moeder, bron van liefde, laat mij de kracht van het verdriet voelen, opdat ik met u treuren kan”, citeerde Kris Vincke. “Het zal een leidraad zijn in mijn pleidooi”, klonk het. “Voor het verdriet van Jasmijn zijn geen woorden. Maar ze is hier zonder haat komen getuigen. Groot contrast met de moeder van Alexander Dean, die ik de ‘Calimero-moeder’ zou noemen. Het was voor haar altijd de schuld van iemand anders”, klonk het.
Door merg en been
“U zal mij misschien niet geloven, maar deze zaak is één van de moeilijkste die ik al gedaan heb”, zei Kris Vincke. “Mocht u echt nog twijfelen aan iets, doe dan twee dingen: beluister de schreeuw van Maïlys nog eens en hetgeen daar achter komt. Dat gaat door merg en been, met daarnaast een dader die de rust zelve is. Luister daar nog eens naar. En twee: bekijk eens de video-opnames van de reconstructie. Dat is om rillingen van te krijgen. Beeld u een dader in die achter zijn zieltogend, vastgebonden slachtoffer gaat staan en zegt ik ben er. Die scène daar heeft acht uren geduurd, maar eigenlijk is het de dienstregeling van de NMBS die bepaald heeft hoe lang het daar zou duren. Hij moest zijn trein halen”, pleitte Kris Vincke.
Moederdag
“Mijn cliënte heeft op één dag alles wat ze liefheeft – behalve haar zoon – van zich gestolen zien. Maar ze is altijd vriendelijk als ze op mijn bureau komt. Maar achter die glimlach zit heel veel pijn. In een televisie-interview heeft Jasmijn het treffend gezegd. Het was op Moederdag. Wat betekent het als je geen moeder meer kan zijn voor je dochter en geen moeder meer hebt om dochter voor te zijn?. Dat is het. Ze heeft geen moment afscheid kunnen nemen”, vertelde de advocaat. Hij zei dat Jasmijn Cappon enorme stress had voor dit proces. “Ze had schrik dat de eer van haar dochter zou herleid worden tot de domme dingen die Maïlys misschien gedaan heeft. De fotoshoots. Maar Maïlys had daarmee gebroken. Ze was een nieuw leven begonnen, verlost van hem”, wees meester Vincke naar de beschuldigdenbank.
Kris Vincke vertelde over zijn eerste bezoek aan zijn cliënte. “Ik ga dat nooit vergeten. Alle ramen stonden open. Ik ging zitten, maar Jasmijn zei dat ze liever niet had dat ik op die stoel zou zitten. Het was de stoel waarop Maïlys gestorven is. We keken naar elkaar en we dachten hetzelfde. De geur die daar hing. Dat was de geur van het ontbindend bloed van haar moeder en vader, die onder het parket was geschoven. Beeld u in dat er in uw eigen woning zo’n slachtpartij is geweest. Beeld u in hoe ze van Frankrijk naar huis zijn gereden, wetende op welk massacre ze gestoten zijn, om dan in dat huis verder te moeten gaan leven. Je moet niet veel verbeeldingskracht hebben om uw dode dochter daar te zien hangen in de stoel, om uw dode papa en mama daar te zien liggen”, pleitte Kris Vincke emotioneel.
Razende beer
Jasmijn Cappon voelt zich erg schuldig. “Ze vertelde me dat ze fouten had gemaakt. Dat zij het was die haar ouders de dood injaagde, door hen die avond te bellen. Dat zij dacht dat ze de achterdeur misschien niet op slot gedaan had. Dat ze op reis was vertrokken, terwijl haar dochter gestalkt werd. Ik heb haar gezegd dat het niet zo was. Mocht ze niet op reis vertrokken zijn, dan zat ze hier gewoon niet. Die razende beer achter mij hier (doelt op Alex Dean, LK) zou zich niet hebben laten tegenhouden door Jasmijn, of door Maël. Naar wie moest ze bellen, vanuit Frankrijk? Naar de politie, door wie ze zich niet gesteund voelden? Neen, naar de steun en toeverlaat: de opa, die altijd klaarstaat”, pleitte Kris Vincke.
Jasmijn Cappon voelt zich ook schuldig omdat het door haar is dat de politie die avond gebeld werd. “Had ik de politie niet gebeld, dan zou hij misschien vertrokken zijn. Die gedachte. Ze klopt niet. Haar telefoontje, of dat van buurman Willy, heeft ervoor gezorgd dat de doodsstrijd toen geen acht uur ging duren. Omdat hij weg moest, omdat de politie op komst was. Dean Chanan Dean (de volledige naam van de beschuldigde, LK) is een kat. En als je kijkt naar een kat die een muis vangt, dan zal je zien dat ze eerst met haar prooi speelt. Tot ze het beu is en de muis doodt. Dat is wat er daar gebeurd is”, klinkt het. “Jasmijn, je hebt jezelf niets te verwijten. Ik hoop dat je die gedachte na dit proces kwijt zal zijn”, sprak Kris Vincke zijn cliënte rechtstreeks aan.
Poortwachter
Hij kwam op de relatie van Maïlys met de beschuldigde. “Maïlys zat opgesloten in de burcht. En zoals bij elke burcht was er een wal, met de toegangspoort opgetrokken. Alleen als de poortwachter hier zegt dat het goed is, mogen ze binnen. Herinner u de scène waarbij haar tienjarige zoon vraagt om eindelijk nog eens zijn zusje te zien en ze urenlang in de straat van Maïlys geparkeerd stonden, aldoor sms’end naar haar. Tot de poortwachter zei dat het goed was, maar dat alleen het broertje binnen mocht”, pleitte Kris Vincke.
In februari 2017 kwam het tot een breuk. “Dean heeft haar op straat gedumpt. Het is raar om zeggen, maar Jasmijn was content. Maïlys heeft één fout gemaakt: ze heeft haar gitaar achtergelaten. Ze is ze gaan halen en voilà: ze zat weer in zijn klauwen. Maïlys heeft hem graag gezien, té graag gezien. Tot ze in mei definitief met hem breekt. Heel de familie was tevreden dat het verloren schaap terug was. Maar de boze wolf liet haar niet gaan. Herinner u al die incidenten. Aan het station: het mes in zijn zak, haar hand erop en de woorden het is voor u. Beeld het u in”, klonk het.
Laffer dan laf
Kris Vincke waarschuwde de jury. “Twijfel er niet aan dat ook de moorden op Gery Cappon en Marie-José Vanleene wel degelijk met voorbedachten rade waren. Pur sang! Hij heeft daar zeer planmatig gehandeld. Hij had de mogelijkheid om zich terug te trekken uit dat plan. Hij wist zeer goed waarom hij die grootouders doodde. Het moest stil zijn. De moord op Maïlys: laffer kan het niet. Laffer dan laf. De middeleeuwse ridder die zijn jonkvrouw komt halen. Op zijn knietje haar hart terugwinnen. En dan: baf! Recht in het hart. Natuurlijk recht erin, hij had de dag ervoor geoefend. In paniek was hij allerminst, het was allemaal volgens plan”, klonk het.
Hannibal Lecter
“Dat u de beschermengel van Maïlys was, ik hoop dat u dat nooit meer over uw lippen krijgt. Dat idee is voor de ouders zeer pijnlijk. Maïlys moest geen beschermengel hebben. Ze had haar ouders. En ze had het eigenlijk niet nodig. Ze had haar leven weer op orde: nieuw werk, nieuw appartementje. Ik gun u de eer niet, om haar beschermengel te noemen. U was zoals Hannibal Lecter (het hoofdpersonage uit de film The Silence of the Lambs, LK), de man met de grijns op zijn gezicht als hij de angst in de ogen van zijn slachtoffers ziet. Noem hem gerust een monster”, zei Kris Vincke. Hij richtte zich opnieuw tot de beschuldigde. “Alexander Dean, toon straks in uw laatste woord eens dat u een man met ballen bent. We weten dat ze gegroeid zijn sinds u geen anabolen meer neemt”, zei hij cynisch.
Kris Vincke somde op wat er volgens hem nog allemaal aan misdrijven is gebeurd. “Huisvredebreuk. Inbraak. Vandalisme. Hij plaste in de frigo van Jeroen Verstraete. Diefstal. Het geld uit de portemonnee van Jeroen Verstraete, om lekker te gaan eten. Lekkere dingskes in de McDonalds. Ik denk dat de omzet van de McDonalds nogal gezakt is sinds Dean in de bak zit. Opzettelijke slagen en verwondingen. Belaging. Verboden wapendracht. En ik kan zo nog wel even doorgaan. U, beste jury, moet hier al oordelen over vier moorden en foltering, maar eigenlijk is er veel meer gebeurd”, pleitte Kris Vincke.
Lonesome cowboy
De pleiter schetste nogmaals een beeld van Maïlys Descamps en haar grootouders. Een lofrede was het, die fel contrasteerde met het beeld dat Kris Vincke schetste van Alexander Dean. “Hij zit hier achter mij. Althans, dat denk ik toch, want we horen hem niet en hij heeft ook het liefst dat we hem niet zien. Die man is een gesloten boek. Een lonesome cowboy, die doet wat hij vindt dat hij moet doen. En als dat niet past in de maatschappij, dan zit het ertegen. Niets zegt hij hier. Eens recht staan, ja, maar iets zeggen: ho maar. Die man is een mysterie”, klonk het.
“Hoe scheef zit je moreel kompas als je, voor je op je moordtocht vertrekt, eerst nog een schone foto van uzelf en uw ex-lief op Facebook zet? Hoe doe je dat?”, vroeg advocaat Vincke zich af. Hij hekelde het feit dat Alexander Dean volgens zijn moeder nog altijd met Maïlys praat in de cel. “Wat moeten de moeder, vader en broer van Maïlys daarmee doen? Stop daarmee! Je weet dat ze niet meer kan terugpraten. Je hebt haar stem afgenomen. En je weet zeer goed dat Maïlys niet meer met u wil praten. Aanvaard dan toch dit: het was misschien Maïlys’ laatste wens om u nooit meer te moeten zien of spreken”, richtte hij zich nogmaals tot Alex Dean.
“Hij is nog altijd dezelfde: even gevaarlijk en niet te vertrouwen”, pleitte Kris Vincke. “Van zodra je enige relationele band met hem hebt, dan ben je je vrijheid kwijt. Wil je die terug in handen nemen, dan is het gedaan met u. Voor mij is het heel duidelijk: die man is levenslang levensgevaarlijk. Mag ik vragen dat mijn cliënten enige bescherming krijgen? Weet u hoeveel schrik Jasmijn had toen ze in de krant las dat hij eens probeerde te ontsnappen? Ik ben ervan overtuigd dat u hem schuldig zult verklaren over de ganse lijn”, klonk het.
Verjaardagscadeau
Hij richtte zich tot Maël, de broer van Maïlys, die vandaag zijn vijftiende verjaardag viert. “Beeld het u in, dat je hier je vijftiende verjaardag viert. Met een advocaat die een pleidooi houdt als verjaardagscadeau. Dat is het toch niet hé? Maël, jouw getuigenis was de strafste die hier geweest is. Jij hebt aan Dean gevraagd om je aan te kijken, maar Dean heeft niet gedurfd. Maël is hier gebroken maar heeft gezegd wat hij wou zeggen. Chapeau daarvoor”, rondde meester Vincke zijn pleidooi af.
Na een korte pauze krijgt advocaat-generaal Serge Malefason het woord voor zijn requisitoir.
Assisen Alexander Dean
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
