Eerste ‘verkeersongeval’ voor assisen: Stierf Sharon door een ongelukkige crash of was het moord?

Voor de eerste keer in de Belgische geschiedenis zal een hof van assisen zich moeten buigen over een dossier dat startte als een ‘banaal’ verkeersongeval. Davy K. (32) uit Poperinge staat vanaf vandaag terecht voor de moord op zijn (ex-)vriendin Sharon Gruwez (22) uit Boezinge. De jonge vrouw kwam eind 2018 om het leven toen ze na een crash uit de BMW van Davy K. werd geslingerd. De grote vraag op het proces is of Davy K. zijn auto met opzet aan een duizelingwekkende snelheid uit de bocht liet gaan.

In de annalen van het Belgische strafrecht zijn nog voorbeelden te vinden van mensen die hun slachtoffers om het leven willen brengen door een verkeersongeval in scène te zetten. Jean Renneboog bijvoorbeeld, de voormalige rector van de VUB, die in 1991 zijn echtgenote Claire Squilbin om het leven brengt bij een ruzie. De man zet zijn vrouw in een huurwagen, laadt de koffer vol white spirit en rijdt tegen een muurtje. Met de sigarettenaansteker sticht hij brand en belt de hulpdiensten. De politie probeert hij wijs te maken dat het een ongeval is. Wanneer blijkt dat de dame geen roet in de longen heeft – en dus niet stierf door de brand – valt hij door de mand en bekent hij. Al heel snel voelde de politie dat er iets niet pluis was aan het verhaal van Renneboog. In het geval van Davy K. liggen de kaarten enigszins anders.

Agressief en bezitterig

In de vroege ochtend van 1 november 2018 zien de eerste politieploegen het wrak van een BMW 318 liggen ter hoogte van ontmoetingscentrum De Sceure in Vleteren. Een dertigtal meter verder ligt een levenloze vrouw. De mannelijke bestuurder reageert verward en vraagt naar zijn hond. In het ziekenhuis legt hij een positieve ademtest af, 1,47 promille. Wanneer de man verneemt dat de inzittende, Sharon Gruwez, overleden is, gaat hij compleet door het lint. Hij trekt de baxter uit zijn arm, bonkt zijn hoofd tegen de muren en zegt dat hij niet meer wil leven. Het – helaas – klassieke verhaal van een dodelijk ongeval, denken de agenten. Tot diezelfde ochtend, al vanaf 6 uur, de eerste vrienden van Sharon hun opwachting maken in het politiekantoor. Ze vertellen hoe de bestuurder, Davy K. uit Poperinge, die avond ruzie was komen maken aan café The Sunset. “Hij was agressief, als een stier”, klinkt het. De vriendengroep probeert te verhinderen dat Sharon in de auto zou stappen, maar ze doet het toch. Om 2 uur stuurt ze nog een sms’je naar een vriendin. “Sorry, maar ik kan niet meer anders.” Haar laatste sms’je.

Vier dagen na het ongeval stellen de ouders zich burgerlijke partij bij de onderzoeksrechter wegens doodslag. De magistraat beveelt het nodige: autopsie, inbeslagname van de gsm’s en van de kleren en talloze verhoren. Uit de autopsie blijkt dat de dood van Sharon alleen te wijten is aan het ongeval. Er is geen sprake van geweld. Toch niet op 31 oktober. Eerder wel. In juli 2018 gaf de rechter in Ieper Davy K. zeven maanden met uitstel wegens partnergeweld. Tijdens een ruzie had hij Sharon zo hard geslagen dat haar trommelvlies scheurde. Ook de vader van Sharon en heel wat mensen uit haar omgeving verklaren dat de jonge vrouw geregeld klappen kreeg. Tijdens een verhoor lacht Davy K. die beschuldigingen weg. “Haar hond heeft al hardere slagen gekregen.”

Ex-vriendinnen van Davy K. vertellen dan weer hoe bezitterig en agressief Davy K. kon zijn. “Hij zei dat als hij mij niet kon krijgen, niemand mij kon krijgen. Dat hij tegen een boom zou rijden, dan zou het rap gedaan zijn”, klonk het. “Hij genoot ervan om aan hoge snelheid naar een boom of een paal te rijden en pas op het laatste moment weg te draaien”, vertelde een andere ex. Elke ex-vriendin werd na de breuk ook maanden gestalkt. “Hij was extreem bezitterig, jaloers en dominant. Anderzijds is het ook een moederskindje”, klonk het.

Leugendetector

Het parket schaart zich uiteindelijk achter de piste doodslag en doet er nog een schepje bovenop: moord. Volgens het parket pleegde Davy K. de feiten met voorbedachtheid, gezien hij toch enige tijd nodig had om de duizelingwekkende snelheid van 191 kilometer te ontwikkelen waaraan de crash gebeurde. Davy K. houdt echter vol dat het om een ongeval gaat. Volgens hem wilde Sharon die nacht naar de zee rijden en treiterde ze hem door haar gordel niet te dragen. Over het moment van de crash herinnert hij zich niets meer. Om te weten of dat geloofwaardig is, roept de onderzoeksrechter de hulp van de leugendetectortest in. “Liegt u als u zegt dat u zich niet kan herinneren met hoge snelheid door die bocht te zijn gereden?”, wordt hem drie keer gevraagd. Drie keer antwoordt Davy K. ‘neen’. Uit de test blijkt dat hij niet-leugenachtig is. Wanneer Davy K. dat hoort, breekt hij. Hij wordt emotioneel en begint te wenen.

Er staat ook veel op het spel. Bij een veroordeling voor moord riskeert Davy K. levenslang. Als het assisenhof beslist dat het toch een gewoon ongeval is, is de maximumstraf vijf jaar. Davy K. zat van januari tot juni 2019 in voorhechtenis, sinds juni zit hij die uit in de vorm van elektronisch toezicht. Ook tijdens het proces zal hij ’s avonds na de zitting naar huis kunnen met zijn enkelband om. Wordt het moord, dan zal hij die enkelband moeten inruilen voor handboeien. Wordt het een ongeval, dan mag de enkelband wellicht meteen uit. Uitspraak ten vroegste donderdag.