ASSISEN: Pauwels hield de politie twee maanden aan het lijntje

Op het assisenproces tegen Frank Pauwels (50) hebben de speurders en de onderzoeksrechter uitgebreid toelichting gegeven bij hun onderzoek. De Bredenaar hield twee maanden lang vol dat zijn moeder nog leefde, maar moest uiteindelijk toch bekennen dat hij haar begraven had in de duinen.

Wijkinspecteur Peter Volcke kreeg op 19 maart 2019 de vraag van de dienst bevolking van de gemeente Bredene om na te gaan of Solange Hennaert (79) nog in de Nukkerstraat woonde. De bejaarde vrouw kwam niet opdagen om haar identiteitskaart te vernieuwen. “Haar zoon Frank wist me te vertellen dat ze bij een vriendin Liliane verbleef in de Nieuwe Stad in Oostende”, klonk het.

Te dronken

Bijna twee maanden lang bleef Pauwels de wijkinspecteur aan het lijntje houden. Op 17 mei was hij te dronken om een gesprek mee te voeren, maar de volgende dag toonde hij zich wel bereid om te tonen waar zijn moeder verbleef. De lokale recherche, die toevallig ook in de Nukkerstraat passeerde, besloot mee te gaan naar de wijk in Oostende.

“Er woonde in dat appartementsgebouw inderdaad een Liliane, maar Frank zei dat het die vrouw niet was en dat hij eigenlijk ook niet wist wie het was”, aldus rechercheur Geert Putman. Ook bellen was volgens de beschuldigde geen optie. “Frank probeerde op alle manieren het onderzoek naar zijn verdwenen mama te verhinderen.”

Gijzeling en oplichting

De beschuldigde bleef bij zijn verhaal, zelfs toen de bankkaart van het slachtoffer op zijn appartement werd aangetroffen. Uiteindelijk werd het onderzoek overgenomen door de federale gerechtelijke politie. Ondertussen werd Pauwels door de onderzoeksrechter aangehouden, onder andere voor gijzeling en oplichting.

“Zijn verhaal staat vol ongeloofwaardigheden en tegenstrijdigheden. Ik wist dat er iets niet juist was”, aldus Christine Pottiez. Een week later liet een cipier van de Brugse gevangenis haar via mail weten dat Frank Pauwels inderdaad bekentenissen wilde afleggen.

Zonder emotie

Op 27 mei 2019 werd het lichaam van Solange Hennaert aangetroffen in de duinen bij de vuurtoren van Oostende. Frank Pauwels verklaarde dat hij haar op een boodschappenkar tot daar had gebracht. Het viel de speurders op dat de beschuldigde tijdens die verhoren zonder emotie vertelde over wat hij met zijn moeder had gedaan.

De Bredenaar toonde enkel emoties als over zijn dochter werd gesproken. Het toen 13-jarige meisje zou volgens hem aanwezig zijn geweest bij het begraven van het lichaam. Het meisje spreekt dat tegen, maar moet maandagavond nog als getuige gehoord worden.

Sociaal Huis

Uit navraag bij het Sociaal Huis van Bredene bleek dat de beschuldigde in 2014 al verveeld zat met de situatie rond zijn moeder. Hij moest toen verhuizen uit de Vredestraat, maar wilde niet dat zijn moeder hem en zijn dochter zou volgen naar het appartement in de Nukkerstraat.

“De problemen zijn eigenlijk begonnen toen Solange moest verhuizen naar de Nukkerstraat, want zij wilde dat niet”, verklaarde de toenmalige wijkinspecteur echter.

Vriendelijke vrouw

Agna Cockaert omschreef het slachtoffer als een vriendelijke vrouw. “Solange maakte graag een praatje met iedereen. Ze was altijd vrolijk en deed in die tijd altijd het huishouden. Ze zorgde eigenlijk goed voor Frank en voor de kleindochter.”

In september 2015 zocht Pauwels in verband met zijn moeder een laatste keer contact met het Sociaal Huis. De feiten speelden zich volgens hem op een donderdagavond in september 2016 af.

Wedersamenstelling

De speurders toonden ook een video van 23 minuten over de wedersamenstelling van de feiten. Tijdens die reconstructie toonde Pauwels hoe hij zijn moeder in haar slaapkamer een harde vuistslag in het gezicht zou gegeven hebben. Daarna verpakte hij het lichaam in enkele dekens. De beschuldigde toonde ook hoe hij twee à drie uur lang met blote handen een put groef in de duinen.

“Zijn lege blikjes bier en het lemmet van het kapotte mes heeft hij daar in de struiken gegooid. Haar pamper zou hij daar ook nog weggegooid hebben”, aldus hoofdinspecteur Andy Dewulf.

Wetsdokters

De onderzoekers benadrukten wel dat ze zich vooral moesten baseren op de verklaringen van de beschuldigde. “Door het tijdsverloop is het moeilijk om bepaalde zaken in zijn verhaal te gaan aftoetsen”, getuigde hoofdinspecteur David Roelant.

Dadelijk komen de wetsdokters aan het woord.