“Een simpele gedenksteen zou al heel mooi zijn”, laat Gery Debeuf horen. Hij heeft twee tantes en een nonkel die als kind begraven werden op die verdwenen plek.
Enkele jaren geleden trok Gery Debeuf (77) uit Veurne naar het Noord-Franse dorpje Neuville-sous-Montreuil om het graf te bezoeken van Maria, Irma en Léon De Mey, de zussen en broer van zijn moeder die in 1917 op enkele maanden tijd van elkaar stierven aan tyfus. “Wat ik niet wist, was dat de begraafplaats voor Belgen er verdwenen was. Het was een lokale boer die me de plaats heeft moeten tonen waar al onze streekgenoten hun laatste rustplaats gevonden hadden. Je zag nog wat oneffenheden in het weiland en we vonden de restanten terug van een kruis. Veel meer dan dat ligt er niet op de gewezen begraafplaats. Dat was toch wel even schrikken. Zeker als je ziet hoe mooi even verderop de graven van de Indische soldaten verzorgd zijn.”
Gebed van lokale boer
Toch vindt Gery niet dat er veel moet gebeuren met de begraafplaats. “Laat de doden nu maar rusten. De Belgische Staat heeft de grond nooit willen opkopen, waarom zouden ze het dan nu onderhouden? Een gedenksteen zou al heel mooi zijn. Voor mij persoonlijk was het gebed dat de lokale boer bracht op de plaats waar mijn familie lag, het mooiste eerbetoon.”
Herdenking
Burgemeester Jan Durnez (CD&V/N-VA) van Ieper besprak de kwestie van de verdwenen begraafplaats al met zijn schepencollege: “We nemen nu contact op met de burgemeester van Neuville-sous-Montreuil om in gesprek te gaan. We willen zeker een vorm van herdenking plaatsen en weten nu ook dat de lokale gemeenschap en burgemeester bekommerd zijn om de begraafplaats.”
(THV, foto TVH)
Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws Kust van vrijdag 17 oktober.
Eerste Wereldoorlog
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier