Uitgeweken Bruggeling Bart Dumolyn: “Gentenaars staan open voor West-Vlamingen”

Bart Dumolyn woont samen met zijn vriendin Dora Scott in Gent. Hij is een uitgeweken Bruggeling die na zijn studies blijven plakken is, zij is afkomstig van Zuid-Afrika en leerde Bart drie jaar geleden kennen op een congres in Zuid-Afrika. Ondertussen woont ze hier én zingt ze mee bij Astromancer, de groep van Bart.

Bart Dumolyn (43) groeide op in Sint-Michiels en het centrum van Brugge. “Tot aan mijn achttiende kende ik Gent eigenlijk niet. Mijn ouders hadden er nochtans allebei gestudeerd, maar keerden na hun studies terug naar Brugge. Zo ging dat nog in die tijd, blijven plakken gebeurde amper.”

“Pas in mijn studententijd, ik studeerde psychologie, heb ik Gent echt leren kennen. Overdag, maar ook ‘s nachts. Internet was er nog niet in de tijd. Als we elkaar wilden zien, dan gingen we op café en dat heb ik dus ook ten volle gedaan. Ik spaarde al mijn geld op om op donderdagavond toch maar uit te kunnen gaan.”

“Ik ben ondertussen supporter geworden van de Gantoise, maar als ze tegen Brugge spelen dan heb ik het toch even moeilijk”

“In het begin keerde ik nog naar huis in het weekend, maar tegen het einde van mijn studie woonde ik al samen met mijn toenmalige vriendin op een appartementje, waardoor naar huis gaan veel minder gebeurde. Uiteindelijk vond ik werk in Brussel en bleek Gent ideaal als uitvalsbasis. Je staat heel snel in het centrum van de hoofdstad, een stuk sneller dan vanuit Brugge het geval zou zijn. Ik ben dus blijven plakken, maar ik niet alleen. Ik heb twee broers en een zus en ook die wonen ondertussen in de buurt.”

Verwaarloosde stad

“Gent is veel veranderd in vergelijking met de jaren 90. In het begin was de stad vuil en verwaarloosd, zeker als je van Brugge komt. Ondertussen merk ik een serieuze opwaardering, ook op vlak van toerisme. Op een mooie dag kun je als inwoner van Gent amper je auto kwijt, dat was twee decennia geleden ondenkbaar. Gent is hip met heel veel mooie plaatsjes.”

Bart voelt zich geen buitenstaander in Gent. “De Gentenaars maken wel eens grapjes over de West-Vlamingen of lachen met ons accent, maar eigenlijk hebben we niet te klagen. Ze zijn erg open en tolerant tegenover ons. Toleranter dan wij zouden zijn. Een Gentenaar op de Eiermarkt, zeker in deze voetbaltijden, wordt sowieso scheef bekeken. Hier zijn we een deel van Gent en algemeen aanvaard.”

“Ondertussen ben ik ook supporter van AA Gent, de Gantoise. Ik woon al langer in Gent dan dat ik ooit in Brugge woonde en dan gebeurt sowieso automatisch. Alleen als AA Gent tegen Club Brugge speelt, dan heb ik het toch wat moeilijker. Als ik echt moet kiezen, dan supporter ik toch voor Club Brugge, daar kan ik niets aan doen”, klinkt het lachend.

Provinciaal

“In Gent voel ik me vooral een West-Vlaming, maar als ik naar Brugge terugkeer om familie te bezoeken of een stapje in de wereld te zetten, dan voel ik me meer Gentenaar, dat is iets vreemds. In Brugge heb ik ook altijd een soort van provinciaal gevoel, het is alsof ik in een grote openlucht tentoonstelling rond wandel, zonder het slecht te bedoelen. De mentaliteit en manier van leven is er gewoon helemaal anders dan in Gent.”

“Gent heeft het geluk dat het een echte studentenstad is, waardoor je vooral heel veel jonge mensen in het straatbeeld ziet en dat zorgt voor een bepaalde dynamiek. Ieder jaar is er ook een nieuwe instroom van jongeren”, vertelt Bart enthousiast verder. “Daar waar Antwerpen vroeger de plak zwaaide, is Gent tegenwoordig het epicentrum van de muziek in Vlaanderen. Iedere avond is er wel ergens een optreden en alle genres komen aan bod. Cultuur in het algemeen komt sowieso uitgebreid aan bod in deze stad. Dat is wellicht een van de belangrijkste redenen waarom zoveel mensen verliefd worden op deze stad.”

“Weinig plaatsen waar je heel het centrum kunt inpalmen met een feestende massa zonder tien actiecomités over de vloer te krijgen”

“Dan heb ik het nog niet over de Gentse Feesten die wellicht uniek zijn in België en bij uitbreiding de hele wereld. Weinig plaatsen waar je heel het centrum kunt inpalmen met een feestende massa zonder tien actiecomités over de vloer te krijgen. We zijn een wereldstad, zonder de typische problematieken zoals criminaliteit of onveiligheid.”

“Een andere reden waarom dat veel West-Vlamingen hier blijven plakken is gewoon ook de ligging. ‘t Is elders, maar ook vlakbij om even snel over en weer te rijden. Daarom ook dat er veel minder studenten in Leuven blijven plakken bijvoorbeeld.”

Zuid-Afrika

Bart woont momenteel samen met zijn Dora in het hartje van Gent. Een 30-jarige Zuid-Afrikaanse die hij een drietal jaar geleden leerde kennen. “Ik ben ambtenaar en doe aan wetenschapscommunicatie. Enkele jaren geleden was ik in Zuid-Afrika voor een congres in de universiteit van Stellenbosch. Daar liep ik haar tegen het lijf en we zijn contact blijven houden. Eerst via skype, maar na verloop van tijd bezocht ik haar in Zuid-Afrika en kwam zij hier op bezoek.”

“Ondertussen woon ik al een hele tijd in Gent”, vertelt Dora in het sappig Zuid-Afrikaans West-Vlaams. Op korte tijd behaalde ze een master in de culturele antropologie. Ze hoopt te doctoreren, ondertussen studeert ze vooral op het Nederlands. “De grootste aanpassing was het weer. In Zuid-Afrika is het eigenlijk nooit koud en zijn de dagen ongeveer even lang. Hier heb je lange warme dagen in de zomer en korte koude dagen in de winter. Onlangs zijn we naar Eupen geweest om sneeuw te zien, dat was ook een hele belevenis”, lacht ze.

Claustrofobie

“Ik amuseer me in Gent, maar had het in het begin ook wel moeilijk met de bebouwing. Zelfs in de grote steden is de bebouwing veel minder dan hier. Je hebt er heel wat huizen, allemaal met een voortuin. Hier heb je allemaal gebouwen die dan nog eens met hun voordeur op straat uitkomen, dat gaf me echt een claustrofobisch gevoel”, aldus Dora.

De grote passie van Bart is muziek, noem hem gerust een muzieknerd. Een optreden bijwonen, discussiëren over die ene riff, hij doet niets liever. Met Astromancer heeft hij zijn eigen groep. Drie jaar geleden maakte hij zijn debuut met Carbon Monoxide. “Een conceptalbum waarbij ik het verhaal vertel van een man die met zijn auto door een tunnel rijdt en bevangen wordt door de vervuilende gassen, zo in een soort roes geraakt en een deel van zijn leven de revue ziet passeren. Geen betere plaats immers om na te denken dan in de eigen auto.”

“De artiest die zegt dat hij geen commercieel succes wil, is een leugenaar”

“De kritieken van de kenners op dat album waren erg positief en dat doet deugd. Serge Simonart nam ons zelfs op in zijn eindejaarslijstje, maar commercieel was het geen voltreffer en dat is wel jammer natuurlijk. De fanbase is klein, maar wel erg enthousiast. Ik maak muziek omdat ik het graag doe, maar wie zegt dat hij geen succes wil hebben en geen belang hecht aan de verkoop liegt. Iedereen wil succes hebben en met zijn kop op de cover van een boekje staan. Het belet me niet om verder te doen wat ik graag doe. Als ik daarmee mensen kan inspireren, dan is dat mooi meegenomen.”

Tweede stem

Dora zingt ondertussen ook mee bij Astromancer, al gebeurde dat eerder toevallig. “Ik was bezig met het componeren van de nummers van mijn tweede album toen ik Dora in de keuken de tweede stem perfect hoorde meezingen. Ik heb niet lang getwijfeld en haar gevraagd of ze ook een deel van de vocals voor haar rekening kon nemen. Op die manier is ze te horen op de single Three Odd Whispers van de EP Five Sweet Embraces die we in april uitgebracht hebben met de groep.”

“Ik had vroeger wel al eens gezongen, maar dan vooral met vriendinnen en nooit voor veel mensen”, pikt Dora in. “Dat was vooral voor de fun, maar het is leuk om er eens meer mee te doen en we zien wel wat er nog van komt.”

Ondertussen is Bart bezig aan het derde album, het resultaat mogen we in het begin van 2017 verwachten. “Ik heb wel al een titel, het album zal The Great Puppeteer gaan heten en gaat dieper in op wie nu eigenlijk de macht heeft in de wereld. De grote wereldleiders? God? De mensen achter de schermen? IS? Een interessant thema waar je een hele gedachtestroom over op gang kunt zetten en een duidelijk verhaal over kunt vertellen, telkens met een vleugje maatschappijkritiek.”