Matteo Roose gemotiveerd voor zijn thuiskoers

Het tij lijkt dan toch te keren voor Matteo Roose. Terwijl de tweedejaarsjunior in zijn eerste koersen nog alle moeite van de wereld had om zelfs uit te rijden, reed hij de laatste weken naar een tiende, twaalfde en zevende plaats. Een hele ommekeer! En dat net op tijd voor de koers in Varsenare morgen, zowat een halve thuiskoers voor de Jabbekenaar.

Geen koers voor Matteo Roose de afgelopen weken. In plaats daarvan koos de junior voor enkele stevige duurtrainingen. De omstandigheden leenden zich er alvast toe. Paasvakantie en een stralend zonnetje: ideaal! Bovendien kon hij zijn trainingen met een goed gevoel afwerken, na zijn sterke prestaties in zijn laatste drie koersen. Daarmee kon de renner van het Van Moer Logistics CT zijn gemiste seizoensstart voor een groot stuk vergeten.

“In het begin van het seizoen ging het echt niet goed. Ik kon zelfs mijn koersen niet uitrijden”

“Het ging echt niet goed”, knikt Matteo Roose. “Ik kon zelfs mijn koersen niet uitrijden. Ik heb ook geen idee hoe het komt. Als eerstejaars kon ik wel mee en ik heb ook goed getraind deze winter. Nu had ik gewoon geen kracht in de benen en leek het wel of mijn adem werd afgesneden…. Vreemd. Pas op 25 maart had ik weer een beter gevoel te pakken en ik werd meteen tiende. Ook de koersen daarna verliep het prima met een twaalfde en een zevende plaats als resultaat. Die lijn wil ik nu doortrekken en mijn stevige trainingsweek moet me daarbij helpen.”

Vorm net op tijd

En de vorm komt niet op tijd voor de 18-jarige wielrenner, met zijn thuiskoers in Varsenare voor de deur. “Zo dicht bij mijn deur wil ik maar al te graag een knalprestatie afleveren, zonder daar vooraf een resultaat op vast te pinnen. Ik wil gewoon alles geven”, klinkt Roose vastbesloten. “Ook na mijn pech van vorig jaar in deze wedstrijd. Ik wou me net even herzetten na een aanval en legde mijn handen boven op het stuur, toen een windstoot me van de fiets rukte. Ik kwam vol op mijn staartbeentje terecht, iets wat me ook de rest van dat seizoen nog parten speelden. Hopelijk kan ik dat nu allemaal achter me laten en ben ik vertrokken voor de rest van het jaar.”

KTA Brugge

De Jabbekenaar kan daarbij alvast rekenen op de steun van zijn vader, Kurt Roose (mechanicien bij het Quick-Step Floors CT), én van zijn leerkrachten. “Het is voor een groot stuk dankzij mijn vader dat ik als 12-jarige begonnen ben met koersen”, vertelt Matteo. “Als kind was ik wel nieuwsgierig naar zijn werk en ging ik een paar keer mee naar de koersen. Nu is dat wel wat geminderd, maar ik houd nog steeds van het wielrennen. Aan het KTA in Brugge volg ik de gewone lessen met een specialisatie in wielrennen. Ik heb al daar al veel bijgeleerd”, besluit hij. (BVS)