De wielermicrobe manifesteert zich steeds nadrukkelijker in de familie Farazijn van ex-prof Peter. Na Maxime, derdejaarsprof bij Sport Vlaanderen-Baloise, heeft nu ook Leontine de smaak te pakken. De tweedejaarsnieuwelinge stapte in oktober 2017 voor het eerst op een koersfiets en werkt nu haar eerste wedstrijden af. En haar derde koers ooit wordt meteen een speciale, want zondag rijdt ze Gent-Wevelgem voor dames nieuwelingen. Een echte thuiskoers voor de Boezingse.
Neen, het stond niet meteen in de sterren geschreven dat ook Leontine, in navolging van haar vader en oudere broer, aan een wielercarrière zou beginnen. De bijna 16-jarige nieuwelinge rijdt namelijk nog maar een half jaar met de koersfiets, al speelde het wel al langer in haar hoofd om er ook mee te beginnen. “Ik dacht er inderdaad al een tijdje over na om ook te koersen”, knikt Leontine.
“Zo vaak krijg je niet de kans om in je eigen dorp te rijden”
“Als je ziet dat je papa en broer het zo goed doen, vraag je je wel eens af hoe je het er zelf vanaf zou brengen. Dus dan vraag je een koersfiets, begin je ermee te trainen en voor je het weet ben je vertrokken. Verslaafd is een groot woord, maar toch. Ik train zo’n vier à vijf keer per week en ga daarnaast nog met de fiets naar school. En natuurlijk praatten we thuis ook wel eens over de koers. Ik ging vroeger soms mee naar Maxime z’n wedstrijden en ik vond die sfeer altijd wel leuk. De carrière van mijn papa heb ik niet bewust meegemaakt, maar ik hoor nog graag de verhalen. Sommigen zijn best indrukwekkend.”
Debuut in Dottenijs
Ondertussen heeft de renster van het Urbano-Thijs CT ook zelf haar eerste wedstrijden afgewerkt. Haar debuut in Dottenijs verliep nog moeizaam, maar in Heule ging het al een pak beter. “Ik ging misschien iets te enthousiast van start in mijn eerste koers”, lacht Leontine. “Ik was iets te kwistig met mijn krachten en moest opgeven. Maar dat is ergens wel normaal. Ik moet nog veel leren, maar in Heule pakte ik het al slimmer aan. Ik was mee met het achtervolgende groepje en eindigde uiteindelijk op de twaalfde plaats. Iets waar ik heel tevreden mee was.”
“Ik moet nog veel leren, maar in Heule pakte ik het al slimmer aan”
En zondag volgt dus de derde koers in de nog prille carrière van de tweedejaarsnieuwelinge. Eéntje waar ze enorm naar uit kijkt. “Dat is zeker!” knikt Leontine enthousiast. “Zo vaak krijg je niet de kans om in je eigen dorp te rijden. Ik heb ook al eens het rondje verkent en het staat me wel aan. Lekker dokkeren over de kasseien. Ik heb er nu al zin in!” besluit de studente Latijn aan het college van Ieper.
Peter Farazijn: “Leontine moet alles nog ontdekken”
Ook voor Peter Farazijn was het een kleine verrassing toen zijn dochter vorig jaar wist te vertellen dat ze coureur wilde worden. De 49-jarige ex-prof had hier nog geen duidelijke signalen over opgevangen, maar zal haar zeker niet tegenhouden in het beoefenen van haar nieuwe hobby. “Van mij hoeven mijn kinderen ook niet te koersen. Maar als ze het vragen, kun je ze maar moeilijk tegenhouden. En dat is het meteen ook het belangrijkste: ze moeten het zelf willen. Wielrennen is een harde sport. Als je ze moet pushen om te trainen, zal het zeker niet lukken. Maar ik merk wel dat Leontine het graag doet en dat maakt je als ouder wel trots natuurlijk. Dat je kinderen iets hebben gevonden dat ze goed kunnen en waar ze zich met plezier voor inzetten. Al kan je na twee koersen uiteraard nog niet zeggen hoeveel talent Leontine werkelijk heeft. Ze moet het allemaal nog ontdekken. Hoe ze in peloton moet rijden, hoe ze bochten moet aansnijden,…. Al kan ze wel altijd op mijn steun rekenen.”
Dames Jeugd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier