Thomas Joseph (21) heeft al betere tijden gekend, want hij zit nog steeds in zak en as omwille van zijn niet-selectie voor het WK in Valkenburg. Toch laat de Kemmelnaar de moed niet zakken. Volgende winter wil hij terugvechten en (andermaal?) tonen dat hij profwaardig is.
“Voor het WK werd ik afgerekend op mijn teleurstellend kampioenschap van België”, zucht Thomas. “Men moet evenwel de omstandigheden bezien: ik werd de voorafgaande donderdag ziek, zette op zondag toch aan in Koksijde waar ik goed startte maar vanaf de derde ronde een terugval kende met een ondermaatse elfde plaats als gevolg. Ik briefte bondscoach Sven Vanthourenhout, die mij selecteerde voor de Wereldbeker in Nommay. Een bloedanalyse bracht een luchtwegeninfectie aan het licht en mijn dokter raadde mij aan om Nommay over te slaan, wat ik dus deed. De bondscoach stelde mij de woensdag gerust, maar de maandag daarop stortte mijn wereld in toen Sven mij meldde dat ik voor Valkenburg slechts als reserve was weerhouden en dat in het voor mij zo cruciale laatste WK als belofte. Ik had er veel van verwacht en verkeerde in topconditie. Ik had mij helemaal herzet van mijn fysiek ongemak.”
Niet gekeken naar wk
“Vier jaar geleden reed ik als tweedejaarsjunior de cross van mijn leven in Hoogerheide, waar met Thijs Aerts, Yannick Peeters en Jelle Schuermans het podium volledig Vlaams was”, vervolgt Joseph. “Ik werd er in de start door de massaval opgehouden en moest als laatste opnieuw vertrekken. Mijn buitengewoon inhaalmanoeuvre werd nog vertraagd door materiaalpech en toch werd ik twaalfde.
Nooit was ik meer ontgoocheld als toen ik mijn niet-selectie voor ‘t WK vernam
“Het bezorgt mij nog steeds zoveel napijn dat ik zondag niet eens naar de tv-uitzending heb gekeken. In Valkenburg was ik evenzeer op mijn plaats als Thijs Aerts en Yannick Peeters. Ik kan een bloemlezing van mooie uitslagen voorleggen (negende in Gieten, vijfde in Ronse, derde in Zonhoven, tiende in Koksijde, vierde op de Koppenberg, zesde in Gavere, derde in Zeven, derde in Hamme, vijfde in Essen, zevende in Overijse en in Antwerpen, derde in Diegem, zevende in Baal…, red.). Wat moest ik nog meer doen om een selectie voor het WK te wettigen? Inderdaad: dichter eindigen in het BK maar in Koksijde bevond ik mij in een ziektetoestand.”
Wegrenner of niet
Het overkwam Thomas Joseph enkele weken nadat zijn ploegleider zich over hem liet ontvallen dat hij zich beter meer op de weg zou focussen. “Ook dat deed mij geen deugd”, bekent de Kemmelnaar. “Zelfs al zou dat waar zijn, welk team voor de weg zit in dat geval op mij te wachten? Ja, ik ben een degelijk wegrenner die vorige zomer mooie momenten kende in de Elfstedenronde en de ronden van Luik, Slovakije, Hongarije, waar ik zelfs met verbazend gemak ook niet geringe hoogtemeters pareerde. En deze zomer zal ik, met Gianni Meersman als ploegleider, één en ander proberen te herhalen in de Flèche du Sud, Triptyque Ardennais, Boucles de la Mayenne, Ronde van Luik… Maar of ik daarmee het profstatuut kan afdwingen, betwijfel ik. Ik blijf ervan overtuigd dat mijn toekomst vooral in het veld ligt.”
Prof of niet
“Of Thomas Joseph prof wordt? Moeilijke situatie”, liet Mario De Clercq zich half december daarover uit in een ander interview, dat evenwel niets uitsluit, misschien bedoeld was als een extra prikkel. “De winter van 2018-2019 wordt cruciaal voor mij”, laat Thomas zich niets wijsmaken. “Vanaf 1 oktober ben ik geen belofte meer, maar ben ik nog een campagne langer bij Marlux-Bingoal, weliswaar niet, nog niet, als contractrenner. Dat hoop ik dus tegen 1 januari 2019 af te dwingen, al weet ik dat het niet gemakkelijk zal zijn. Ik zal er echter alles aan te doen om te blijven waar ik al zes seizoenen goed en graag ben. Na mijn goede winter 2017-2018 was er misschien interesse van andere teams, maar zoiets merk je vooral op het WK zelf, waar ik helaas afwezig was. Enfin, ik wil er nog eens vol voor gaan, maar in het slechtste geval is mijn leven niet naar de knoppen, hoor. Ik heb vaardige handen aan mijn lijf en volgde een opleiding in de bouw. Ik ben niet wanhopig dus, maar de huidige situatie kan wel bepalend zijn voor de rest van mijn leven en mijn carrière. Nooit was ik meer ontgoocheld als toen ik mijn niet-selectie vernam. Sindsdien heb ik het moeilijker met trainen en zelfs slapen. Hopelijk komt daar gauw verandering in en kan ik nog iets maken van de resterende weken van dit seizoen om er daarna, na een kortstondige adempauze, weer vol tegenaan te gaan.” (Bernard Callens)
Veldrijden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier