Het werd vorige week breed uitgesmeerd in de dagbladen: Nicky Degrendele (23), ex-wereldkampioene in de keirin, heeft zich nog niet kunnen kwalificeren voor de Olympische Spelen van komende zomer in Tokio. Wij belden de Varsenaarse deze week op, nadat ze op de Wereldbeker in Brisbane brons had behaald. Een opsteker, ook al beseft Degrendele dat ze er nog lang niet is. “2019 was echt een rotjaar, maar net daardoor heb ik ook heel veel geleerd.”
Het is maandagochtend als we Nicky Degrendele via WhatsApp aan de lijn krijgen. Op dat moment is ze in de luchthaven van Brisbane, samen met haar twee coaches, op haar vlucht naar Hongkong aan het wachten. “Morgen (dinsdag, red.) brengen we even in Hongkong door”, vertelt de Varsenaarse baanwielrenster, in maart 2018 nog goed voor goud op het wereldkampioenschap keirin in Apeldoorn. “Daarna wacht een vlucht naar Dubai en van daar gaat het naar Genève. Mijn auto staat in Aigle, aan het Centre Mondial du Cyclisme van de UCI. Ik hoop woensdagnacht of donderdagochtend weer bij mijn familie in België te zijn.”
Vooral het WK was een opdoffer. Maar ik heb veel geleerd. Alles gebeurt met een reden
Degrendele kan er de humor wel van inzien. Ze is het al gewoon geraakt om drie dagen aan een stuk te reizen. “Maar ik zal wel ongelofelijk blij zijn als ik weer thuis ben. Ja, ik zie het helemaal zitten om de eindejaarsdagen in mijn vertrouwde omgeving door te brengen. Mijn zus is in verwachting. Het zal vier weken geleden zijn dat ik haar nog eens gezien heb. Oké, via Facetime hielden we contact. Maar dat is toch niet hetzelfde. De komende weken zal ik haar vaker kunnen zien en dat stemt me blij.”
Even in België
“Wanneer ik weer naar het buitenland moet?” kaatst Degrendele onze volgende vraag terug. “Daar plak ik geen datum op. Ik wil Kerstmis en Nieuwjaar met mijn familie vieren. Intussen zal ik blijven trainen. Natuurlijk, het WK komt er eind februari al aan. Maar ik zal vooral wegtrainingen inlassen en naar de gym trekken. Ik kom uit een wedstrijdperiode waarin het moeilijk was om aan de basis te werken. Daar ga ik de komende weken wel weer tijd voor kunnen maken.”
Haar derde plaats, afgelopen weekend in de Wereldbeker in Brisbane, zal Degrendele ongetwijfeld heel veel deugd gedaan hebben. “Absoluut een opsteker. Het was van augustus 2018 geleden dat ik in een grote wedstrijd nog eens op het podium was geëindigd. Maar dit wil niet zeggen dat we er al zijn. Er zijn wel nog veel mogelijkheden en daar trek ik me aan op. 2019 was een heel moeilijk jaar voor mij. Vooral dat WK (waar ze na de halve finale gediskwalificeerd werd, red.) was een opdoffer. Maar ik heb de voorbije maanden ook veel geleerd. Alles gebeurt met een reden. Ik heb heel wat pech gekend en er zijn een aantal zaken verkeerd gelopen. Daar moeten we de nodige lessen uit zien te trekken.”
Ik bekijk het wedstrijd per wedstrijd. Als ik de trainingen kan doen die ik moet doen en met een frisse kop aan de start kan verschijnen, weet ik dat er veel mogelijk is
Vorige week vrijdag kwam het probleem-Degrendele in de nationale dagbladen uitgebreid aan bod. Koen Beeckman, topsportcoördinator van de piste zei in een interview met Het Nieuwsblad letterlijk: “Mathematisch kan het nog.” Echt positief klonk dat niet, terwijl Degrendele in eerdere reportages over Tokio 2020 nog als één van de grootste Belgische kanshebbers op medailleoogst naar voren was geschoven. “Natuurlijk is dat krantenartikel intussen ook tot bij mij geraakt”, vertelt Degrendele. “Wat kan ik daarop zeggen? Ik ben realistisch genoeg om te beseffen hoe de situatie is. Iedereen gaat ermee om alsof ik dat niet weet. Ja, ik ben geschrokken toen ik het las.” Degrendele wil nog niet te veel denken aan wat in januari en februari volgt. Eerst even genieten van de rust in haar eigen Varsenare. De rekensom is vlug gemaakt. In 2019 zal ze hoop en al twee maanden in België doorgebracht hebben.
Eén klein foutje
Ze blijft het echter positief bekijken als Tokio 2020 nogmaals ter sprake komt. “Er is nog veel mogelijk. Er is eind januari de Wereldbeker in Canada, een maand later volgt het WK in Berlijn. Ik bekijk het wedstrijd per wedstrijd. Als ik de trainingen kan doen die ik moet doen en met een frisse kop aan de start kan verschijnen, weet ik dat er veel mogelijk is. Keirin is niet zo’n makkelijke discipline, vind ik. Als duursporters een slechte dag hebben, krijgen ze de week erna een nieuwe kans. Bij mij is dat anders (Degrendele nam in 2019 aan 24 keirin- of sprintwedstrijden deel, red.). Eén klein foutje kan cruciaal zijn. Mentaal is dat heel erg belastend.”
Dames Elite
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier