John-Ross Clauw (23) is goed op weg om de nieuwe norm in het regionale kermiscircuit te worden. Wat hij in 2018 liet zien, was ronduit indrukwekkend! De Handzamenaar reed van de ene ereplaats naar de andere en zette met zijn zege in Kortemark de kers op de taart van een uitzonderlijk seizoen. Dat wordt moeilijk om beter te doen, dachten wij. Maar kijk. Wat John-Ross dit jaar uit zijn benen schudt, is zowaar nog een pak straffer.
En dan te bedenken dat hij in 2017 bijna zijn fiets aan de haak had gehangen. Toen had John-Ross Clauw even genoeg van het wielrennen. Gelukkig kwam er plots een telefoontje van Ivan Depoorter, ploegleider van het vind! Cycling Project. Hij kon de talentvolle renner uit Handzame overtuigen om naar zijn ploeg te komen en sindsdien koerst John-Ross als herboren. “2018 werd inderdaad een fantastisch jaar”, knikt de 23-jarige elite zonder contract. “Ik reed letterlijk van de ene ereplaats naar de andere. Op den duur was ik zelfs niet meer tevreden met een elfde stek. Dat was echt uitzonderlijk. Enig minpuntje: ik moest enorm lang wachten op die verlossende zege. Die kwam er uiteindelijk eind augustus. In Kortemark dan nog! Een belangrijke koers voor onze sponsors en op een boogscheut van mijn deur. Dat maakte de ontlading alleen maar groter! Want zonder zege zou mijn seizoen toch niet helemaal af zijn geweest.”
Nog straffer
En toen moest 2019 nog komen. Wie dacht dat Clauw een terugval zou kennen, kwam al snel bedrogen uit. Want ook nu begon de vind!-renner als een komeet aan het seizoen. En het duurde dit keer minder lang vooraleer hij een eerste keer mocht juichen. “Mijn voorjaar overtrof zelfs mijn eigen verwachtingen”, blikt John-Ross terug. “Ik had wel gehoopt om te bevestigen en een paar overwinningen extra te boeken, maar dat het zo goed zou zijn…. Dat had ik niet durven voorspellen. Vier zeges met opnieuw een rits toptiennoteringen. Wat nu precies het verschil is met vorig seizoen? Dat is moeilijk te zeggen. Ik heb een jaartje meer ervaring, dat in ieder geval. Ik ben een slimmere coureur geworden. (lacht) En waarschijnlijk ben ik ook wel een tikkeltje sterker. En de sfeer binnen de ploeg zal eveneens wel een rol spelen. Ik amuseer me gewoon op de fiets. En dat vertaalt zich nu in de resultaten.”
Komende donderdag rijd ik de profkoers in Kortemark. Ik ben benieuwd wat ik waard ben tussen de profs
Gevraagd naar zijn hoogtepunt tot nu toe moet de Handzamenaar toch een tijdje nadenken. “Ik kan er eigenlijk wel een paar opnoemen. Mijn zege in Ichtegem (in maart, red.) was mooi. Hoe langer de koers duurde, hoe meer ik de indruk kreeg dat ik alles in handen had. Dat gaf me best wel een zalig gevoel. Ook de wedstrijd in Haringe een week eerder is er één die ik niet snel zal vergeten. Vooral met die hevige wind. Door een val verloor ik bijna een minuut op de leiders. Dat ik er nog in slaag om dat gat toe te rijden, was een serieuze krachttoer. En dan was er recent nog het criterium in Klerken. Bijna 50 km reed ik alleen achter de twee koplopers. Ik ben er niet bij geraakt, maar zij konden ook niet van mij wegrijden. Dan ben je ook dik in orde. Voila, daar heb je mijn top drie.”
Twee koersen
Voorlopig dan toch. Want het mag duidelijk zijn dat de gepatenteerde hardrijder nog lang niet op zijn tandvlees zit. Ook tijdens de zomermaanden blijft John-Ross de ereplaatsen opstapelen. Afgelopen weekend reed hij nog naar een knappe 19de plaats op het BK voor eliterenners zonder contract in Habay-la-Neuve. “Dat is niet slecht, maar er zat zeker meer in. Het ging behoorlijk bergop daar in Luxemburg, vergelijkbaar met 100 keer de Rodeberg. (lacht) Maar ik voelde me goed en ook het slechte weer speelde in mijn voordeel. Maar door pech op het slechtste moment ben ik nooit meer helemaal vooraan geraakt. Dan vloek je wel even. Gelukkig krijg ik nu twee mooie kansen om dat goed te maken. Maandag rijd ik bij de beloften en elite zonder contract in Kortemark en donderdag start ik er tussen de profs. Twee speciale koersen waar ik altijd naar uitkijk. Dichtbij huis, belangrijk voor de ploeg, vorig jaar gewonnen…. Ik ben ook eens benieuwd wat ik waard ben tussen de profs. Bij de beloften reed ik er al eens naar de 18de plaats. Met deze benen en een beetje meeval zit er misschien nog wel een vierde hoogtepunt aan te komen”, besluit de postbode van beroep.
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier