Zondag strijden de elite zonder contract en beloften in Zedelgem voor de bloemen. Ook al woont hij nu in Oostende, toch blijft deze koers speciaal voor Joeri Calleeuw. “Het is niet mijn favoriete omloop, maar toch blijft het plezant om in eigen gemeente te koersen”, aldus de 32-jarige renner van Shifting Gears-JielkerGeldhof. De ex-prof blikt voor ons terug op zijn nu al rijkgevulde carrière aan de hand van zijn vijf mooiste overwinningen.
1. Belgisch kampioenschap (ezc, 2011 & 2014)
“Mijn twee Belgische titels zijn uiteraard mijn mooiste zeges, want dat is het hoogst haalbare bij de elite zonder contract. Die zet ik dan ook samen. De mooiste? Die in Geel in 2011, want dat was mijn allereerste driekleur en die is toch altijd wat specialer. Ik herinner mij nog goed dat het die dag een afvallingskoers was en dat ik uiteindelijk met Kevin Neirynck en de ploegmaats Kurt Gheysen en Dries Depoorter naar de meet ging. Doordat de achtervolgers niet ver zaten, offerde Kurt zich op voor zijn snellere ploegmaat. Ik had geen schrik om de sprint aan te gaan met Dries, want ik was echt goed. Ik had er naartoe geleefd en na een paar podiumplaatsen wou ik echt winnen. En als dat in mijn hoofd zit, dan kan ik altijd iets meer. Het is dan ook genieten als je op dat hoogste schavotje staat.”
“Mijn tweede Belgische titel, in Vossem, was ook mooi, maar daar was ik zeker niet in allerbeste vorm. En ik had ook wat geluk in de massasprint, want vlak na mij kwam bijna heel het peloton ten val. Veel bleven er dus niet meer over om tegen te sprinten.”
2. 3Bergenprijs Harelbeke (ezc, 2018)
“Fysiek en de manier waarop ik deze 3Bergenprijs won, maakt het een van mijn mooiste overwinningen ooit. Na bijna een hele dag in de aanval gereden te hebben won ik er mijn eerste koers van het seizoen nadat ik al weken op dreef was. Die goede vorm heb ik dan bevestigd met winst de dag erop in Beselare en de week erna in Masnieres. Maar dan ben ik ziek gevallen en sluimerde er enkele weken een bacteriële infectie in mijn lichaam. Daardoor is de conditie nu iets minder. Ik ben iemand die veel training nodig heeft om in vorm te geraken, maar doordat ik nu begonnen ben als vertegenwoordiger bij Ingelbeen-Soete (verdeler van Mobil olie en smeermiddelen, red.) ligt mijn focus daar nu op. Maar ik ben nog altijd ambitieus en hoop tegen de zomer weer in orde te zijn.”
3. Ronde van Senegal (ezc, 2008)
“Op het einde van het seizoen was ik blijven trainen met het oog op de Ronde van Senegal. Ik trok er met veel ambitie naartoe, maar in de eerste ritten had ik het moeilijk om het verschil te maken. Het begon mij zelfs wat te enerveren. En dan kwam ik in de vierde etappe ten val en brak ik mijn pols. We hebben tot 3 uur ‘s nachts in het ziekenhuis gezeten, waardoor ik dus bijna niets geslapen had.”
“Dat ik met een gebroken pols twee ritten won in Senegal kan ik nog altijd niet geloven”
“Ik dacht dat mijn koers erop zat, maar besloot het uiteindelijk toch nog te proberen. Tot mijn verbazing won ik die vijfde rit met drie minuten voorsprong. Een geluk dat het op goede asfaltwegen was en dat er weinig bochten in het parcours zaten. De dag erop won ik dan de etappe in de sprint en was de eindzege een feit. Ik kan het nog altijd niet geloven.”
4. Interclub Geluwe (ezc, 2014)
“Ik had mij op die wedstrijd gefocust, omdat mijn sponsor Jielker Geldhof daar in het bestuur zat. Die wedstrijd was een doel voor hem en daarom wou ik er goed zijn. En iedereen in het peloton wist dat. We ging met een man of 30 de slotronde in en op de laatste kasseistrook heb ik alles of niets gespeeld. De anderen wisten dat ik het daar zou proberen, maar uiteindelijk was ik alleen weg. Het was strijden tot op de meet, maar uiteindelijk haalde ik het met tien seconden voorsprong op een sterke Kevin Neirynck. Fantastisch om daar te winnen, zeker omdat iedereen op mijn wiel zat.”
5. Ritzege Ronde van Namen (ezc, 2014)
“Het regende die dag en ik had schrik om in het peloton te zitten. Daarom koos ik ervoor om in de aanval te trekken. Uiteindelijk waren we met vier weg en konden we heel de koers ons eigen tempo rijden, iets wat me ligt. Op zo’n 15 km van het einde werden we dan gegrepen en dacht ik dat het gedaan was. Zeker toen ik nog eens kettingproblemen kreeg. Maar die geraakten opgelost en ik kon net op tijd terug voorin aansluiten. In een smalle beklimming bergop ging ik mee met Jens Adams en op de top ging ik erover omdat ik wist dat er een afdaling van anderhalve kilometer richting meet volgde. De rest bleef op tien meter hangen en zo was de ritwinst een feit.”
Wat ik zondag van de koers in Zedelgem verwacht? Het zal mijn derde koers op rij worden, dus afwachten hoe fris ik nog ben. Maar het blijft uiteraard speciaal om in eigen gemeente te koersen. Veel hangt daar wel af van het weer. Ik houd van open stukken om de koers open te breken, maar die zijn er daar niet veel. Het geluk zal dus wat aan mijn zijde moeten staan om daar iets te forceren, maar ik hoop vooral zo snel mogelijk terug in topconditie te zijn.” (SM)
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier