Vorige week zondag behaalde tweedejaarsnieuweling Jens Dalle in Kruishoutem zijn tweede overwinning van het seizoen. De renner van Wielerclub Onder Ons Parike is ambitieus en wil dit seizoen nog een interclub winnen. Toch staat hij met beide voeten op de grond en is hij kritisch voor de gevaarlijke rijstijl van enkele collega’s.
Jens Dalle (15) begon zijn carrière als veldrijder, maar maakte nu volledig de overstap naar de weg. In de winter reed hij wel een aantal beachraces als voorbereiding. “Deze wedstrijden zijn lastig doordat je samen met elites rijdt. Ideaal om sterker te worden.” Na een moeilijke start van zijn wegseizoen kwam Jens volledig op kruissnelheid. In april won hij in Dadizele, na een millimetersprint. Zondag won hij opnieuw in Kruishoutem. “Tijdens de wedstrijd werd ik steeds beter. In het slot was er een ploegmaat weg. Twee Nederlanders gingen in de tegenaanval, waarop ik ze counterde. Ik speelde het ploegenspel en zij reden het gat dicht. Met z’n vieren streden we daarna om de overwinning en op de hellende aankomst reed ik mijn concurrenten uit het wiel.” Jens is tevreden over zijn seizoen tot zover. “Ik ben sterker geworden. Bijvoorbeeld bij de overnames zondag kon ik mijn concurrenten telkens pijn doen. Het is fijn om zo te koersen.”
Donderdag start Jens in de regionale wedstrijd van Zwevegem. Volgende week zondag volgt met de Prins der Nieuwelingen in en rond Bonheiden een belangrijk doel. “Dit seizoen wil ik graag nog een interclub winnen en waarom al niet volgende week?”
Mijn ouders hebben een frituur. Ik eet iedere week een goed pak frieten
Jens is ambitieus en koerst om te winnen. Hij kan dan ook maar moeilijk tegen zijn verlies. “Na een slechte koers ben ik ‘s avonds niet aanspreekbaar.” Ondanks zijn goede prestaties blijft Jens met beide voeten op de grond staan. “We zijn nog maar nieuweling hé. Het moet nog speels zijn nu.” Jens let bijvoorbeeld nog niet echt op zijn eten. “Mijn ouders hebben een frituur in Diksmuide. Ik eet iedere week een goed pak frieten. Na een wedstrijd is dat een ideale recuperatie. ‘s Ochtends ben ik verlekkerd op boterhammen met choco.” Als renner weet Jens goed waar hij naartoe wil. “Ik wil stap per stap groeien. Nu ben ik al bezig met de overstap naar de junioren. Daar begint het pas echt.”
Te veel cowboys
Jens voelt zich als een vis in het water in een wielerpeloton. Hij oefent zijn hobby nog steeds met veel plezier uit. Wel is hij kritisch voor de rijstijl van bepaalde renners. Daarom twijfelt hij bijvoorbeeld om deel te nemen aan de West-Vlaanderen Cycling Tour. “Vorig jaar was het een aaneenschakeling van valpartijen en hectiek. Ik heb er niet veel zin in. Ook in andere wedstrijden wordt er veel gevallen. Er zitten te veel cowboys in het peloton.” Jens heeft hier ook een duidelijk verklaring voor. “Sommige renners hebben echt geen respect. Ze schuiven op de meest onmogelijke plaatsen op en duwen je gewoon weg. Als peloton proberen we die individuen tot de orde roepen, maar dat lukt niet altijd”, besluit de sympathieke Diksmuidenaar.
Nieuwelingen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier