Eli Iserbyt ontgoocheld na tweede plaats in wereldbeker Heusen-Zolder

Thomas Pidcock heeft zijn vierde overwinning op vier beet in de Wereldbeker. In Heusden-Zolder vloerde hij dinsdag Eli Iserbyt in de sprint.

Op het EK in Tabor vloerde Eli Iserbyt Pidcock in de sprint, nu was het omgekeerd. “Ik ben erin blijven geloven”, zei de Brit die nochtans zes, zeven meter achterstand telde op Iserbyt bij het opdraaien van het asfalt. “Op zich was dat niet zo erg dat ik een gaatje had, de finish is zo lang en het was echt een sprint op de macht. Ik kon naar hem en profiteerde er dan van om in zijn slipstream over hem te wippen en de zege te pakken.”

“Vooraf was de eindzege in de Wereldbeker niet het doel”, zei hij, “maar goed, ik ben blij dat ik die nu vast heb. Het is een beetje een vreemd gevoel omdat er nog twee Wereldbekers volgen, maar dit is het reglement. Misschien moeten ze het aanpassen naar de vijf beste resultaten in plaats van vier, want dat is op zich wel wat weinig. Er mogen een paar resultaten wegvallen, maar drie is wel veel. Het is overigens nog niet zeker dat ik deelneem aan de Wereldbeker in het Franse Nommay, wel ben ik van de partij in de laatste Wereldbeker in Hoogerheide.”

Iserbyt was na afloop ontgoocheld om de tweede plek. “In die sprint voelde ik dat ik niets meer in de benen had“, gaf hij toe. “Maar het is wel jammer om deze wedstrijd te verliezen. Vooral de manier waarop Pidcock wint vind ik toch wel triest. Hij heeft de volledige wedstrijd amper kop gedaan en als hij dan eens voorop kwam, zette hij zich langs de kant. Dat vind ik spijtig. Ik won als eerstejaarsbelofte ook wedstrijden, op mijn manier, door koers te maken, maar hij hangt er hier gewoon de ganse wedstrijd aan en gaat er dan op het eind over. Tja.”

Is een economische zege ook een zege? “Winnen is winnen”, weet Iserbyt. “Dat klopt. Op die laatste passage door het veld rijd ik redelijk gemakkelijk tien, twintig meter bij hem weg, maar dan komt hij op het asfalt, op een lang recht stuk, voorbij mij in die sprint. Lange rechte stukken zijn gewoon in zijn voordeel. Ik wist dat hij op de weg goed was, dat ik de zege nog niet binnen had toen ik het asfalt opdraaide en dat bleek dus op het einde ook zo.”