Alessandro Vandromme (20) stopt ermee

Een totale verrassing was het niet dat Alessandro Vandromme (20) eind november de handdoek gooide, eerder een aangekondigde kroniek. Zijn termijn als belofte zit er inderdaad nog niet helemaal op, maar het doek over zijn wielercarrière is definitief gevallen.

“Ik heb in 2019 niet de vooruitgang geboekt die ik voor ogen had”, stelt Alessandro vast. “Er was altijd iets dat mij afremde. In de lente had ik, met vooral een zesde plaats in Herne, een beter gevoel dan op andere jaren, maar ik kon het tijdens de zomervakantie helaas niet doortrekken. Begin september reed ik de driedaagse Giro del Friuli Venezia Giulia in Italië Aanklampen en uitrijden waren daar mijn hoogste goed. Bij mijn terugkeer veronderstelde ik te kunnen uitpakken in eigen regio, maar in Westkerke, Eernegem en Varsenare geraakte ik niet eens in de top tien. Dat zette mij aan het denken. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan om te besluiten dat het sop de kool niet meer waard was.”

Coureur was een minder haalbare droom dan handelsingenieur

“Er zijn meerdere momenten waaraan ik dolblij terugdenk”, vervolgt Alessandro. “Bij mijn debuut bij de 14-jarige aspiranten won ik al meteen in eigen Gistel. Het jaar daarop won ik, nog steeds als 14-jarige, de Topcompetitiemanche in Jemeppe-sur-Sambre, waar ik onder andere Cedric Beullens, Jonas Castrique, Stan Dewulf, Robbe Ghys, Laurens Huys, Bjorg Lambrecht… achter mij hield. Het jaar daarop won ik de Topcompetitie, waarin ik zelfs meer punten totaliseerde dan Jasper Philipsen.”

“Uit die periode dateert ook mijn onvergetelijke deelname aan de Radjugendtour in Oostenrijk, waar Jasper Philipsen drie van de vier ritten won en ook eindwinnaar werd en waartoe ik samen met Jens Reynders, Gerben Thijssen en Sasha Weemaes mijn steentje kon bijdragen. Geef toe: een uitgelezen gezelschap, waarvan ik als enige als coureur verweesd achterblijf maar ik behaalde meer duurzame overwinningen op school. Het zag er nochtans veelbelovend uit aan de vooravond van mijn overstap naar de juniores, maar een aanslepend virus in de darmen verbrodde veel. Het werd bijgesteld en toch is het van dan af nooit meer geweest zoals tevoren. Ik had constant het gevoel dat ik achter de feiten aan koerste. Toch deed ik het tot de laatste snik even graag en bleef ik ook tijdens de voorbije zomer hopen op een déclic.”

Dromen en bedrog

“Coureur worden is een meer voor de hand liggende kinderdroom dan handelsingenieur”, benadrukt Alessandro. “En zoals het van meet af aan lekker liep, zette het mij op mijn 15de aan het dromen, maar dromen mogen geen bedrog zijn en dus heb ik altijd de volstrekte prioriteit aan mijn studie geschonken, zeker toen ik aan de universiteit studeerde. Toch liet ik het wielrennen niet helemaal los. Wel integendeel, maar zelfs indien ik als tiener mijn stoutste doelstellingen had waargemaakt, dan nog had ik het zekere voor het onzekere genomen.”

Dromen mogen geen bedrog zijn. Ik heb altijd prioriteit aan mijn studie gegeven

“Dat legde mij geen windeieren, maar het heeft mij apetrots gemaakt dat ik er nog geen enkele tweede zit moest bijnemen en zo wil het ik het, op weg naar mijn master, ook houden. Wie weet of er op termijn geen comeback inzit bij de elite zonder contract. Het zou mijn ouders aan een alibi helpen om opnieuw naar de koers te gaan, wat ik hen bij de de huidige stand van zaken, niet meer zie doen.”