Robbie D’Haese (KV Oostende) klaar om te knallen op zijn favoriete positie: “Op en naast het veld mee de verantwoordelijkheid nemen”

Robbie D’Haese, nog altijd maar 24 jaar, begint straks aan zijn zevende profseizoen. Op enkele jeugdjaren bij Club Brugge na bleef de geboren Oostendenaar zijn stad en thuisclub trouw. “Toen bleek dat ik de speler was met meeste KVO-matchen achter mijn naam, moest ik toch even slikken.” Ook hij voelt de wederopstanding van de club van dichtbij.

D’Haese oogt relaxt en gefocust met het oog op de competitiestart van zondagmiddag tegen Lommel. “We knopen opnieuw aan met een voetballende filosofie. We kenden een goeie voorbereiding. Oké, we pakten niet veel oefenzeges (winst tegen Oudenburg, Bredene, Harelbeke en Ichtegem, gelijk tegen Almere, en verloren tegen Charleroi, Union en Roda JC, red.), maar we hebben vertrouwen. Kijk, zeker in de laatste oefenpot tegen Eredivisie-ploeg Almere City (2-2) hebben we getoond dat we kunnen voetballen en zag je de kwaliteit van onze kern.” Ook op persoonlijk vlak kende D’Haese een goeie voorbereiding.

“Ik sta nu voorin op de flank in een 4-3-3-opstelling. Dat ligt me veel beter dan als wingback de volledige flank voor mijn rekening nemen in bijvoorbeeld een 3-5-2. De trainer ziet dat en zo tank ik vertrouwen. Ik kan me opnieuw uitleven en genieten van het voetbal. In de pre-season had ik een lichte spierblessure, maar in samenspraak met de trainer en staff kreeg ik de tijd om volledig te herstellen.” Robbie D’Haese kreeg tegen Almere alvast een basisplaats. Een voorbode voor de opener tegen Lommel? “Dat weet ik echt niet. Ik denk wel dat de coach best tevreden was over die wedstrijd.”

Ancien

Ondanks zijn leeftijd is D’Haese stilaan een ancien bij KVO. Hij maakt sinds het seizoen 2017-2018 deel uit van de A-kern en debuteerde onder Adnan Custovic. Intussen heeft hij al 105 optredens voor de Kustboys achter zijn naam. “Toen bleek dat ik de speler was met meeste KVO-matchen achter mijn naam, moest ik toch even slikken”, glundert de aanvaller.

“Als we nu een goed seizoen spelen, kunnen we snel weer in 1A zitten”

“Ik zit al sinds mijn jeugd bij KV Oostende, op drie jaar Club Brugge na. Ik sloot hier weer aan vanaf de U15 en kreeg mijn kans in de eerste ploeg. En vroeger had je nog oudere gasten als Michiel Jonckheere en Brecht Capon. Hoeveel matchen hadden Michiel en Brecht? 200 en 196? Wie weet haal ik dat ook ooit nog.” (lacht) De trainer weet dat ik hier al lang zit en vraagt me ook om mee verantwoordelijkheid te nemen op en naast het veld. Als geboren Oostendenaar is het ook mooi zien dat de kaart van lokale verankering wordt getrokken. Assistenten Kurt Bataille en Michiel Jonckheere kennen het huis en weten waaraan gesleuteld moet worden als het minder draait.”

Pijnlijk

Een vooruitblik op komend seizoen is niet compleet zonder terugblik op het dramatische vorige jaar. “Als Oostendenaar kwam die degradatie extra hard binnen. En ik heb altijd in eerste klasse gespeeld. Van debuteren in Play-off 2 naar zakken richting tweede klasse… Bovendien kwam ik eind vorig seizoen amper tot spelen. De laatste maanden zat ik toen, op een uitzondering na, zelfs niet meer in de selectie.”

Het was een seizoen van extremen, want tegelijk speelde zijn beste vriend Jelle Bataille kampioen met Antwerp – verder uiteen kunnen geluk en verdriet niet liggen. “Al sprak hij er zich openlijk niet over uit, ook voor hem deed het pijn om de club te zien zakken waar hij is opgegroeid. Maar kijk, als we nu een goed seizoen spelen, kunnen we snel weer in 1A zitten. Zo maak je van iets negatief toch iets positief.”

Coach

Met coach Stijn Vreven aan het roer. D’Haese kan hem goed plaatsen, want Robbie zag de voorbije jaren heel wat trainers passeren: Adnan Custovic, Gert Verheyen, Kare Ingebrigtsen, Dennis Van Wijk, Alexander Blessin, Markus Pflanz, Yves Vanderhaeghe en Dominik Thalhammer. “Als persoon, naast het veld, is Stijn Vreven bijzonder rustig en kan je alles tegen hem kwijt. Maar langs de zijlijn draait hij de knop om en eist hij dat we alles geven. Hij weet ook bij elke speler de juiste snaar te raken. Kijk, wanneer er een nieuwe coach komt, ben je als speler ook zoekende over hoe je je in de kijker kan spelen. Vreven was daar snel heel duidelijk over. Tactisch heeft hij zeer duidelijke ideeën. Hij heeft altijd een plan. Je hebt trainers die té tactisch maar ook té rustig zijn, en omgekeerd heb je roepers die onduidelijk zijn over hun visie. Vreven vormt een goeie combinatie.”