Tackle: “De stijl en balbehandeling van Skov Olsen was zo mooi dat hij zonder twijfel altijd Gouden Schoenmateriaal had moeten zijn”

Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.

Evenwicht

Het stond stiekem zo in de planning van iedereen die blauw-zwart een warm hart toedraagt en dat plan krijgt stilaan vorm. Club rijdt voorlopig een foutloos parcours in het nieuwe jaar en het komt erop aan om op energiezuinige modus, gebruik makend van de hele kern de bijzonder drukke agenda optimaal af te werken. Tegen Beerschot kregen maar liefst acht andere jongens de kans om zich in de kijker te spelen en dat lukte al bij al vrij aardig. De spelers van Beerschot verdienden lof voor hun hardnekkigheid en hun geloof in eigen kansen, maar de kloof bleek uiteindelijk toch een paar meters te breed. We verwachten dit weekend tegen de gouwgenoten van KV Kortrijk niks anders. De ‘Veekaa’ staat net zoals onze vorige tegenstander met beide voeten in het degradatiemoeras en door die puntennood zal Club ook nu weer vol aan de bak moeten om de punten thuis te houden. Dat zal meer dan waarschijnlijk opnieuw gebeuren met enkele verrassingen in het elftal. Noem dit echter geen B-elftal, want zo werkt het niet bij Club. Het evenwicht in de selectie is opvallend. Behoudens enkele evidente sterkhouders in de centrale as kan Nicky Hayen met een gerust gemoed wisselen zonder noemenswaardig kwaliteitsverlies. Als de groep goed aan elkaar hangt en het besef groot is dat ze eendrachtig naar een gemeenschappelijk doel werken, dan kan succes niet veraf zijn.

Andreas Skov Olsen

Wie er niet meer bij zal zijn is het Deense enigma Andreas Skov Olsen. Over Andreas valt veel te vertellen: 49 goals en 30 assists in 124 matchen voor Club Brugge. Dat zijn cijfers die bewondering afdwingen. De stijl en balbehandeling van Skov Olsen was zo mooi dat hij zonder twijfel altijd Gouden Schoenmateriaal had moeten zijn. En toch. Ergens diep vanbinnen sluimert er iets ongrijpbaars in die jongen. Zijn blik verraadde soms een soort gelatenheid waardoor ik mij afvroeg of hij eigenlijk wel genot schiep in waar hij zo verdomd goed in is. Is het het keurslijf van de moderne voetballer waar je op zijn positie op het veld nu éénmaal ook minder poëtische dingen moet doen dan louter heerlijk versnellen en de bal deponeren waar hij dat zelf verkiest, zoals al eens een nuttige fout maken, een bal de tribune inkeilen of diep terugzakken om je ploeggenoot op de flank niet in de steek te laten? Feit is dat hij mij een beetje kwijt was toen hij vorig seizoen zonder pardon de thuismatch tegen Fiorentina om onduidelijke redenen aan zich liet voorbijgaan. Ik had zo erg graag nog eens een Europese finale gespeeld met Club en we hadden hem toen zo nodig, maar om één of andere reden was dat voor hem geen prioriteit. Supporters blijven supporters, je kan het ons niet kwalijk nemen dat wij in de eerste plaats het palmares van onze Club belangrijk vinden en dan pas de speler die in vele gevallen eerder een passant is.

“Ergens diep vanbinnen sluimert er iets ongrijpbaars in Skov Olsen”

Transitzone

Nu de winterse transfercarrousel toch weer volop aan het draaien is alsof het Europese arrest-Diarra nooit werd uitgesproken kan ik bij uitbreiding stilaan de verzuchtingen van de modale fan begrijpen. Met het verdienmodel om spelers te verhandelen, komt het gevaar om de hoek loeren dat je ploeg steeds meer op een transitzone gaat gelijken. Jongens worden triomfantelijk aangekondigd, maar kunnen zes maanden later alweer vertrokken zijn naar een grotere competitie terwijl we nog volop struikelen over de exotische naam van de speler in kwestie. Als de speler en zijn entourage voor deze ploeg kiezen, dan moeten ze beseffen dat we ze in het warme bad in Westkapelle de noodzakelijke stappen willen laten zetten om door te groeien naar een nog hoger niveau dan onze competitie. Daar komt geduld en wederzijds respect bij kijken. Zo word je als Club een mooie schakel in een hopelijk rijkgevulde carrière en kan de fan zich blijvend identificeren met zijn geliefde voetbalploeg.