Tackle: “Feldhofer heeft overschot van gelijk als hij twijfelt aan het bestaansrecht van een VAR”

Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.

Heymans zal het mogen horen

Ken je de Engelse uitdrukking “things can not be unseen”? Vrij vertaald: sommige beelden blijven voor eeuwig op je netvlies gebrand. Zo denk ik bij elke entree van Gilles De Bilde op tv nog steeds aan zijn malafide vuistslag in het gezicht van Krist Porte in 1996. Die zag er toen even bont en blauw uit als Christan Ravych na de elleboogstoot van Daan Heymans. Coach Feldhofer heeft overschot van gelijk als hij twijfelt aan het bestaansrecht van een VAR die daar geen onmiddellijke rode kaart in zag. Dit was niet zich gewoon breed maken, maar een venijnige tik.

Naar verluidt schrok Kempenaar Heymans na het zien van de beelden en excuseerde hij zich intussen bij Ravych. Dat durf ik te geloven. Onlangs speelde ik met mijn band BEUK in zijn dorp Retie. In de zaal van sportcafé De Ster vertelden de inwoners dat hun profvoetballer Heymans nog steeds een gewone, toffe jongen is die graag met iedereen babbelt. In de fysieke sport voetbal kan zelfs vriendelijkste mens een onbezonnen moment kennen. Wat niet wegneemt dat Heymans het van ons zal mogen horen bij zijn eerstvolgende bezoek in Brugge. Ook dat is voetbal.

Boekhouding op tribune

De oogkasbreuk van Ravych volgde na de ongelukkige beenbreuk op training van Kader Ouattara, die de aanvaller voor de rest van het seizoen aan de kant zet. Rond deze periode van het jaar is het traditioneel een komen en gaan in de ziekenboeg. In voetbal wordt het seizoenresultaat vaak niet bepaald door het type-elftal maar door de sterkte van de bank. Het wordt op de tribune weer een potje boekhouding om mee te zijn wie er de komende weken op het veld staat.

“In de fysieke sport voetbal kan zelfs vriendelijkste mens een onbezonnen moment kennen”

De sinds mensenheugenis onuitgegeven reeks van wedstrijden zonder nederlaag leidde ons naar nu al vijf punten voorsprong op de degradatieplay-off. Nog een duwtje en we kunnen vrijelijk ademen vóór de razend interessante maand maart. Dan krijgen we drie zware tegenstanders en een historisch duel – heen en terug – in de achtste finale van de Conference League. Hoogdagen in zicht!

Winnen is winnen

Zaterdag 1 februari ontvangen we Standard. Ik voorspel dat het cijfer 1 opnieuw van een grote betekenis zal zijn. Beide ploegen hebben dit seizoen de specialiteit om per wedstrijd één betekenisvol doelpunt te scoren, in veel gevallen voldoende voor de overwinning of een draw. Die zuinige productie is weinig spectaculair maar in combinatie met een soliede defensie wel effectief om in het klassement vooruit te geraken. Het hielp ons om uit de kelder te klimmen en Standard om zowaar in de top zes te schuiven.

In de jaren negentig van de vorige eeuw ontstond de uitdrukking ‘Arsenalscore’ voor een 1-0. De Londense Gunners kregen vanop de tribunes het verwijt “boring, boring Arsenal” voor hun saaie spelwijze. Pas na de komst van hun legendarische coach Arsène Wenger werd hun aanpak weer opwindend en volgden internationale successen. Voor mij geen probleem als het zaterdag slechts 1-0 wordt. Winnen is winnen.