Eder Balanta: “Ik zou meer willen spelen. Daar werk ik voor”

Eder Balanta in duel met Olivier Deman tijdens de Brugse derby. (foto Belga) © VIRGINIE LEFOUR BELGA
Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Sportjournalist

Na een door het coronavirus en een overbelaste kuit verstoorde voorbereiding startte voor Eder Balanta ook de nieuwe competitie in de dug-out. Maar zie: al op de tweede speeldag greep Philippe Clement terug naar de duelsterke balafpakker. Blessures (en de concurrentie) hielden de Colombiaan al vaak van het veld. “Dat is altijd shit.”

Balanta is fit, dat is de voorbije twee seizoenen geregeld anders geweest. En speelt. Balanta is back. “Het is vandaag zelfs al mijn tweede interview. (fijntjes) Ik had er de voorbije twee seizoenen samen maar een stuk of drie.”

Word je niet graag geïnterviewd?

“Eigenlijk niet zo graag, neen, maar ze vragen mij ook niet.”

Ben je introvert?

“Misschien wel, maar toch niet honderd procent.”

Hoe kijk je terug op de voorbije twee seizoenen bij Club Brugge?

“Ik denk dat het positief was: ik kreeg de kans om belangrijke wedstrijden te spelen, goeie dingen te doen voor het team én we werden twee keer op rij kampioen.”

Had je niet verwacht méér te kunnen spelen?

“Ja. Daar werk ik voor. Maar ik kende enkele problemen, zoals spierblessures, en dat is altijd shit. Ik zou meer willen spelen, maar ik weet ook dat ik hier bij een van de grootste clubs van België ben en dat er altijd veel concurrentie is. Het is de coach die de beslissingen neemt, het enige wat ik zelf kan doen, is het beste maken van elke training en elke minuut speeltijd die ik krijg. Mij elke keer volledig geven. Pushen. Of ik nu één, tien of negentig minuten mag meedoen.”

Wat is de onderliggende oorzaak van je vele spier- en botblessures? Bij de Argentijnse topclub River Plate was je out met een gescheurde hamstring, met pubalgie, met een knieletsel en met een barst in het scheenbeen; en bij FC Basel kende je problemen met de adductoren, met je kuit, met …

“Inderdaad… Hier ging het in mijn eerste seizoen wel wat beter. In het tweede was het weer moeilijker, ook door de coronasituatie. Wat er precies aan de basis ligt van al die blessures en wat ik zou kunnen doen om dat te veranderen, weet ik niet.”

Wat doe je om mentaal gezond te blijven?

“Ik werk al van bij River Plate samen met een Argentijnse mental coach. Nu gebeurt dat vooral online. Met vragen kan ik altijd bij hem terecht.”

Met welke vragen?

“Vragen over hoe om te gaan met situaties die je niet gewoon bent en met alles wat er rondom jou gebeurt. Tenslotte ben ik hier ver van mijn land, mijn familie en mijn vrienden. Bij Basel begon ik Engels te leren, maar het laatste jaar was daar een coach die zei: Wanneer je in het Duitse gedeelte van Zwitserland bent, moet je Duits spreken. Ik ben toen snel Duitse les beginnen te volgen en begreep dat seizoen al veel, maar kende de taal onvoldoende om een gesprek te kunnen voeren. Gelukkig is hier op de club de voertaal Engels.”

“Mijn mental coach helpt mij te begrijpen dat ik mij geen zorgen moet maken over situaties waar ik niets aan kan veranderen én hij leert mij ermee om te gaan. Zodat ik mijn concentratie niet verlies om op elk moment te kunnen doen wat er gedaan moet worden. Zo is het leven: je kan nooit op elk moment alles hebben zoals je het zou willen.”

Ben je een perfectionist?

“Ja, maar al minder dan vroeger. Ik leerde te accepteren dat niemand perfect is. Zelfs Messi maakt fouten en hij is de beste speler ter wereld. Je kunt trainen om te verbeteren en zo weinig mogelijk fouten te maken, zoals wij hier doen, maar niemand kan op het veld altijd alles precies doen zoals hij het zou willen. Belangrijk is dan: als je in de fout gaat, hoe ga je daarmee om?”

Waar komt jouw perfectionisme vandaan? Een stressvolle jeugd in Bogota, de druk van de grote verwachtingen in jou?

“Er zijn in Bogota gevaarlijke plaatsen zoals die er ook in Brussel zijn. Ik heb veel vechtpartijen gezien en ik zag gasten die in hun boekentas messen meenamen naar school in plaats van boeken, maar zelf kende ik eigenlijk nooit problemen. Mijn jeugd was niet perfect, misschien zouden anderen het zelfs geen normale jeugd vinden, maar ik kwam nooit iets te kort. Ik was elf toen mijn vader mij naar een hele goeie academie meenam op een halfuur van bij ons. Pushte hij mij? Ja. Bezorgde mij dat soms stress? Ja. Maar misschien hielp mij dat ook wel om te geraken waar ik nu ben. Een beetje stress is niet slecht, maar tegenwoordig leven we in een maatschappij waarin je heel de tijd aan stress wordt blootgesteld. Via sociale media kan iedereen nu op elk moment eender wat over jou zeggen.”

Speelt religie een rol in je leven?

“Ik geloof in God, ik bid en ik lees de Bijbel, maar ik volg geen religies meer. Met mijn oudere zus en met vrienden ben ik in Bogota nog naar de kerk geweest, maar nu doe ik dat niet meer.”

Ben je hier gelukkig?

“Ja hoor. Ik mis mijn familie, maar de mensen behandelen mij hier goed en de omstandigheden om te werken zijn top.”

Is je contract tot 2024 het beste dat je ooit tekende?

“Neen. In Zwitserland verdiende ik meer.”

Hoe belangrijk is het zeezicht vanuit je appartement in Knokke?

“Ik ben verhuisd! (lacht) Wanneer ik tijdens de zomer van de training terugkwam, moest ik er soms twee uur rondrijden alvorens ik mijn wagen ergens kon parkeren. Ik woon nu in een huis in een rustige buurt, ver weg van de zee en het strand.”

Wat doe je in je vrije tijd?

“Netflixen, PlayStation spelen, naar muziek luisteren, lezen… Boeken die mijn mental coach mij aanbeveelt, boeken om de mind te reinigen. Momenteel El arte de pensar bien. The art of thinking well.”

Ben je nog altijd single?

(lacht)

Proficiat! Is het een Belgische?

“Sorry, over mijn privéleven praat ik niet in de media.” (lacht)