Oostendse tweeling Yrjo en Ilke Cuffez in de ban van padel en hockey: “We spelen allebei bij nationale jeugdploegen”

De Oostendse tweeling Yrjo en Ilke Cuffez kreeg het sporten van thuis uit mee, zij het met een liefde voor padel en hockey. Beiden blinken daarin uit en maken binnen hun respectievelijke sport(en) ondertussen deel uit van nationale jeugdploegen. Ilke pendelt zelfs meerdere keren per week naar Gent.

“Ik begon ruim twee jaar geleden met padel in het Ghistelehof”, begint Yrjo Cuffez. “Mijn papa speelde al padel en ik wilde het ook eens proberen. Het is tof, een sport waar tempo inzit.” En daar is hij blijkbaar goed in. Zo mocht hij in padel met de nationale U14 naar het WK in Mexico. Dat was middenin de pandemie.

“Zo veel hebben we niet gezien. We reisden enkel van het hotel naar waar er getraind of gespeeld moest worden. In mei zijn er opnieuw selecties om naar het Europees kampioenschap te gaan. Ondertussen ben ik een jaar ouder en kom ik voor de U16 uit. Het niveau ligt er hoger en het wordt dus moeilijker om erbij te zijn”, beseft Yrjo.

Combinatie

Zijn zus Ilke was de voorbije maand in Eindhoven, waar ze een eerste keer mocht meedoen met de nationale ploeg padel U16-girls, in een leuke ontmoeting tussen België en Nederland. “Vorig jaar waren er selecties en werd ik weerhouden. Er volgden wat trainingen en in Nederland nu dus ook wedstrijden.”

“Onze noorderburen waren toch sterker. Zij zijn meer op elkaar ingespeeld. Ik denk dat we enige achterstand hebben op Nederland. Maar het was een toffe en leerrijke ervaring.”

Dat vindt ook Yrjo, die zijn zus vergezelde. “Nederland was veel beter dan ons, met spelers die groter en sterker waren. Als ploeg hebben we net zoals bij de dames nog een inhaalbeweging te doen.” Ilke doet niet alleen aan padel, maar speelt ook hockey. Vorig jaar kreeg ze te horen dat ze voor de nationale hockeyploeg geselecteerd was.

“Ik speel al hockey sinds ik vier, vijf jaar ben”, vertelt ze. “Ik ben gestart bij Eclair Hockey Club in Oostende, centraal in het middenveld, maar nu train en speel ik bij Gantoise in Gent, waar ik veelal centraal achterin sta. Ook al omdat ze daar een heel goede middenveldster hebben en men in mij eerder een verdediger zag.”

Versnelling hoger

Nu Ilke in de nationale hockeyploeg zit, schakelt alles nog een versnelling hoger en traint ze nog meer. “Wij spelen met Gantoise in de hoogste reeks, met uitzicht op deelname aan de play-offs. We staan nu derde en hopen op een plaats bij de eerste vier, met Leuven, Waterloo Ducks en Orée of Dragons.”

Ik speel vooral offensief, terwijl Yrjo eerder een afwachtende houding aanneemt

In het paasweekend trok Ilke met haar ploeg naar Rijsel om er met ons land deel te nemen aan een drielandentornooi tegen Frankrijk en Nederland. “In vergelijking met die ontmoeting in padel, was dit toch officiëler. Ons land heeft twee teams, we speelden eerst tegen elkaar en daarna tegen de Nederlanders en de Fransen. Tegen die laatste hebben we gewonnen. Dat was goed voor een derde plaats.”

Toekomst

Yrjo neemt deel aan padeltornooien en speelt ondertussen interclub. “Met ons ploegje van ‘t Ghistelehof. Elke zaterdag”, vertelt hij. “Dat is leuk. Het is tegen Brughia uit Brugge, OTC uit Oostende en Aquila uit Wingene. Doorheen de voorrondes geraken gaat ons wellicht wel lukken, de eindronde wordt moeilijker.”

Yrjo heeft intussen binnen het sporten een keuze gemaakt over waar zijn toekomst ligt. Zo hangt hij binnenkort de voetbalschoenen (want hij speelt ook nog bij KV Oostende) aan de haak, om zich volledig op padel te kunnen focussen. Ilke, daarentegen, wil hockey en padel zo lang mogelijk combineren. “Voorlopig is padel iets meer voor het plezier. Ik geef daarom de voorkeur aan hockey.”

Het zijn totaal andere sporten? “In hockey is er in de eerste plaats meer fysiek nodig, op een groter terrein. Je moet meer lopen, misschien ook omdat ik in padel niet zo intens speel.”

Sportieve familie

’s Zomers wordt er ook nog getennist, vooral voor het plezier. Binnen het gezin wordt er in padel ook vaak samen gespeeld, tegen elkaar, met vader en zoon tegen moeder en dochter. “Het verschil is niet zo groot”, lacht Ilke. Zij heeft als klassement in padel P-200, Yrjo is een P-300.

“Bij de dames kun je sowieso niet zo’n hoog klassement behalen als bij de heren. Het heeft met niveau te maken, want we kunnen ook samenspelen. Er zijn ook meer mannen die padel beoefenen”, weet Ilke. “Bij de dames kunnen wij tot P-500, bij de heren is dat P-1000.”

Sporten zit in de genen. De mama van de tweeling liep al enkele marathons, de papa was voetballer bij onder andere KV Oostende, en had bij de kustploeg een groot aandeel in de promotie naar eerste klasse in 1998. In padel zijn Yrjo en Ilke als tweeling twee verschillende spelers. “Ik ben vooral iemand die voortdurend offensief wil spelen en wil smashen als het kan”, klinkt Ilke.

“Yrjo neemt liever een afwachtende houding aan. Hij is een verdediger en speelt rustig. Ik speel een beetje als mijn mama. Papa kiest meer voor het balletje over het net, tactisch. Hij zoekt de nodige diepgang. Hij stuurt ons daar wel in, wat we in bepaalde situaties moeten doen. Zonder daar echt extreem in te zijn. Het voornaamste is dat we dan samen zijn. Het plezier primeert en we zijn ons ouders zeer dankbaar dat zij ons die kansen bieden”, aldus Ilke. Eén ding is de tweeling wel heel duidelijk.

“School gaat boven onze sport. En dat lukt voor het moment, al willen we uiteraard zo lang mogelijk met padel en hockey verderdoen”, besluit Yrjo.

(Alain Creytens)