“Mijn olympische marathon in 1972 zal me altijd bijblijven”: marathonloper Walter Van Renterghem uit Poperinge blikt terug op Spelen in München
De Olympische Spelen in de Franse hoofdstad Parijs gaan op vrijdag 26 juli van start. De Westhoek telt verschillende ex-olympiërs. Wij zochten hen op en blikken terug naar hun olympische ervaring. Vandaag deel 4 (slot): ex-marathonloper Walter Van Renterghem (80), die deelnam aan de Spelen van München 1972.
Walter Van Renterghem is een rasechte Poperingenaar. Opgegroeid in Rekhofstraat en de Casselstraat, met zijn vader Jozef die spoorwegarbeider was en zijn moeder Ivonne Dewachter bleef thuis om voor Walter en de twee andere kinderen Willie en Annie te zorgen. “Ik ging aan de slag als arbeider bij de RTT”, zegt Walter. “Pas na mijn legerdienst in Lüdenscheid begon ik met atletiek. Ik was toen al 20 jaar. Eerst liep ik de afstanden 800, 1.500 en 3.000 meter. Later kwamen de 5.000 en 10.000 erbij, tot ik overschakelde naar de halve en volledige marathon. Ik bleek aanleg te hebben en sloot me aan bij de club in Vorst. Ik werkte in Brussel en een club in Poperinge was er op dat moment nog niet.”
Walter bleef progressie maken. “Ik liep de halve marathon in minder dan een uur en behaalde in 1972 op het BK marathon de Belgische titel in een persoonlijk record van 2 uur 16 minuten en 10 seconden. Het leverde me een ticket op voor de Olympische Spelen in het Duitse München. Ik nam er op 28-jarige leeftijd deel aan de marathon. Een jaar eerder won ik de titel van Sportman van het jaar in Poperinge.”
46ste plaats
België haalde twee zilveren medailles op deze Spelen, beide in de atletiek. “Karel Lismont pakte zilver op de marathon in een tijd dat minder dan twee minuten sneller was dan mijn persoonlijk record. De Amerikaan Frank Shorter won toen olympisch goud. Ik werd 46ste en tweede Belg in een tijd van 2 uur 29 minuten en 58 seconden. Mijn prestatie was niet top, wellicht had dat te maken met te weinig geloof in mijn kunnen. Toch pakken ze me deze ervaring niet af, het is iets dat ik m’n hele leven zal herinneren. Met Miel Puttemans was er nog een tweede medaille in de atletiek, hij behaalde zilver in de 10.000 meter. Karel en Miel zijn twee toppers met wie ik in mijn carrière een goed contact had. Ook met Gaston Roelants, die vaandeldrager was in München, en Willy Polleunis kon ik goed opschieten.”
“Door te weinig in mezelf te geloven, werd het geen topprestatie in München”
Extrasportief zullen deze Spelen vooral herinnerd worden door het bloedbad, waarbij elf Israëlische leden van het olympisch team werden vermoord. “Dat was uiteraard een zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Spelen. Ik zie nog het beeld voor me dat er constant politiewagens door de stad reden. Wij kwamen pas op 10 september in actie, enkele dagen na de gebeurtenissen.”
Een tweede keer naar de Spelen lukte niet meer. “Dat zat er helaas niet meer in, al bleef ik nog een tijdje mooie prestaties neerzetten. Als veertigplusser liep ik nog eens 2 uur en 17 minuten in het Franse Liévin. In Frankrijk was ik een chouchou. Ik blik tevreden terug op mijn carrière. Ik heb veel te danken aan verschillende mensen, zeker ook aan Roland Outtier. Hij is nu nog steeds betrokken bij de Locomotiefrunners in Ieper.
Sportwinkel
Na zijn carrière bij de RTT had Walter nog een tijdje zijn winkel ‘Van Renterghem Sport’ in de Veurnestraat. Nu is Walter wat minder goed te been. “Ik ben aangewezen op mijn rollator en resideer sinds twee jaar in Huize Proventier in Poperinge. Ik voel me hier goed in Proventier en ben een gelukkig mens. Er zijn nog veel mensen die om me geven en dat geeft me kracht. Het doet deugd dat ze me nog vaak herinneren aan mijn deelname in München. Op 26 maart vierde ik mijn 80ste verjaardag. Mijn dochters Ann en Dominique en kleinkinderen Hanne, Anjelita en Alejandro waren aanwezig op de viering. Twee jaar geleden werd ik ook nog eens in de bloemetjes gezet door de stad Poperinge met een expo in de bib naar aanleiding van 50 jaar na mijn deelname in München. Daar doken heel wat mooie archieffoto’s op. Zo bestaat er een foto van Eddy Merckx en ik, tijdens het criterium in Poperinge in 1972. Eddy en ik zijn generatiegenoten. Ik ben ook een keer bij Eddy thuis op bezoek geweest.
De komende weken zal hij de Spelen in Parijs op de voet volgen. “Ik zal de prestaties van de Belgen zeker volgen. Zo kijk ik onder meer uit naar Alexander Doom, de West-Vlaamse atleet die schittert op de 400 meter. Ook de koers volg ik op de voet, zo ben ik fan van Biniam Girmay.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier