Helena Ponette, vierde op het EK atletiek: “Mijn limieten? Moeilijk te zeggen.”

(foto Belga) © JASPER JACOBS BELGA
Tom Vandenbussche

Wat een binnenkomer van jewelste! Helena Ponette is 22 jaar, komt uit Oostende, studeert geneeskunde en kan een heel snelle 400 meter lopen. Maar wat ze tijdens de finale van het Europees kampioenschap met de 4×400 meter-estafetteploeg deed, spreekt tot de verbeelding. Ponette loodste de Belgian Cheetahs ei zo na naar hun eerste medaille ooit. “Het is moeilijk om nu te zeggen waar mijn limieten liggen.”

1. Helena, al bekomen van je fenomenale prestatie in de EK-finale van de 4×400 meter estafette?

“Intussen wel. (glimlacht) Het is een hele mix van emoties geweest. Van trots naar teleurstelling dat we net naast de medailles grepen. Maar nu overheerst trots. Voor wat we als team bereikt hebben. We hebben het beste van ons laten zien, met een straf Belgisch record. De andere teams waren gewoon te sterk.”

2. Waar liggen jouw limieten?

“Moeilijk om dat nu te zeggen, want ik dacht voor de EK-finale niet dat ik een splittijd van 49 seconden ging lopen. Een aflossing is ook anders dan een individuele 400 meter. In een estafette loop je als team en kan je mensen inhalen. Individueel zou ik nooit zo snel durven te starten als afgelopen weekend. We zullen zien of ik dezelfde tijd ooit in een individuele 400 meter kan lopen.”

3. Vijf jaar geleden interviewden we jou in deze krant, omdat we Nafi Thiam wilden vergelijken met de zeven beste West-Vlaamse atletes in de zeven nummers van haar zevenkamp. Jij was toen, als amper 17-jarig meisje, de beste 800 meter-loopster en vertelde dat je twijfelde tussen die afstand en de 400 meter.

“En dat is tot mijn 20ste onduidelijk gebleven. Toen voelde ik: nu moet ik kiezen. Op beide afstanden inzetten is op trainingsvlak heel moeilijk. Aangezien de Belgian Cheetahs toen al mooie prestaties hadden neergezet, had ik iets van: misschien kan ik ooit bij de Cheetahs eindigen. En kijk: het is me gelukt.”

4. Je studeert nog geneeskunde. Hoe vlot de combinatie met je leven als topsporter?

“Evident is het niet, maar het is iets makkelijker dan vroeger. Nu kan je zelf je rooster samenstellen. En sinds corona kan ik alle lessen online bekijken. Ik zit nu in mijn eerste master. Mijn bachelor deed ik in drie jaar, maar daarna heb ik ervoor gekozen om vanaf nu drie vierden van mijn studiepunten per jaar op te nemen. Het enige probleem dat zich momenteel stelt, is dat ik in 2024 aan mijn stage zou moeten beginnen. Dat is een olympisch jaar. Daar moeten we dus nog een oplossing voor zoeken.”

5. Staat 26 juli 2024 al met rood in jouw agenda aangestipt?

(grijnst) “Ja, toch wel. Het is nog maar twee jaar en de toekomst kunnen we niet voorspellen, maar het is realistisch om van Parijs te dromen. En niet alleen dromen, want ik zo verder doe, kan die olympische droom ook werkelijkheid worden.”