Van Brugge en Oostende over Ieper en Kortrijk tot zelfs Tielt en Blankenberge. Het lijstje West-Vlaamse steden dat een eigen officiële Monopoly-versie heeft, blijft maar aandikken. Met dank aan Pieter De Wulf. “En deze zomer stellen we Monopoly Plopsaland voor!” Hoog tijd voor een kennismaking met de Vlaamse Mr. Monopoly.
Je kent ze wel, de haast ontelbaar vele gedaantes waarin het Monopoly-spel verpakt zit. Zo bestaat er al een Spiderman-, Friends- en La Casa de Papel-editie, maar zoetjes aan hebben een pak (West-)Vlaamse steden een eigen versie.
Een verdienste die Bruggeling Pieter De Wulf (42) op zijn conto mag noteren. Na een eurekamomentje in 2016 begon hij een ongezien succesverhaal te schrijven.
“Mijn lichtje ging branden dankzij een Oostendenaar die een zelfgemaakte versie over zijn stad had gemaakt”, opent Pieter zijn verhaal. “Ostendopoly heette die. Hij had een paar honderd klassieke spelborden met stickers geoostendiseerd en die waren een regelrechte hit.”
“Toen ik het spel onder ogen kreeg, was ik meteen overtuigd van het potentieel. Ik wilde sowieso een Brugse variant op de markt brengen.”
Pieter, die aan het hoofd staat van het Brugse evenementenbureau Groep 24, nam contact op met de Nederlandse licentiehouders van Monopoly. “Zij hadden ook de Vlaamse rechten in huis en na heel wat onderhandelen kon ik die van hen overnemen.”
Tweedeverblijvers van Knokke-Heist wilden ook een Franstalige versie
Monopoly Brugge was een ongezien succes. “In amper drie weken tijd verkochten we 5.000stuks”, glundert Pieter. “Het marcheerde gelijk zot. Ik besloot om me op enkele grote steden Antwerpen, Gent, Mechelen en Brussel te richten en daar konden we het Brugse scenario vlotjes herhalen.”
Hoe kleiner, hoe gekker
De voorbije jaren gingen ook heel wat kleinere steden overstag voor een eigen Monopoly-speldoos. Middelgrote steden zoals Kortrijk, Ieper en Oostende hebben nu een officiële versie en vorige week werden nog de Tieltse en Blankenbergse editie voorgesteld.
“De trein blijft maar voortdenderen en daar schrik ik eerlijk gezegd niet van”, klinkt het. “Wat wij maken, zijn echte collector’s items. De Vlaming is trots op de plek waar hij woont en als je dan een eigen versie van het meest iconische gezelschapsspel ter wereld in huis kan halen… Het valt trouwens op dat hoe kleiner de stad, hoe groter de gekte is. Zoals nu in Tielt, da’s echt gek.”
“Bij elke versie mag het publiek via een online poll telkens één bordje zelf invullen. Iedere keer opnieuw is het met de ogen knipperen hoeveel stemmen er binnen stromen. Zo’n Monopoly-versie van je eigen stad is de beste citymarketing die er bestaat.”
Ook de kwaliteit speelt een rol, zegt Pieter. “Onze edities zijn tot in de puntjes afgewerkt. Het materiaal moet top zijn, de lay-out moet helemaal goed zitten. Het zorgt er allemaal mee voor dat een handelaar preus is dat hij een plekje op het spelbord bemachtigt. En ook de stadsbesturen trekken vaak duchtig mee aan de kar.”
Als rechtenhouder moet Pieter zich aan enkele regels houden. Zo moeten de vier hoeken gevangenis, start… behouden blijven en zijn verwijzingen naar alcohol, religie en naaktheid uit den boze.
“Dat zorgde ervoor dat we het standbeeld van Dikke Mathilde van de Oostendse versie moesten halen. En op de doos van Monopoly Brussel draagt Manneke Pis een zwembroek…”
Stickertje van Het Kiel
Na zes jaar heeft Pieter zijn gamma uitgebreid en mikt hij ook op andere plekken en sectoren. Zo lanceerde hij een Urbanus-editie, hebben FC De Kampioenen hun eigen Monopoly en kunnen fans van Club Brugge of AA Gent hun favoriete spelers kopen.
“De allerpopulairste is die van FC De Kampioenen. Daar gingen er al 21.000 stuks van over de toonbank. Urbanus staat met 19.000 stuks op de tweede plaats en de populairste West-Vlaamse versie is Brugge: goed voor 6.500 dozen. In totaal verkochten we al 187.000 exemplaren van onze Monopoly-versies.”
Voor Knokke-Heist moest dan weer een Franstalige versie gemaakt worden. “Omwille van de vele tweedeverblijvers. Die kopen vaak meteen twee exemplaren: eentje voor in Knokke en eentje voor thuis. Op die manier kunnen ze bij hun vrienden uitpakken met het feit dat ze een stulpje in de meest mondaine badstad van ons land hebben”, lacht Pieter.
Voor de Antwerpse versie moest dan weer een voetbalkwestie opgelost worden. “Een van de vakjes is door het Bosuilstadion van Antwerp FC ingenomen, maar Beerschotfans vertikten het om het te spelen. Daarom maakten we een stickertje van Het Kiel om de Bosuil te overplakken. Het werd een van onze grootste successen. Ik mocht zowel bij Antwerp als Beerschot de aftrap gaan geven!”
De Koers-editie zorgde voor internationale bekendheid, met Philippe Gilbert en Remco Evenepoel op de doos. “Daar hebben we er al meer dan 10.000 van verkocht, waarvan zo’n 2.000 in het buitenland. We verscheepten het spel zelfs al naar Australië en Canada. Ondertussen hebben we ook een Franstalige editie, met Alaphilippe als uithangbord, gelanceerd.”
Over de landsgrenzen
Het buitenland moet de volgende stap zijn. “Tegen de zomer lanceren we de Plopsaland-editie, maar ons land heeft een pak troeven die we over de grenzen kunnen uitspelen. Een versie van De Smurfen of Kuifje, daar droom ik van. De enige voorwaarde is dat we van elke nieuwe editie minimaal 2.000 exemplaren laten maken, een aantal dat we keer op keer moeiteloos halen.”
En kunnen ook kleinere verenigingen bij Pieter aankloppen voor hun gepersonaliseerde Monopoly? “Als er 2.000stuks van besteld worden, met plezier”, stelt hij. “Alleen is dat in de praktijk moeilijk haalbaar. Per nieuwe versie moeten we een best hoge fee (bestelvergoeding, red.) aan de internationale licentiehouder Hasbro betalen, vandaar ook die minimale afname. Anders is het gewoon niet rendabel.”
Zelf droomt Pieter nog van een Monopoly-versie in de kleuren van zijn favoriete voetbalploeg: Cercle Brugge. “Die van Club mochten we al maken, nu moet die andere prachtige Brugse vereniging nog zijn doos krijgen. Die zou ik élke week spelen!”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
