Joël Geldof is een grote naam in de wereld van vogelliefhebbers, niet alleen in ons landje maar zowat de wereld rond. Joël is niet enkel kweker van kanaries maar ook internationaal keurder en hij behoort tot de wereldtop.
Joël (76) is gehuwd met Maria Hoorelbeke en woont in de schaduw van de Klerkense kerktoren. “Sinds 1973 kweek ik kanaries. Niet zomaar kanaries maar postuurkanaries”, vertelt Joël. “Er bestaat een dertigtal verschillende rassen kanaries en ik heb mij toegelegd op de border. Alles draait om specialisatie. Vijftig jaar geleden begon ik als twintiger met het kweken van kanaries. In al die jaren ben ik, met de steun van Maria, blijven zoeken om het borderras te verbeteren, een eigen bloedlijn op te bouwen. Na twintig jaar leverden mijn inspanningen een eerste gouden medaille op, op het wereldkampioenschap in Italië. Sindsdien zijn er heel wat medailles bijgekomen.”
Beste van 250 vogels
Intussen is hij ook nationaal én internationaal keurder. “ Ik reisde Europa rond als keurder, maar ook ver daarbuiten zoals bijvoorbeeld in Canada. Ik word overal gevraagd om te gaan keuren, maar als je als keurder naar een kampioenschap trekt, mag je niet zelf deelnemen. Daarom ga ik niet altijd keuren, ik vind het leuk om zelf deel te nemen. Intussen heb ik 83 medailles behaald op wereldkampioenschappen, waarvan minstens de helft goud. Recent nog haalde ik best in show in Heist- op den- Berg , een speciale tentoonstelling voor borders. Er waren 250 vogels aanwezig uit België, Frankrijk, Nederland en Duitsland…”
“Ik was als keurder actief in heel Europa en ver daarbuiten, zelfs tot in Canada”
Dat men niet zomaar kampioenen kweekt is duidelijk, er gaat veel werk aan vooraf en er is veel geduld voor nodig. “Zo creëren we vanaf 1 januari een kunstmatige lente. We verlengen de dag ‘s morgens en ‘s avonds telkens met een paar minuten zodanig dat de vogels tegen 20 februari 14 uur 15 minuten licht hebben. Dat hebben ze nodig omdat ze dan broedrijp zijn. Dan kunnen we begin maart met kweken starten, maar ze zijn pas rijp voor de kweek als de zon een beetje schijnt. Hoewel kanaries tegen veel temperaturen kunnen, mogen ze zeker niet in vrieskou zitten”, duidt Joël.
“Tegenwoordig wordt vaak overgegaan naar eendaagse tentoonstellingen. Dan worden de vogels op vrijdagavond binnengebracht en op zaterdagvoormiddag gekeurd. In de namiddag kan het publiek dan binnen en ‘s avonds zijn de vogels dan weer thuis in hun eigen nestje. Het voordeel is dat de liefhebbers ze op zondag weer kunnen verzorgen en dat ze niet te lang weggeweest zijn. Terwijl het vroeger vaak zo was dat de tentoonstelling meerdere dagen duurde. Nadeel voor de organisatie is dat er minder inkomsten zijn.”
Sneeuwstorm in Turkije
“De mooiste herinnering is en blijft het WK in het Italiaanse Udine, waar ik voor de eerste keer goud behaalde, dat is iets wat me altijd zal bijblijven. Daar haalde ik het maximaal aantal punten dat te verdienen was. Een leuke herinnering is ook die keer dat ik moest gaan keuren in Turkije. We moesten een tussenlanding maken in Antalya en daar hebben we drie dagen vastgezeten door de sneeuw. Daar was men niet op voorzien in Turkije, maar we werden er vriendelijk onthaald. Dat is toch ook wel een speciale herinnering”, mijmert Joël.
“Gaan keuren doe ik heel graag en heel precies, we hebben een heel draaiboek waarop we moeten letten maar deelnemen aan de expo’s en de daarbij horende wedstrijden doe ik ook ontzettend graag. Als je dan een mooi resultaat haalt, is dat echt een beloning voor het geduld, werk en de energie die je in de vogels steekt. En je krijgt er ook de voldoening van het horen en zien van de kanaries bij.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
