Het drama in Turkije en Syrië laat niemand onberoerd. Maar voor wie dierbaren heeft die in de getroffen gebieden wonen, is het extra moeilijk om naar de nieuwsuitzendingen te kijken. Dat is het geval voor A.T., een 34-jarige Koerdische die vijf jaar geleden uit Turkije vluchtte naar België. Ze woont hier alleen in Roeselare, terwijl haar hele familie nog in haar geboorteland woont. Net als vele anderen moet ze met lede ogen aanzien hoe haar familie in de puinhoop na de aardbeving probeert te overleven.
De familie van A.T. is groot, maar hun band is hecht. Ze wonen verspreid, maar haar dichte familie woont in Osmaniye, dicht bij de Syrische grens. Een gebied dat zwaar werd getroffen door de aardbeving van 6 februari. “Het huis van mijn ouders, broers en zussen is slechts twee verdiepingen hoog en staat gelukkig nog recht. Mijn vader geloofde eerst niet dat er een aardbeving aan de gang was, hij dacht dat hij gewoon duizelig was. Gelukkig kon mijn zus hem overtuigen om mee te vluchten naar buiten”, vertelt de jonge vrouw uit Roeselare.
Peperkoeken huisje
De familie van haar vader heeft minder geluk gehad, hun woningen werden volledig verwoest. “Mijn nicht was net als iedereen een veilige schuilplaats gaan zoeken. Toen ze wou terugkeren naar huis om kleren en belangrijke documenten te halen zag ze dat hun huis volledig was ingestort, net als een peperkoeken huisje. Al hun bezittingen vernield en verloren”, klinkt het stil. “Maar dat is enkel materiële schade, dat is niet het ergste. Verschillende familieleden zijn overleden, gewond of nog vermist onder het puin.”
“Iedereen slaapt buiten, zelfs de mensen wiens huis nog rechtstaat. Niemand durft nog naar binnen”
Volgens A.T. is het vooral de bevolking zelf en buitenlandse organisaties die zoek- en hulpacties op poten zetten, ook al heeft niet iedereen de beste bedoelingen. “De Turkse overheid doet niet. En de mensen ter plaatse zijn soms ook gewoon op zoek naar geld en goud tussen het puin, want in Turkije hebben mensen dat vaak thuis liggen.”
Machteloos
De vrouw heeft sporadisch contact met haar zus, want in de getroffen gebieden zijn er weinig mogelijkheden om gsm’s op te laden, ook het bereik is er heel slecht. “Gisteren hebben we even kunnen bellen. Ze vertelt mij hoe schrijnend de situatie is en hoe bang ze allemaal zijn. Alle slachtoffers die buiten op straat slapen, zelfs kleine kinderen, omdat niemand durft binnen te gaan in de huizen die wél nog overeind staan. Ze hebben geen kleren of voedsel, en de prijzen zijn in korte tijd extreem de hoogte in gegaan. Maar hun geld zijn ze ook kwijt.”
“Ik voel me zo machteloos. Ik heb slapeloze nachten achter de rug. Ik wil hen zo graag helpen, maar ik kan niets doen. Enkel afwachten, en hopen dat er snel hulp van buitenaf komt. Ik zie dat er wel inzamelacties worden opgestart, door het Rode Kruis bijvoorbeeld, maar ik vraag me af hoeveel daar rechtstreeks naar de slachtoffers zal gaan.” Om awareness te creëren deelt de Roeselaarse alle informatie die ze doorkrijgt van haar familie op Instagram.
Aardbeving Turkije
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
