Steven Lefebvre is de Krak van Wielsbeke: “Deze titel is een mooie bekroning van zijn werk”

Steven Lefebvre met zijn vrouw Inge Fiers en kinderen Kato en Bo. (foto ELD) © ELD
Eddy Lippens
Eddy Lippens Medewerker KW

Steven Lefebvre is Krak van Wielsbeke geworden. Het 53-jarige diensthoofd vrije tijd heeft heel wat realisaties op zijn palmares staan, zoals het sportcentrum. Hij was ook actief in het plaatselijke basketbal. Maar op 10 juni 2023 kreeg hij een hartstilstand, waarvan hij nog altijd herstelt. “Hij liep blijvende hersenschade op”, zegt zijn vrouw Inge Fiers.

Steven Lefebvre

Privé

Steven Lefebvre is getrouwd met Inge Fiers (53, accountmanager) en is de papa van Kato (20, studente vastgoed HoGent) en Bo (23, leerkracht LO lager onderwijs).

Loopbaan

Steven kwam al snel op de sportdienst terecht. Eerst als lesgever, sportfunctionaris en vervolgens werd hij diensthoofd vrije tijd.

Vrije tijd

Steven kon genieten van windsurfen, maar zijn grote passie beleefde hij bij basketbalclub Bobcat Wielsbeke. Hij had er heel wat functies door de jaren heen: coördinator, trainer, speler en bestuurslid.

“Stevens nominatie als Krak van Wielsbeke weekte heel wat reacties los bij heel veel mensen. Hij is een heel geliefd persoon”, vertelt zijn echtgenote Inge. “Zoals je kan lezen op zijn T-shirt van zijn kampioenenploegje als trainer bij de U12: ik wil het, ik kan het, ik doe het. Dat was zijn motto in het leven. Hij ging er voor alles 110 procent tegenaan. Iets half doen stond niet in zijn woordenboek. De titel is een mooie bekroning van zijn werk.”

Zijn kindje

“Zo werkte hij dag en nacht voor het dossier van de sporthal”, gaat Kato, met glinsterende oogjes als ze over haar papa praat, voort. “Hij stak er heel veel energie in. Hij was er trots op, maar wij nog veel meer. Dit was zijn kindje. Zonder hem was deze realisatie er niet gekomen. Hij startte het subsidiedossier op en haalde de subsidie binnen (goed voor 1,2 miljoen euro, red.). Hij wist er alles over en ging voor de beste materialen voor de beste infrastructuur.”

Half uur reanimatie

“Los van de sporthal is mijn papa altijd begaan met andere mensen, zowel als coach als collega. Hij maakte altijd tijd voor mensen. We horen vaak dat hij heel hard gemist wordt. Hij is een warm persoon. Ikzelf kreeg nog training van hem bij het kleuterbasket. (lacht) Voor mij was dit niet zo’n succesverhaal. Hij was er naast zijn werk ook voor ons. Hij schikte zijn schema zo dat hij elke woensdagnamiddag bij ons kon zijn. Ook mijn broer Bo hielp hij met zijn opleiding tot leerkracht. Hij moest en zou slagen met zijn hulp, wat ook gebeurde. De tijd en energie dat hij daar instak… Ze konden ook uren praten over basketbal, van beiden hun passie. Hij was ook de lolbroek aan tafel”, vertelt Kato.

Tot die fatale 10 juni 2023. “Steven was met zijn fiets langs de vaart op de terugweg van een inhuldiging in Roeselare toen hij een hartstilstand kreeg”, vertelt Inge. “Hij kwam in het kanaal terecht. Gelukkig merkte een voorbijganger hem op. Dat hij nog bij ons is, is ook dankzij zijn helm. Gelukkig was er onder de voorbijrijdende fietsers ook een cardioloog. Steven kreeg de beste zorgen die hij toen kon krijgen. De reanimatie duurde 30 minuten. Maar hij liep blijvende hersenschade op.”

Steven verblijft nog altijd in AZ Delta, waar hij voort revalideert. Wandelen lukt een beetje, maar praten blijft moeilijk. In de toekomst moet hij hoogstwaarschijnlijk naar een gespecialiseerde zorginstelling.

“Bo is nu zijn klankbord kwijt om over basketbal te praten”, pikt Kato in. “Maar we zijn héél blij dat onze papa er nog is. De momenten dat we bij hem zijn, daar genieten we intens van. We knuffelen, zingen liedjes… We zijn heel dankbaar en bijzonder trots dat hij tot Krak van Wielsbeke is verkozen!”

Clint Delaere, collega:

“Steven zal voor altijd in iedereen zijn geheugen gegrift staan als iemand die er altijd 100 procent voor ging. Zowel bij de basketclub als in zijn werk was hij een enorme doorzetter. Zo zou het dossier van het sportcentrum er niet gekomen zijn zonder hem. Zijn titel Krak van Wielsbeke is niet meer dan terecht. Het sportlandschap zou er zonder Steven anders uitgezien hebben.”

Rachida Abid, schepen van Sport:

“Iemand als Steven gaan wij op de dienst nooit meer hebben. Hij deed alles alsof het voor zijn eigen bedrijf was. De realisatie van het sportcentrum zou er zonder hem nooit gekomen zijn. Daarom hebben wij beslist om ook zijn naam toe te voegen aan het plakkaat aan de sporthal, want alleen Steven en Clint geloofden in dat dossier.”

Jan Stevens, burgemeester:

“Ik was bijzonder tevreden met het heuglijke nieuws dat Steven tot Krak is verkozen. Ik leerde hem kennen in 2007 toen ik mijn politiek mandaat opnam. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk Steven was voor de gemeente. Dat hij er het subsidiedossier doorkreeg is alleen een pluim op zijn hoed. Van voorbereiding tot de huldiging met de kinderziekten, daarvoor werkte hij dag en nacht.”