Hoe groot Stephanie Logie (34) haar kinderwens ook mag zijn, zelf zal de jonge vrouw nooit zwanger zijn door een medische fout. Na heel wat alternatieve denkpistes besloot schoonzus Gwendolina Doornaert (34) in de bres te springen als draagmoeder. Drie weken geleden werd de kleine Mathéo geboren, maar daarmee is de lijdensweg van Stephanie en haar man Wesley (35) nog niet achter de rug. “Ik ben de mama van mijn zoontje, maar niet op papier.”
Stephanie lag als vierjarige op de operatietafel voor een routineoperatie, maar niets bleek minder waar. “Mijn appendix moest worden verwijderd, maar door een medische fout werd ook mijn baarmoeder eruit gehaald”, vertelt Stephanie openhartig. “Ik wist het pas toen ik 16 jaar oud was.”
Stephanie en haar man Wesley zijn sinds 2009 samen en begonnen al vrij snel over kindjes te dromen. Al lag dat iets moeilijker voor het koppel, want zelf zwanger worden was helaas uit den boze.
Lange lijdensweg
“We hebben gekeken voor adoptie”, zegt Stephanie. “Maar we werden afgekeurd omdat we toen ook bezig waren met het draagmoederschap.” De mama van Stephanie besloot hulp te bieden. “Na een jaar hebben mijn mama en ik een gesprek gevoerd over het draagmoederschap. Mijn mama en papa hebben dit onderling besproken en gingen onmiddellijk akkoord.”
Een stap dichter naar een mogelijk eigen kindje, al had de weg naar Mathéo heel wat voeten in de aarde. Veertien mislukte pogingen en heel wat jaren later moest het koppel spijtig genoeg op zoek naar een andere draagmoeder. “Mama was ondertussen op een leeftijd gekomen waardoor ze niet meer voldeed om verder te doen.”
Schoonzus Gwendolina was al negen jaar heel nauw betrokken bij het leven van Stephanie en Wesley. “Ik zag hun verdriet van heel dichtbij”, vertelt Gwendolina. “Het draagmoederschap is een eerste keer ter sprake gekomen toen ik zelf zwanger was van mijn dochter en de mama van Stephanie een miskraam had, maar ik wilde zelf heel graag nog een kindje. Toen was het moment niet, maar na de geboorte van onze jongste hebben we dan besloten om alles in gang te zetten.”
Nieuwe draagmoeder
Het UZ van Gent besloot groen licht te geven aan Stephanie en Gwendolina. “Ze hebben ons dertien jaar lang heel goed begeleid en wisten ook hoe groot onze kinderwens was. Gwendolina en ik zijn eigenlijk samen zwanger geweest”, vertelt Stephanie. “Ze deelde alles met ons. Ik ben nooit één moment jaloers geweest.”
Ondanks dat Gwendolina al drie keer eerder zwanger was geweest, beleefde ze de zwangerschap van Mathéo wel anders. “Ik heb dat heel bewust anders ervaren”, vertelt Gwendolina. “Je hecht je niet. Het was leuk wanneer ik iets voelde, maar ik nam onmiddellijk mijn gsm om het te laten weten aan Stephanie. Ze bleef ook soms slapen en dan nam ze mijn buik vast in bed, maar dat kon ook alleen maar omdat we elkaar al zo goed kenden.”
“We kregen thuis een brief waarin stond dat mijn man een buitenechtelijk kind had gekregen, heel pijnlijk”
Beide koppels waren aanwezig bij de bevalling. “Een mooi moment”, vertelt Stephanie. De twee dames kregen in het ziekenhuis van Oostende ook heel wat bekijks. “Ik belde op voorhand met de vraag of er een extra bed in de kamer kon gezet worden voor mij. Dat was allemaal geen probleem.” Ook de gynaecoloog en het personeel vonden het bijzonder om deel uit te maken van dit verhaal. “Onze gynaecoloog wilde er per se zelf bij zijn”, vertelt Gwendolina.
Adoptiepapieren
Hoe mooi het draagmoederschap ook mag zijn: elke medaille heeft een keerzijde. “Officieel is Mathéo de zoon van Gwendolina en mijn man”, vertelt Stephanie. “Zo kregen we thuis een brief waarin stond dat mijn man een buitenechtelijk kind had gekregen, heel pijnlijk.”
Het kan nog een tijdje duren voor Stephanie ook op papier ouder is van haar biologische zoon Mathéo. “De adoptieprocedure kan tot twee jaar duren”, zegt Stephanie. “We moeten dus ook samen naar de rechtbank zodat Gwendolina officieel afstand kan doen van Mathéo. Tot die tijd ben ik op papier niet officieel de mama van Mathéo.”
Officieel kan Gwendolina dus nog steeds het moederschap van Mathéo opeisen. “We zijn twee handen op één buik en dat is nu niet aan de orde”, vertelt Stephanie.
Andersom kan Stephanie ook nog steeds afstand doen van Mathéo. “Zij kunnen nog steeds zeggen dat ze Mathéo niet meer willen”, zegt Gwendolina. “Er moet daarom dringend een duidelijke wetgeving komen om zo’n situaties te voorkomen.”
(CC)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
