Simon (31) zag zijn Japanse sae (28) pas na 27 maanden terug: “Het is het wachten waard geweest”
Valentijnsdag is al even gepasseerd, maar toch loopt Simon Leleu (31) uit Kortrijk nog steeds op roze wolkjes. Sinds maart is zijn grote Japanse liefde Sae Watanabe (28) verhuisd naar België. De verhuis betekende voor beide tortelduiven meteen ook een liefdevol weerzien, eentje waarop ze door corona meer dan twee jaar op hadden moeten wachten.
Als shopmanager bij Louis Tattoo Boutique is Simon een bekend figuur in Kortrijk en omstreken. Samen met de leden van de Kortrijkse Heavey Hardcoreband STAB reisde hij al de wereld rond. Grote kans dat Simon dus een groupie aan de haak zou slaan, maar niets was minder waar. “Het was puur toeval dat ik Sae leerde kennen”, vertelt Simon. “Ik leerde de Japanse taal op mezelf en via een online talenplatform hadden we in de zomer van 2019 voor het eerst contact. De klik was er meteen, en na maanden praten reisde ik af naar Tokio, op 27 november 2019.
Na een vlucht van bijna 14 uur belandde een onthutste en zenuwachtige Simon in een volledig nieuwe wereld. Maar in Tokio ging hij eerst op zoek naar zijn Sae. “Ik heb haar opgewacht aan haar werk, onder een krakkemikkig afdakje in de gietende regen. Toen we elkaar zagen sloeg de vonk meteen over” (lacht).
Op cultureel en culinair vlak zag en at ik in Japan dingen waar ik nog nooit van had gehoord. En uiteraard had ik Sae eindelijk in levende lijve ontmoet
“We konden ook zo makkelijk communiceren”, vult Sae aan. “Niet iedereen in Japan spreekt namelijk goed Engels, en niet iedereen buiten Japan spreekt degelijk Japans (lacht). Ikzelf woonde zes maanden in Toronto, waar ik Business Engels leerde. Nee, het was snel duidelijk dat we beiden talenknobbels zijn”.
De taal van de liefde spraken Sae en Simon alvast uitstekend, want op de eerste dag van hun ontmoeting viel ook meteen een eerste kus. “We zoenden midden in de straat in Akihabara Electric Town, in hartje Tokio”, zegt Simon. Mijn ervaringen in Tokio waren op alle vlakken een ontdekkingsreis. Op cultureel en culinair vlak zag en at ik dingen waar ik nog nooit van had gehoord. En uiteraard had ik Sae eindelijk in levende lijve ontmoet..”
Tijd doden
In maart 2020, vier maanden na Simons eerste bezoek, zou Sae naar België komen. Helaas ging toen net de eerste coronalockdown van kracht. “We hadden er allebei zo naar uitgekeken om elkaar terug te zien. Maar wat konden we beginnen? Er zat niets anders op dan de tijd te doden en te wachten”, aldus Simon.
Eind 2020, net voor de kerstperiode, reisde Sae nog een keer af naar Kortrijk. “Ze vierde kerst bij ons. Traditioneel en op echte Vlaamse wijze. Iets wat ze helemaal niet gewend was”, lacht Simon. “Maar na die ene week was het back to reality. De wereld ging keer voor keer op slot. Niet-essentiële reizen werden verboden.
Wat ik het meest bewonder aan Simon? Zijn creativiteit. Maar in mijn ogen kan hij alles” (lacht)
Terwijl Simon zijn verlangen naar Sae tijdens corona onderdrukte met de bouw van arcademachines, had Sae in Japan geen tijd om hem te missen. “In Japan is werk en ambitie heel belangrijk”, zegt Sae. “Maar ik ging ook regelmatig op zee vissen met mijn vriendinnen.”
“Het wachten duurde lang, haast té lang, maar uiteindelijk is het dat allemaal meer dan waard geweest.”Sinds maart woont Sae bij Simon in. Ondertussen startte ze ook al haar verblijfsprocedure. “Ook ons dossier om wettelijk samen te wonen is hangende. Sae wil ook zo snel mogelijk een job vinden in België.”
Cultuurshock
Voor Sae is België een hele cultuurshock. Zo was ze de kleine woningen in Tokio gewend. “Het was wel een aanpassing toen ik in België aankwam. Al die huizen zijn hier zo groot. Ik moest het doen met 50 vierkante meter. Daarnaast moest ik van kleins af aan voor mezelf zorgen. Maar gelukkig pakt Simon hier ook graag het heft in handen.”
“Sae wil mij altijd helpen en is ontzettend zorgzaam. Maar het koken, dat wijs ik mezelf toe. Ik heb me jaren verdiept in de Japanse keuken, dus is alvast een vertrouwd aspect voor haar. Hoewel onze Vlaamse keuken haar ook kan bekoren”, vertrouwt Simon ons toe.
“Simon is hilarisch. Hij is, laat ons zeggen, nogal gek, maar op een heel positieve manier”, zegt Sae liefdevol. “Dat wist ik meteen, die eerste keer dat ik hem zag. Wat ik het meest bewonder aan hem? Zijn creativiteit. Maar in mijn ogen kan hij alles. (lacht) Opvallend: zowel Simon als Sae hebben een liefde voor tattoos. “We zijn ook allebei enorme geeks”, lacht Simon. “Samen genieten van videogames”, wat wens je als koppel nog meer?”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier