Het is en blijft de meest populaire jongensdroom: piloot worden. Het is echter weinig jongens (én meisjes) gegeven om die droom waar te maken. Matthias Bruneel (34) uit Roeselare is daar wel in geslaagd. Na vliegervaringen bij Ryanair en Qatar Airways vliegt hij nu voor Air Belgium met een Boeing 747 de wereld rond. We strikten hem voor een gesprek net voor zijn vertrek naar Zuid-Amerika.
Jij droomde als kind al om piloot te worden, dat kan toch niet anders?
Matthias Bruneel: “Inderdaad, al van in de kleuterklas praatte ik over niets anders. Mijn pa zei dikwijls tegen mij als kleuter dat mijn nek nog eens zou vastzitten omdat ik steeds omhoog keek naar vliegtuigen die passeerden. Toen ik acht jaar was, mocht ik met mijn ouders naar de vliegshow in Oostende. Dat was in 1997 en op die show crashte een piloot in het publiek. Er vielen tien doden en dat heeft een grote indruk op mij gelaten. Maar dat betekende niet het einde van mijn droom. Alle spreekbeurten op school gingen over vliegen en later had ik thuis ook een vluchtsimulator. En mijn neef Marnick was op zijn zestiende al piloot en met hem heb ik door de jaren heen ook heel veel gevlogen in zijn Beechcraft Debonair.”
Na je middelbare studies ging het dan onmiddellijk richting Oostende. Waarom leren vliegen aan de kust?
“In de eerste plaats omdat ik West-Vlaming ben en het minder ver rijden was dan bijvoorbeeld naar Brussel of Antwerpen. Maar ook omdat ik altijd een band heb gehad met Oostende. Ik had er al iconische toestellen zoals een DC8 of een Boeing 707 gezien en wanneer we met het gezin naar zee reden, vroeg ik iedere keer om eens af te slaan aan de vlieghaven van Oostende. Nochtans heb ik daar niet leren vliegen: dat gebeurde in Moorsele waar ik mijn eerste solovluchten deed met een A22, dat is een ULM.”
Studeren aan Ostend Air College gaf geen garantie op een job?
“Helemaal niet en zeker niet in de periode waarin ik mijn geïntegreerde opleiding tot lijnpiloot volgde in dagonderwijs. De opleiding duurde drie jaar, was zeer duur en gaf inderdaad geen garantie op een job. In de opleiding krijg je veertien theoretische vakken te verwerken, moet je minstens 160 uren vliegen en nog een aantal uren vliegen in de simulator. Dan volgt een examen voor het Bestuur der Luchtvaart in Brussel en daarop moet je voor ieder vak minstens 75 procent halen. En dan word je pas na 1.500 uren vliegen lijnpiloot.”
Je studeerde eind 2010 af als 21-jarige en de financiële crisis van 2008 zinderde nog na?
“En of. Ik solliciteerde voor een job als copiloot maar de respons was niet denderend. Alle vliegtuigmaatschappijen wachtten af, met uitzondering van één man: Michael O’Leary. De grote baas van Ryanair is fan van recessies want voor hem zijn dat opportuniteiten. Ik mocht daar beginnen als copiloot.”
Er doen veel verhalen de ronde over Ryanair?
“Ik weet dat ook maar de training die de piloten van Ryanair krijgen, is echt top. Er worden veel jonge piloten aangeworven die ongelooflijk getraind worden volgens de procedures van Ryanair en die dat ook feilloos kunnen uitvoeren op hun toestel. Dat is algemeen geweten in luchtvaartmiddens: de piloten van Ryanair zijn perfect getraind.”
Het was wel veel reizen en verhuizen?
“Ik heb vier jaar gevlogen voor Ryanair en na drie jaar was mijn studieschuld afbetaald. Ik vloog op Boeing 737 en was achtereenvolgens gestationeerd in Bergamo, Stockholm, Gerona en Porto vooraleer ik op 25-jarige leeftijd simulator-instructeur werd en dan was mijn basis Amsterdam.”
Maar het langeafstandsvliegen lonkte?
“Dat was uiteindelijk mijn grote droom. Ik wilde piloot worden om naar andere continenten te vliegen, tijd hebben om nieuwe landen en streken te ontdekken. In november 2015 begon ik aan mijn vliegavontuur bij Qatar Airways. Ik was 26 jaar en mijn ma zette mij met één valiesje af op de luchthaven van Zaventem. Ze begon te wenen want ik verhuisde naar Qatar. Op dat moment had ik misschien een beetje impulsief gehandeld maar ik was nog jong en had geen kinderen. Het was hét moment om andere facetten van de luchtvaart te leren kennen. En of dat meeviel! Ik vloog met passagiers de wereld rond met een Boeing 787 Dreamliner en dat is een prachtig toestel. De Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan, de Indische Oceaan, ik heb ze allemaal overgevlogen. En ook de Polar operations waarbij we over de Noordpool vlogen, is altijd een ongelooflijk speciale beleving. Ik heb zeven jaar bij Qatar Airways gevlogen waarvan het laatste jaar op Boeing 777.”
“Die crash heeft een grote indruk op mij nagelaten, maar betekende niet het einde van mijn droom”
Maar het is ook ongelooflijk hard werken voor een piloot?
“Ja, er zijn niet alleen de zesmaandelijkse afspraken in de simulator waar we op alle mogelijke situaties worden getest maar ook in de cockpit moet een piloot zeer goed weten waarmee hij bezig is. Het is niet zomaar de automatische piloot inschakelen en achterover leunen. Veel mensen overschatten de automatisatie: het is een grote hulp maar niet allesomvattend. Landen op automatische piloot bijvoorbeeld kent heel veel restricties en procedures die allemaal zijn neergeschreven van a tot z in diverse protocollen. Een piloot moet ieder ogenblik weten wat hij moet doen wanneer zich iets voordoet met het toestel: de juiste procedure in een fractie van een seconde kan primordiaal zijn. Wij moeten voortdurend alle parameters checken en geconcentreerd zijn. We vliegen niet alleen met zeer complexe en dure machines maar ook met veel passagiers die wij altijd veilig op hun bestemming willen brengen.”
En soms zijn de lange reizen ook niet te onderschatten?
“Ja, maar dat is part of the job. Ik ga niet werken, ik ga vliegen (lacht). Zo ben ik nog van Doha naar Macau gevlogen, daar een dag rust genomen vooraleer naar Osaka in Japan te vliegen. Daar stonden twee of drie dagen rust op het programma vooraleer we de Stille Oceaan overvlogen naar Los Angeles. Vandaar vlogen we, na een rustperiode, naar Luik waar ik een taxi naar Luxemburg nam waar ik één nacht in een hotel sliep om daarna naar Zaragoza te vliegen. Uiteindelijk nam ik daar een taxi naar Madrid om terug naar Doha te vliegen als passagier.”
“En nu ben ik als passagier naar Londen gevlogen om daar met een vlucht van British Airways naar ‘mijn vliegtuig’ te vliegen dat in het Braziliaanse Sao Paulo stond. Vandaar ging het met vracht naar Santiago in Chili om vervolgens met een nieuwe vracht naar Bridgetown op Barbados door te vliegen. Daar kon ik vier dagen uitblazen in een leuk hotel vooraleer terug naar Brussel te vliegen.”
Je hebt ondertussen Qatar Airways verwisseld voor Air Belgium?
“Dat was een unieke kans. Nu ben ik gebaseerd in Brussel waardoor ik in Roeselare kan blijven wonen. Ik kan lange afstand blijven vliegen en dan nog op een Boeing 747 die ook wel ‘the Queen of the Skies’ wordt genoemd. Ik vlieg met cargo meestal op China en Zuid-Amerika. Onze cockpit bevindt zich meer dan acht meter boven de begane grond. Stel je voor! Wanneer we in een noodgeval de cockpit via een raam moeten verlaten, moet dat via een speciale reddingskatrol gebeuren. Het is een gigantisch toestel. Enkele weken geleden werd trouwens het allerlaatste toestel van die reeks geleverd.”
“Air Belgium geniet trouwens een zeer goede reputatie, is een maatschappij in volle groei, speelt kort op de bal en heeft nieuwe en moderne vliegtuigen in hun vloot. Momenteel hebben ze drie Boeings 747 waarmee ze cargo rondvliegen en zes Airbus A330neo-toestellen om passagiers te vervoeren.”
You live the dream! Zijn er nog andere zaken die je wil realiseren in de luchtvaartwereld?
“I fly the dream (lacht)! Maar een mens droomt altijd, hé. Ik volg nu een postgraduaat Aviation Management in Oostende en later zou ik zeer graag opnieuw trainingen geven op simulator of op het toestel zelf. Maar dat is toekomstmuziek: laat mij nu nog maar een beetje met the ‘Queen of the Skies’ rond de wereld vliegen.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
