Patricia Bouvry is de Krak van Spiere-Helkijn: “Ik probeer met iedereen een babbeltje te slaan”

Patricia Bouvry (oranje kleed), hier omringd door kinderen en kleinkinderen, is trots op haar Krak-titel. (foto SV)
Redactie KW

Ze houdt van haar gemeente, en zet zich ervoor in, sinds haar pensioen. Vooral voor de seniorensport. “Het is nog veel leuker dan ik had gedacht”, zegt de goedlachse Patricia Bouvry (62). Ze heeft de verkiezing tot Krak wellicht aan haar opgewekte betrokkenheid te danken. Maar Patricia is ook een familiemens: “Ik kan genieten van die drukte.”

Patricia Bouvry

Privé

Patricia is moeder van drie dochters: Melanie (39), Melissa (38) en Marie (33). Op een kleine tien jaar tijd werd ze zes keer grootmoeder.

Loopbaan

Patricia startte als groenten- en fruitverkoper op de markt. Daarna ging ze aan de slag bij textielbedrijf Iserbyt in Bossuit. Na de overname werkte ze bij de grotere zetel in Oudenaarde, toen werd het Santens. Patricia sloot haar loopbaan af als schoonmaakster bij het Heilig Hart in Kortrijk. In 2022 ging ze met pensioen.

Vrije tijd

Patricia doet aan zumba, partydance en fitness. Verder gaat ze ook regelmatig zwemmen en doet ze regelmatig aan aquadance.

Patricia Bouvry is al sinds haar geboorte een inwoner van de fusiegemeente Spiere-Helkijn. “Ik ben als kind opgegroeid in de oude wijk van Helkijn. Tussen de gevestigde waarden, waar mensen elkaar al jaren kenden. De sfeer was er altijd top. Toen ik tien jaar werd, verhuisden we naar Spiere. Je merkte meteen een verschil. De mensen kwamen minder buiten, er was minder sociaal contact.” Toch vond Patricia er haar draai. En na jaren als fruitverkoopster en schoonmaakster te hebben gewerkt, ging ze er ook met pensioen. Daarna bleef ze zich inzetten voor de gemeente.

Dat Patricia de krakwedstrijd zou winnen, kwam aan als een complete verrassing. Ze kijkt met veel respect naar de medekandidaten: “Ik ben Franstalig, maar spreek ook wel goed Nederlands. Maar als je Pascal of Natascha bezig ziet.. (blaast) Die kennen veel mensen en hebben een veel groter bereik.” De nominatie heeft Patricia vooral te danken aan haar bijdrage aan de seniorensport in de gemeente: “Ik ben iedere week aan het wandelen, aan het fietsen of op het petanqueterrein te vinden. Ik houd me ook bezig met het uitstippelen van de wandelroutes. Mijn collega’s voorzien de fietstochten en de petanque. Het is niet mogelijk om in je eentje alles te regelen. Daarom hebben we de taken wat verdeeld. En uiteraard is Maurice Delcourt er om ons uit te leggen hoe het allemaal in elkaar zit.”

Klein en dus fijn

De seniorensport komt als geroepen om de week te vullen: “Ik heb nieuwe mensen leren kennen. We organiseren plezante activiteiten. Het is eigenlijk nog veel leuker dan ik had gedacht.”

De reden waarom de winnares zich inzet is niet ver te zoeken: “Ik hou van een kleine gemeente. Je kunt er iedereen leren kennen. De ene wil contact hebben, de andere liever niet, maar ik probeer altijd mijn best te doen om met iedereen een gesprekje aan te gaan. En in een kleine gemeente ligt alles dichtbij. Je ben snel overal bij. Ik hoef nooit de auto uit te halen om naar een activiteit van de gemeente te gaan.”

Zelf is Patricia ook sportief aangelegd: “Ik ben altijd naar de zumba geweest, naar de partydance, of af en toe naar de fitness.” Sinds haar pensioen, in 2022, is ze zelfs sportiever dan ooit, ondanks fysieke ingrepen: “Ik heb ondertussen twee nieuwe knieën gekregen. Dat zorgt ervoor dat ik voorzichtiger ben. Toch ga ik ook zwemmen, en doe ik aan aquadance en fitness.”

Naast de vrijwillige bijdrages aan de seniorensport is Patricia ook een echt familiemens: “Iedere woensdag komen de kinderen en kleinkinderen eten. Ik haal de kleintjes af aan school, de oudere vinden ondertussen zelf de weg al. Het kan soms een drukke boel worden, maar ik geniet van ieder moment samen. Het helpt ook dat ik nu een vaatwasmachine heb”, knipoogt Patricia.

Je bent een inspiratie voor je kleinkinderen. Ze kijken enorm naar je op. Maar had je zelf ook een soort voorbeeldfiguur? Iemand die er altijd voor je was?

“Ja, zeker en vast! Mijn grootouders waren ook zo. En eigenlijk mijn moeder ook. De tradities worden overgenomen. Vroeger ging ik met mijn kinderen iedere week op vaste dagen eten bij familie.”

Wat zou je graag zelf nog realiseren of organiseren?

“Een paar jaar geleden was er een grote quiz over en rond de gemeente. Dat was erg amusant, en zouden we graag nog eens meemaken. Je kon inschrijven met groepjes waarvan enkele leden van de gemeente moesten zijn. We studeerden de geschiedenisboeken van de gemeente in. Het was weer eens iets anders.”

Is er een boodschap of wens die je wil meegeven aan de gemeente?

“Ik hoop dat de gemeente zich blijft inzetten. Activiteiten plannen voor iedereen. Maar we kunnen eigenlijk wel stellen dat er veel georganiseerd wordt, voor een kleine gezellige gemeente. We trekken vaak dezelfde mensen, maar het is fijn om iedereen tegen te komen.”