Vlaamse school in Wallonië begint pas op 1 september aan schooljaar: “Uitzondering gevraagd, maar dat werd resoluut geweigerd”

Op 1 september trekken duizenden kinderen opnieuw richting de schoolbanken. In Komen-Waasten zorgt de nieuwe regelgeving echter voor kafkaiaanse toestanden want daar startte meer dan de helft van de leerlingen vorige week al. “We hebben een uitzondering gevraagd maar hebben die niet gekregen”, klinkt het bij basisschool De Taalkoffer.

Minder lange vakanties die meer gespreid worden tijdens het schooljaar. Met de nieuwe planning probeert de Waalse overheid, bevoegd in de materie, het voor zowel kinderen als ouders praktisch te maken. Vlaanderen volgde die redenering niet en bleef bij het oude bekende systeem. Voor families en scholen langs de taalgrens zorgt dat vaak voor absurde situaties die heel wat planning vragen.

“Twee van onze kinderen gaan naar het Vlaamse onderwijs, een keuze die we vooral met het oog op de toekomst hebben gemaakt. Voor ons derde kind, die nu nog steeds in Wallonië naar school gaat, wil dat dus zeggen dat ze heel wat minder vakantie samen hebben.” Doris Dieryck, die als mama in Komen-Waasten woont, zag zich dit jaar geconfronteerd met een bijna onmogelijke planning. “Daarnaast moet je dan ook nog rekening houden met het feit dat de vakantieregelingen voor de volwassenen afgestemd worden op die van het Waalse onderwijs. Ga dan maar eens opvang zoeken! Het is zo een typisch Belgische regeling.”

Maar ook voor het leerkrachtenkorps is het een kwestie van heel wat krabben in het haar. “Onze kinderen gaan in Wijtschate naar school, een erg bewuste keuze want we willen hen de beste taalstart mogelijk geven. Ik ben zelf aan de slag als leerkracht in Komen-Waasten, waardoor mijn vakantie helemaal niet past met die van onze kinderen.” Emilie Sarrazin is ondertussen al een week opnieuw aan de slag in het Sint-Henricollege, terwijl haar kinderen nog thuis zijn. “Natuurlijk begrijpen we dat er beslissingen moeten worden genomen voor het welzijn van de kinderen. Toch is het erg moeilijk te vatten dat de Vlaamse en Waalse beleidsmakers er niet in slagen op dezelfde frequentie te zitten. Voor onze buitenlandse vrienden is dit één van die typisch, Belgisch hilarische situaties.”

Basisschool De Taalkoffer, een Vlaams bastion in de Waalse exclave, kent de situatie en de bijhorende kopzorgen van heel wat ouders. “Wij zijn nog steeds onderhevig aan de Vlaamse regelgeving maar zo ongeveer 100% van onze leerlingen zijn uit Wallonië afkomstig. Ouders die werken in Wallonië en ook veelal nog kinderen in andere scholen hebben? Het werd al snel duidelijk dat dit voor problemen ging zorgen.” Klaas Bruneel, directeur van de school, probeerde toch nog de violen gelijk te stemmen, zonder resultaat. “136 kinderen kenden zo een start van het schooljaar die compleet anders is dan de rest van de kinderen uit de gemeente. We hebben aan de overheid gevraagd of we, vanwege onze specifieke karakter, geen uitzondering konden krijgen. Dat werd ons resoluut geweigerd.”