“Technisch onderwijs heeft zin gegeven aan mijn leven”

Vrijdag 1 september wordt anders dan anders voor Torhoutenaar Eric Maertens. De zomervakantie blijft voor hem namelijk gewoon doorlopen, want hij gaat met pensioen als technisch adviseur-coördinator van het VTI in zijn stad. En dit na een lange loopbaan in het hem zo dierbare onderwijs.

Eric wordt als TAC opgevolgd door Miranda De Laere (42) uit Zedelgem, die al geruime tijd in het Torhoutse VTI werkzaam is.

Technisch ingenieur

Eric (63) woont met zijn vrouw Martine Carrette (59) in de Waterhoekweg in Torhout. Ze hebben een dochter Ann-Sophie (32), een zoon Frederik (30) en twee kleindochters, Juliette (4) en Leonie (2). Martine is leerkracht aan de Torhoutse BLO-school De Torretjes.

Eric is van opleiding technisch ingenieur mechanica, een diploma dat hij in 1976 aan het HTI in Oostende behaald heeft. “In een heel warme zomer en mijn thesis ging toepasselijk over koeltechnieken”, lacht hij. “Ik ben oorspronkelijk uit Zedelgem afkomstig en mijn ouders lieten me middelbare school lopen aan het VTI van Brugge, waar ik in 1966 startte. Ik vond het een feest om naar school te mogen gaan, kreeg les van goede leerkrachten en was gefascineerd door techniek. De aanzet werd toen al gegeven om ooit in het onderwijs te stappen. Ik voelde hoe leraren levens kunnen bepalen.”

“Na mijn legerdienst kwam ik terecht in een bedrijf van centrale verwarming en sanitaire installaties. Maar op reis in Turkije leerde ik mijn vrouw Martine kennen en toen ik hoorde dat ze in het onderwijs stond, was dat het zetje dat ik nodig had om technisch leraar te worden.”

“Vlaams nijverheidstechnisch onderwijs blijft wereldtop”

In 1980 startte Eric zijn onderwijsloopbaan aan Onze Lieve Vrouw Ter Duinen in Zeebrugge. Hij gaf er verschillende technische vakken, maar ook fysica en wiskunde. Zijn opdracht situeerde zich in de derde graad, vooral in het studiegebied koel- en warmtetechniek. “Na tien jaar nam ik een jaar verlof zonder wedde en werd lesgever bij de firma Van Marcke in Kortrijk”, aldus Eric. “Ik reisde doorheen Europa om productkennis inzake verwarmingsinstallaties op te doen. Het was de bedoeling om daarna opleidingen te geven aan de klanten-installateurs. Het werd een boeiend en leerrijk jaar. Een gevolg was dat ik daarna ook docent werd aan onder andere Syntra West en diverse ondernemersopleidingen, wat ik trouwens wil blijven doen.”

Inspiratie voor STEM

Eric werd na dat jaar weer leerkracht in Zeebrugge. In totaal zou hij 22 jaar aan die school lesgeven. “Tot ik zeventien jaar geleden de kans kreeg om TAC te worden aan het Torhoutse VTI”, zegt hij. “Dat was een niet te onderschatten overgang, maar werken dicht bij huis voelde uiteraard prettig aan. Ik kreeg veel ruimte van de toenmalige directeur Erik Claeys en zijn adjunct Willy Mattheus. De internationale projecten werden ons handelsmerk.”

“Plots diende er zich voor mij een opportuniteit aan. Het departement Onderwijs zocht medewerkers om binnen het project TOS 21 – Techniek Op School voor de 21ste eeuw – leerlijnen voor techniek te ontwikkelen van in de kleuterklas tot en met het secundair onderwijs. Zo werd het departement Onderwijs met de toenmalige minister Frank Vandenbroucke voor 2,5 jaar mijn thuisbasis. Daar kwam ik voor de eerste keer in contact met het nu zo actuele STEM. Achteraf gezien blijkt TOS 21 een inspirerende bron te zijn geweest voor de huidige STEM-didactiek.”

Het verschil maken

Eric keerde als TAC naar het Torhoutse VTI terug en dit tot aan zijn pensioen, dat nu ingaat.

“Het blijft mijn droom dat de schotten tussen ASO, TSO en BSO ooit wegvallen. Ons Vlaams nijverheidstechnisch onderwijs blijft nog altijd wereldtop, maar er komen te weinig sterke leerlingen in terecht door de te zware nadruk op het ASO. Dat is erg jammer. Het technisch onderwijs heeft zin gegeven aan mijn leven en ik ben daar dankbaar voor. Ook als technisch leraar kan je het verschil maken en bakens verzetten voor de volgende generaties. Sowieso kan je als leraar veel betekenen. Het is een prachtige job.”