Mieke Vandendriessche startte zeven jaar geleden met zorgboerderij De Passchhoeve in Passendale. Ze gaat voluit voor haar project en dat gaat niet ongezien voorbij, getuige haar Kraktitel.
Mieke Vandendriessche
Privé
Mieke Vandendriessche woont samen met haar man Gregory Ulyn in de Grote Roeselarestraat 33 in Passendale. Ze is de moeder van Jolien (18), Louise (16) en Noor (15).
Loopbaan
Na het lager onderwijs in Oostnieuwkerke studeerde ze af aan het MMI Kortemark als opvoeder. Later volgde ze ook nog een cursus voor landbouwster. Mieke was negen jaar aan de slag als opvoedster in De Vleugel in Merkem en daarna ook negen jaar onthaalmoeder in Passendale. Zeven jaar geleden startte ze haar eigen project de Zorgboerderij Passchhoeve.
Vrije tijd
Ze gaat graag skiën. Mieke omschrijft haar werk als haar hobby.
“Het genomineerd zijn, vond ik al een blijk van waardering, maar Krak worden in een groep met zo’n sterke kandidaten had ik nooit verwacht. Ik ben blij dat de mensen in de zorg een goede plaats hebben gekregen. Mijn zorggasten reageerden enthousiast en hebben veel reclame gemaakt. Echt, het voelt goed te weten dat je geapprecieerd wordt.”
Zorgboerderij De Passchhoeve werd zeven jaar geleden opgestart. “Het is een hoeveproject met de focus op ontmoeten. Een plek waar we zorg dragen voor elkaar en voor de natuur”, verduidelijkt Mieke Vandendriessche. “Ze begeleidt – uitgezonderd op maandag, vrijdag en zondag – mensen met een mentale beperking en jongeren met psychische problemen van 9 tot 16 uur. “Momenteel heb ik 27 zorgklanten, van wie de jongste 7 en de oudste 62 jaar is, die telkens in groepjes van vijf personen komen. We doen alles samen, koken, eten, het verzorgen van de dieren en verzorgen van planten, telen van groenten enzovoort. Het is telkens een gemengde groep.” In de Passchhoeve kan men terecht voor hoevekampjes (3 tot 6 jaar), een hoeveautomaat, een zorgverblijf, een hoeveontbijt, halve daguitstappen…
Stimulans
“Tijdens ontmoetingsmomenten kan je op een informele en interactieve manier kennismaken met ons zorgconcept. Je wordt meegenomen in de verhalen van de Passchhoeve familie, de zorgcliënten en hun ouders. We willen inspireren en laten ervaren hoe anderen met een zorgnood de wereld zien, aanvoelen en ontdekken. We staan open voor verenigingen, teambuilding, recreatieve bezoeken, werkbezoeken, pedagogische studiedagen, inleefdagen…”
Mieke praat vol enthousiasme over haar werk. “De Passchhoeve is echt mijn project, maar ik begon wel met vraagtekens of het ging lukken. De dankbaarheid van de ouders en mijn ‘gasten’ is heel groot en dat maakt me gelukkig. Het vergt veel energie, maar zien dat mensen die moeite hebben om mee te draaien in onze maatschappij hier intens gelukkig zijn, geeft je nieuwe energie. De band met ouders is heel groot. Tweemaal per jaar is er zorgoverleg met de zorggasten en de ouders. Onze opendeurdag is ook een groot succes en jaarlijks brainstormen we met de ouders over iets nieuws of wat we kunnen verbeteren.”
Zoetige namiddagen
“Naast onze ontbijten, gaan we nu ook starten met zoetige namiddagen en zullen we ons ook lokaal beschikbaarder maken door deel te nemen aan plaatselijke activiteiten. Het behalen van Krak van de gemeente is heel mooi, maar is zeker geen eindpunt. Het is een stimulans om de ingeslagen weg verder te bewandelen. Als we er niet bij betrokken zijn, beseffen we niet dat er zoveel mensen zijn die hulp nodig hebben. Ik wil in de toekomst nog meer mensen verbinden met elkaar en hoop door Krak te zijn die nood in de kijker te plaatsen en misschien mensen aan te zetten om eventueel een steentje bij te dragen en te investeren in de zorg, want er is nog zoveel nodig en alles is welkom.”
“Van een buitenatelier voor de zorggasten droom ik. Dat zou het werk aangenamer maken. Misschien zijn er wel mensen of verenigingen die dit op één of andere manier willen steunen. Een andere droom is met mijn zorgbedrijf meer gezinnen uit de streek bereiken om hier een weekendje te verblijven.”
Zou je de Passchhoeve kunnen missen en hoelang hoop je door te gaan?“De Passchhoeve is mijn project dat ik alleen heb gerealiseerd. Van meet af aan voelde het goed en wist ik dat dit mijn ding was. Ik dank mijn gezin dat ze me daar altijd in gesteund hebben. Als we gezond blijven, hoop ik nog heel lang door te gaan. De dankbaarheid van de zorggasten en de ouders is het beste medicijn.”
De laatste tijd is er heel wat te doen geweest rond zorg. Wat is jouw mening?“Veel mensen zetten zich op een heel goede manier in en die komen dikwijls niet aan bod. Veel ouders hebben op één of andere manier problemen of zorgen. Er bestaat heel veel om te helpen, maar de mensen worden niet voldoende ingelicht of geholpen.”
Proficiat aan alle Kraks 2023
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier