Mario Vanparys trekt met zijn camera vaak de natuur rond Nieuwpoort in en deelt zijn foto’s via de sociale media. Zijn oog voor schoonheid wordt blijkbaar bijzonder geapprecieerd: Nieuwpoort verkoos hem tot Krak.
“We hebben zoveel moois bij ons dat moet getoond worden, zelfs aan de mensen die al jaren in Nieuwpoort wonen. Je passeert elke dag dezelfde mooie plek, maar gewoonte went en je ziet de schoonheid niet meer. Op het moment dat je die mooi in beeld brengt, krijgen de mensen er weer oog voor: hebben wij dat ook bij ons? Dat gaat zowel over stadsgezichten en landschappen als over flora en fauna. Natuurschoon is veel dichter bij huis te vinden dan je denkt. Neem nu het wondere lichteffect in de zee dat wordt veroorzaakt door de zeevonk, een eencellig organisme. Veel mensen hebben dat misschien ooit al wel eens vluchtig in het buitenland gezien, maar dat fenomeen kan je ook aanschouwen aan onze Vlaamse kust.”
De meeste Kraks komen uit de vrijwilligerssector. Ietwat verwonderlijk dat er in Nieuwpoort gekozen werd voor een hobbyfotograaf, toch? “Vele mensen hebben een tweede verblijf in Nieuwpoort, maar komen slechts sporadisch naar hun appartement. Voor wie op grote afstand woont brengen mijn foto’s Nieuwpoort wat dichterbij. Ze zien die op Facebook en hun ‘terug naar de kust’-verlangen wordt gewekt.”
Mario Vanparys
Privé
Geboren op 18 februari 1975 in Torhout. Woont met zijn vrouw Nathalie Vanlerberghe en hun vijftienjarige zoon Gillian in de Schipstraat in Nieuwpoort.
Loopbaan
Volgde, na studies aan het KTA in Koekelare en De Panne, opleidingen mechanica, automechanica en betontechnologie. Begon zo’n twintig jaar geleden als chauffeur stortklaar beton uit te voeren. Werkte van 2011 tot midden 2022 in een betoncentrale in Wevelgem. Nu centralist betoncentrale bij De Brabandere in Veurne/Loon-Plage (Fr.).
Vrije tijd
Trekt er in het weekend in de vroege uurtjes op uit om foto’s te nemen. Zowel natuur – landschappen en vogels – als vliegtuigen en stadsbeelden zijn z’n geliefkoosde onderwerpen.
Vroege vogel
“In het begin was ik heel anoniem. Maar uit gesprekken bleek telkens weer dat de mensen mijn foto’s kenden via Facebook, en dan waren ze tevreden dat ze mij eens gezien en gesproken hadden. Nu, op bepaalde tijdstippen kom je natuurlijk niemand tegen. Ik ben een vroege vogel, en tegen dat de mensen vanaf een uur of zes wakker beginnen te worden, ben ik al redelijk actief geweest. Als hobbyfotograaf is het dan ook geweldig om het beste van twee werelden te kunnen combineren: fotograferen op mooie plekken en wandelen in de natuur. Als je een foto wil nemen van de vuurtoren, heb je rap vijf kilometer heen en terug gewandeld.”
Deze zomer werkte Mario mee als fotograaf aan het kunstproject Amphitrite van de Propere Strandlopers. Met zijn foto’s hielp hij de plasticvervuiling aan de Noordzeekust mee in beeld te brengen. Ook de toeristische dienst vraagt nu en dan om toelating om een foto te gebruiken.
Pour Les Francophones
“Ik heb daar geen probleem mee en geef dan ook graag mijn toelating zonder auteursrechten aan te rekenen. Weldra lanceert toerisme Nieuwpoort een project waarbij hoge kwaliteitsfoto’s in een boekje te zien zijn. Zulke zaken geven me een zekere naambekendheid, maar ik heb ook campagne gevoerd binnen de Facebookgroepen van Nieuwpoort. In sommige groepen zitten er tot 15.000 mensen. Stel dat er daar 1.000 bij zijn die mijn foto’s volgen, dan heb je direct een groot bereik. Belangrijk is ook dat mijn foto’s gepost worden in de groep Les Francophones: die mensen vallen meestal uit de boot omdat ze Franstalig zijn, en blijkbaar wordt dat ook enorm gewaardeerd.” (PG)
“Alleen op het staketsel staan”
Wanneer ben je in Nieuwpoort komen wonen?“Ik ben van Torhout en mijn vrouw van Ieper. Begin jaren negentig hebben we twee jaar in Nieuwpoort gewoond. Het plan was om terug te keren wanneer we met pensioen gingen. Maar toen vroegen we ons af: wanneer zal dat zijn, en zullen we dan nog gezond en fit zijn? En we hebben gezegd: we gaan nú wonen waar we willen wonen. We zetten ons huis te koop en zochten een huis in Nieuwpoort. Mijn vrouw werkte bij orthodontie Saelens in Ieper en kon hetzelfde werk krijgen in Veurne. En onze zoon kon aan zijn middelbaar beginnen in het Sint-Bernarduscollege in Nieuwpoort.”
Waarvan kan je echt genieten?“Wanneer ik buiten in de natuur ben en alles kan observeren en vastleggen op beeld. Ook van de reacties van de mensen die mijn beelden bekijken. Ik probeer altijd net iets anders te zijn, en daarvan geniet ik.”
Wat zijn je mooiste herinneringen?“Te veel om op te noemen, maar meestal zijn dat degene waarbij ik ’s morgens vroeg alleen op het staketsel sta en de zilte zeelucht opsnuif. Het gevoel van vrijheid, een boost voor je bewustzijn. Herbronnen noem ik dat.”
Proficiat aan alle Kraks 2022
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier