Mario Vanhee (54) is brandweerman in hart en nieren. Hij doet het voor de kost én als vrijwilliger, en zet zich ten volle in voor de jeugdbrandweer. Middelkerke koos hem als Krak.
Lees hier de verhalen van alle Kraks van West-Vlaanderen
“Mijn vrouw heeft campagne gevoerd voor mij. Ik was aangenaam verrast toen ik het telefoontje over mijn nominatie kreeg. Pas achteraf heb ik vernomen dat mijn schoonmoeder mijn naam had ingediend. Ze leest altijd De Zeewacht en had de oproep gezien. Ik vond het wel leuk, maar heb nooit gedacht dat ik zou winnen. Eerlijk gezegd: ik had gehoopt dat de titel naar Gwentje Bonjé zou gaan”, zegt Mario.
Zijn verkiezing heeft hij waarschijnlijk te danken aan het feit dat hij zich al van jongs af aan inzet als vrijwilliger bij de brandweer. “Iedereen die ik tegenkwam zei: we hebben gestemd voor u. Verwonderlijk ook veel vakantiegangers en mensen met een tweede verblijf. Mensen die ik niet ken, maar zij mij blijkbaar wel.”
Onder Vuur
De brandweer is de rode draad in Mario’s leven. Hij was al pompier voordat hij zijn vrouw leerde kennen. En zijn beroep is ook een beetje zijn hobby: in de tv-reeks Onder Vuur heeft hij meegespeeld als figurant, en als body-double: in scènes waarin het voor de acteurs te gevaarlijk werd, werden pompiers ingezet. Zo waren Mario en zijn collega te zien in de spectaculaire ontploffing van de autobus. De reeks brengt het leven van de brandweerlui in beeld, met spannende reddingsacties en verhaallijnen rond de teamleden en hun relatie. “Op die manier kunnen we misschien mensen een beetje warm krijgen voor de brandweer. Er is veel volk te kort.”
Wie is Mario Vanhee?
Privé
Geboren in Oostende op 10 juni 1968. Getrouwd met Kathleen Vansieleghem en vader van Seppe (21) en Warre (17). Zoon van Roger Vanhee en Jenny Colpaert, broer van Carine Vanhee, en schoonbroer van kunstenaar Luc De Jonghe.
Loopbaan
Na studies aan het VTI in Oostende en legerdienst in Soest als stormfuselier, acht jaar ketel-maker-lasser bij de RMT in Oostende. Nu 26 jaar brandweerman op de luchthaven in Oostende, 34 jaar vrijwilliger bij Brandweer Middelkerke en vijf jaar lasser in bijberoep.
Vrije tijd
Heeft van zijn hobby lassen een bijberoep gemaakt. Klein gestart, nu een volle agenda tot juli. Van kleine kunstwerkjes tot grote interieurconstructies.
“Onze Seppe (21) is al twee jaar bezig met een opleiding en heeft nu nog een jaar te gaan. Het duurt drie jaar eer het groene bandje van stagiair van je helm is, en dat is veel te lang. En veel handige jongens geraken door de moeilijkheidsgraad niet meer door de proeven. We krijgen nu jongens binnen met een laptop, hele slimme, maar als ze op stormschade moeten en ze moeten een panlat zagen of vier schroeven indraaien, wordt het Chinees voor hen. Dan kijken ze naar den ouden”.
Maar er wordt geïnvesteerd in de opleiding van heel jonge gasten. De jongste zoon Warre (17) is bij de jeugdbrandweer en volgt de kadettenschool. “Hij zit in de helft en heeft zijn oudere broer al voorbijgestoken. De zone investeert in die jongens – het is 3.000 euro voor een cursus. Als ze die cursus succesvol afronden, mogen ze de dag erna starten bij de pompiers. Op die manier wil de brandweerleiding heel jonge gasten aantrekken, want twintigers vinden ze niet meer.”
Ladders in de storm
Een hot item in Middelkerke zijn de plannen voor woontorens van twintig verdiepingen.
“Warre vroeg of ze een speciale opleiding gingen krijgen om in een toren van zestig meter hoog te leren blussen. Het antwoord is neen. In Brussel hebben ze nu, na twintig jaar wachten, een ladder van 65 meter. Middelkerke heeft een ladder van 32 meter, maar zodra het een beetje stormt kan je die niet meer opstellen, laat staan een ladder van 65 meter! De veiligheid van zulke torens is problematisch. We hebben dat gezien in Engeland. Je hebt een evacuatieweg nodig, maar dat is ook de kant waarlangs wij naar boven moeten. Dus kom je elkaar tegen. Dat is niet zo simpel. Ik zou daar niet graag in wonen.”
“Een blok in de stove steken”
Waarvan kan je echt van genieten?“Gaan eten met het hele gezin, en fietstochtjes met de freule en dan stoppen bij leuke cafeetjes. En in de winter een blok in de stove steken. Dat vuur, hé!”
Wat zijn je mooiste herinneringen?“Ooit zijn we op werkverlof geweest, als brandweerman, met de helikopters van Noordzee Helikopters Vlaanderen naar Bordeaux. Maar het mooist zijn mijn jongens, die mij blijven verrassen met het slagen voor hun uitdagingen: de oudste speelt in de OLVO-band en de jongste is basketter bij MIBAC, en allebei zijn ze bezig met een mooi opstartparcours bij de brandweer. Het moet zijn dat het toch een beetje in het bloed zit.”
Wat is de meest markante gebeurtenis?“In 1996 ben ik begonnen op het vliegveld, en in 1997 hebben we die crash op de airshow gehad, met elf doden. Ik was toen juist één jaar pompier, ‘zo groen als pret’ tussen allemaal oudere brandweermannen. Dat was mijn vuurdoop; sedertdien heb ik niets ergers meer meegemaakt. In die periode hadden we veertien brandweermannen te kort. Nu sluit het vliegveld van zodra we er één te kort hebben.”
Proficiat aan alle Kraks 2022
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier