Als je over de nieuwe Krak, Marino Cobbaert (59), spreekt, dan zijn er vier aspecten die aan bod komen: sport, cultuur, positief zijn en Bekegem, uiteraard.
“Inderdaad, eigenlijk begon het voor mij in 1980”, vertelt Marino. “Mijn broer Marc was voorzitter van de lokale loopclub, de Molenlopers, en hij vroeg me om te helpen bij de organisatie. Zelf was ik ook wel een redelijk goede loper. Ik kan pronken met enkele mooie resultaten in de cross en de stratenlopen. Zo werd ik ooit tweede in het West-Vlaams kampioenschap van de halve marathon bij de junioren. Na al die jaren, ben ik nog steeds lid van het bestuur van de Molenlopers. Trouwens, nu de stratenloop van het Sas van Oostende is weggevallen, is de stratenloop die wij altijd op 21 juli organiseren, de oudste geworden van de regio. Naast mijn activiteiten bij de Molenlopers ben ik ook nog medeorganisator van Start to run in Eernegem.”
Marino Cobbaert
Privé
Marino woont samen met zijn vrouw, Linda Casteleyn, in de Doornhoekstraat in Bekegem. Ze hebben één dochter, Lisa.
Loopbaan
Hij heeft nog negen jaar als mecanicien gewerkt in het bedrijf Schlegel. Hij zwaaide uiteindelijk af als machinebediener bij CNH in Zedelgem en is nog maar net met pensioen gegaan.
Vrije tijd
Marino is actief bij de Molenlopers, doet aan Start to Run, begeleidt spinninggroepen, is lid van een groepje fietsvrienden en is medeorganisator van Bekegem Speelt met Vuur. Verre reizen zijn niet aan hem besteed, hij maakt liever kortere uitstappen.
Fietsvrienden
“Fietsen doen ik ook heel graag. Als het even kan, laat ik de wagen staan en ga ik met mijn vrouw met de fiets op uitstap naar Brugge. Maar ik ben ook lid van een fietsvriendengroepje. De Bekegemse fietsers, noemen we onszelf. We zijn geen volwaardige wielertoeristengroep, maar in de zomer trekken we er wel elke donderdagavond en zondagvoormiddag op uit. Vroeger reed ik nog op kop, maar ik stopte wel als er nood was aan een herstelling. Ook sprong ik bij met raad en daad. Van belang is dat er aan een tempo gereden wordt dat iedereen aankan. Samen uit, samen thuis, zeggen we altijd. Iemand met pech laten we niet achter. Gaat het toch te snel, dan zal ik zeggen dat het wat trager moet. Vroeger was er in elke deelgemeente van Ichtegem een parochianenkoers. De deelnemers aan die drie koersen werden dan altijd op de uitreiking van de gemeentelijke sportprijzen uitgenodigd. Uiteraard deed ik eraan mee. Winnen was niet aan mij besteed, ik deed het louter voor het plezier. Zo herinner ik me nog een anekdote. Net voor we in Eernegem uit koers zouden worden genomen, omdat we gedubbeld werden, daagde voormalig burgemeester Karl Bonny me uit om toch nog een ronde te rijden, maar dan met een glas schuimwijn in de hand. Karl schrok een beetje toen ik zijn uitdaging aannam, maar we hebben dat toen inderdaad gedaan. Spinning ligt dan weer ietwat in het verlengde van het fietsen. Ik deed daar ettelijke jaren geleden nog aan mee als deelnemer, tot de lesgever vervangen moest worden. Die eerste keer lukte dat vrij goed. Ik voelde het dan al aankomen, die vervangbeurten. Zo kwam het dat ik een cursus lesgever ben gaan volgen en ook een cursus hersteller spinningfietsen. Ik wilde onderbouwd les kunnen geven en op vragen van deelnemers kunnen antwoorden. Ik zorg er nu steeds voor dat, naast de fysieke inspanning, de deelnemers er ook een beetje plezier aan beleven.”
Volksfeest
“Ik ben ook lid van het bestuur van Bekegem Speelt met Vuur. Meer zelfs, ik ben het enige overblijvende bestuurslid van de originele bestuursploeg. Dat evenement is toch wel een volksfeest dat iedereen uit de sympathiekste deelgemeente van Ichtegem eens zou moeten hebben meegemaakt. Het is eigenlijk iets dat geen introductie meer nodig heeft. Nu ik op pensioen ben, zal ik nog meer tijd kunnen vrijmaken voor mijn hobby’s.”
“Doe wel en zie niet om”
Had je je verkiezing tot Krak verwacht?“Eigenlijk niet, nee. Ik ging ervan uit dat mijn medekandidaten een grote achterban hadden om op te rekenen. Denk maar aan de KSA met Michaël Broucke uit Ichtegem, of een vrijwilligster in school Het Mozaïek in Eernegem. Eigenlijk zijn die medekandidaten stuk voor stuk zeer verdienstelijke mensen die zeker ook de titel verdienen.”
Wat wens je je familie, jezelf en de lezers van de Weekbode voor 2023 toe?“Het mag dan een cliché zijn, maar eerst en vooral toch een goede gezondheid. Ik weet waar ik het over heb, met iemand in mijn familie die amper 40 jaar oud was en gestorven is aan kanker. Zoiets loert bij vele families om de hoek en dat wens je niemand toe. Daarnaast viel me laatst ook het hoofdartikel op de voorpagina van de zondagkrant op. Iets in de zin van Wanneer stop jij met zagen? Laat ons toch met zijn allen wat positiever door het leven gaan.”
Waar haal jij je gedrevenheid en enthousiasme vandaan?“Dat zit er sinds kinds af in. Ik zag hoe mijn vader en grootouders bij veel mensen gingen helpen. Tja, de appel valt dan niet ver van de boom. Mijn grootvader Jules zei trouwens altijd: Doe wel en zie niet om. Ik ben zijn wijze raad nooit vergeten.”
Proficiat aan alle Kraks 2022
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier