“Voor mij is kunst therapie”, vertelt Lisa-Marie Billiet. “Een manier om slechte gevoelens van me af te schilderen. Ik heb namelijk een zeer slechte relatie achter de rug waarvan ik de gevolgen, jaren later, nog steeds meedraag. Maar zo kan ik een slechte periode toch een positieve wending geven.”
“Ben ik de Krak van Ruiselede geworden?”, reageert Lisa-Marie met grote ogen. “Dat vind ik fantastisch. Ik had dat nooit verwacht. Uiteindelijk ben ik een Blankenbergse die hier nog maar van midden 2022 woont.” In amper anderhalf jaar heeft Lisa-Marie in ieder geval niet stilgezeten.
Terwijl ze nog actief lid is van het Blankenbergs Kunstcollectief, richtte ze in Ruiselede de kunstkring Art Blanche op, organiseerde ze vorig jaar de tweedaagse kunstexpo ‘Gluren bij Kunstburen’, zet ze dit jaar haar schouders onder een heuse Kunst- en Ambachtsmarkt ‘Montmartre’ op 17 en 18 februari in zaal Sport en Spel, plant ze een groepsexpo in Hostens Molen van 1 tot 7 juli en zet ze zich schrap voor de tweede editie van ‘Gluren bij Kunstburen’ op 26 en 27 oktober. Wie het zelf kon ervaren, kan dit alleen maar bevestigen: Lisa-Marie verspreidt kunst als een heerlijke, besmettelijke epidemie.
Moeilijk gehad
“Ik heb het in mijn jongere jaren zélf moeilijk gehad, om met mijn kunst naar buiten te komen. Daar was ik veel te onzeker voor”, bekent de Krak-winnares. “Toch is het precies het schilderen dat me uit het dal gehaald heeft. Als mijn doeken dan toch een vakje moeten krijgen, zou ik expressionisme kiezen. Met kleuren spelen, omdat die associaties leggen met bepaalde gevoelens. Als je woede of verdriet op een doek kan ventileren, zit het niet meer in jezelf. Dat lucht op. Ik droog mijn tranen met natte verf. Zoals een schrijver een persoonlijk drama van zich af kan schrijven in een boek.”
“Dankzij de steun van mijn schoonvader Geert De Meulemeester en het Kunstcollectief in Blankenberge heb ik een netwerk kunnen uitbouwen en drempels overwonnen”, aldus Lisa-Marie. “Dat is precies wat ik nu in Ruiselede ook wil bereiken. Aanvankelijk dacht ik dat zoiets alleen mogelijk zou zijn als je in Ruiselede geboren en getogen bent. Maar mijn ideeën werden hier zo warm onthaald en ik kreeg met Art Blanche zo’n positieve reacties, dat het al mijn verwachtingen heeft overtroffen. Ik heb zelfs mensen uit Blankenberge die nu bij Art Blanche zijn aangesloten.”
Overal steun
De resultaten van deze creatieve tsunami zijn ronduit indrukwekkend. Art Blanche telt al 23 leden. De eerste editie van ‘Gluren bij Kunstburen’ mocht liefst 175 bezoekers ontvangen. De zaal voor de komende Kunstmarkt is volzet, er staan vijf kandidaten op een wachtlijst. Vrijwilligers zullen de bar opendoen, er komt een foodtruck en leden gaan volop taart bakken. “Het enthousiasme van mijn familie en vrienden en het engagement van mijn leden is hartverwarmend”, straalt Lisa-Marie. “Ook het gemeentebestuur van Ruiselede heeft me altijd gesteund. Dat geeft enorm veel energie.”
Lisa-Marie Billiet
Privé: Lisa-Marie Billiet (27) is afkomstig van Blankenberge, maar is haar vriend Vladik naar Ruiselede gevolgd. “Ik werk in Roeselare, dus dat is veel heen en weer rijden. Maar ik blijf op de Markt in Ruiselede wonen. Ik woon hier graag. Het is in Ruiselede zo rustig, alsof ik altijd met vakantie ben. We zijn inmiddels verloofd en hopen volgend jaar te kunnen trouwen.”
Loopbaan: Lisa-Marie geeft Project Algemene Vakken aan de MSKA-school in Roeselare. Via speciale projecten verwerkt ze vakken als geschiedenis, aardrijkskunde, Nederlands, wiskunde en wetenschappen voor beroepsklassen. In bijberoep is ze kunstenares.
Vrije tijd: Met de motor rijden.
“Dieren leren me enorm veel”
Je schildert vooral dieren. Waarom?
“Ik heb een sterke band met dieren, omdat ze niets kunnen zeggen en toch veel kunnen vertellen. Dit in tegenstelling tot mensen, die soms veel kunnen vertellen en toch niets zeggen. Een blik van een dier kan soms boekdelen spreken. Elk dier staat voor een bepaalde emotie, een bepaald talent, een bepaald gevoel. De onbevreesdheid van een tijger, bijvoorbeeld, of de hoge aaibaarheidsfactor en tegelijk kwetsbaarheid van een koala. Een waterschildpad herinnert me eraan dat het leven al snel genoeg gaat en dat het af en toe ook een tikkeltje trager mag.”
Wat spreekt je zo aan bij, bijvoorbeeld, een arend?
“Zijn manier van observeren, fascineert me. Een arend heeft scherpe ogen, heeft alles gezien. Hij kan veel vanop een afstand bekijken, vanuit een eigen perspectief. Objectief. Zonder vooroordelen. Soms zie of begrijp je pas iets als je er een zekere afstand kan van nemen. Zoals een arend.”
Je voegt bij je schilderijen een eigen tekst toe.
“Ik krijg daar positieve reacties op. Achter elk van mijn schilderijen schuilt een boodschap voor wie de tijd wil nemen om mijn werk te bestuderen. Die tekst toont telkens een dieper aspect van mezelf.”
Proficiat aan alle Kraks 2023
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier