Terwijl heel wat jongeren worstelen met de coronamaatregelen, is Lia Iacono (24) uit Westende gelukkiger dan ooit. Vanzelfsprekend is dat niet, want Lia beleefde een moeilijke jeugd die letterlijk diepe wonden sloeg. Op haar twaalfde begon Lia zichzelf te snijden, maar vandaag schaamt ze zich niet meer voor haar littekens. “Die krassen hebben al genoeg van mij afgenomen, nu haal ik er kracht uit.”
Lia Iacono uit Westende bij Middelkerke viert vandaag, woensdag 6 januari, haar 24ste verjaardag. Door de coronamaatregelen zal dat zonder feestje zijn, maar dat kan de pret niet bederven. De West-Vlaamse met Italiaanse roots is dolgelukkig, al was dat ooit anders.
Op haar twaalfde begon Lia zichzelf te snijden. “Ik werd er kalm van. Het leek alsof er rust mee stroomde met het bloed dat uit de wonde kwam. Met krassen kreeg ik controle over mezelf”, zei ze precies twee jaar geleden in De Krant van West-Vlaanderen. Met haar interview wilde ze het taboe rond zelfverminking of automutilatie doorbreken.
Openhartig bericht op Instagram
Vandaag, twee jaar later, staat Lia nog veel sterker in haar schoenen. Dat blijkt ook uit een openhartige post op Instagram eind december. “Het is acht jaar geleden sinds ik voor de vierde en laatste keer werd opgenomen in de psychiatrie”, schreef ze bij bovenstaande foto, die haar vriend Kevin nam. “Ik was zo bang en boos. Eenzaam en verloren. Helemaal uitgeput na een gevecht van weken of zelfs maanden tegen mijn innerlijke demonen. Klaar om op te geven…”
“Ik had toen nooit kunnen denken dat ik vandaag, acht jaar later, zou léven in plaats van overleven”, schrijft ze nog. “Mijn leven vorm geven zoals ik dat zelf wil. Elke kans grijpen die op mijn pad komt. Mijn dromen najagen. Vergis je niet: alles wat ik meegemaakt heb, heeft zijn sporen nagelaten. Sommige dagen zijn zwaar. Maar nooit meer zo zwaar als ze ooit waren. Ik heb een enorme vooruitgang geboekt. En ik groei nog elke dag. Ik word nog elke dag sterker. En het beste moet nog komen!”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Hoe goed Lia zich vandaag ook in haar vel mag voelen, het duurde lang voor ze uit het diepe dal kon klauteren. “Ik lag echt volledig in de knoop met mezelf en wist me geen raad meer”, zegt ze. “Alles was heel zwart. Het hoefde niet meer, mijn levenslust was weg. Dat heeft lang geduurd. Uiteindelijk heb ik pas echt mijn knop omgedraaid na die vierde psychiatrische opname, waarover ik schreef op Instagram. Ik heb heel veel therapie gehad, zowel in groep als individueel. Gesprekken met mijn psycholoog en de pyschiater. Ik kreeg ook medicatie. Zonder die professionele begeleiding was ik hier vandaag misschien niet meer geweest. Ook mijn mama was en is ongelooflijk belangrijk. Ze is mij altijd blijven steunen, ook al was het voor haar loodzwaar om te zien hoe ik mezelf kapot maakte.”
“Het klinkt misschien raar, maar ik kijk nu dankbaar terug op die periode”, zegt Lia. “Ik ben blij dat ik – op tijd – gepaste hulp gekregen heb. Ik sta nu zoveel sterker in mijn schoenen en ben gegroeid als persoon. Dat kan niemand nog van mij afnemen. Ik kijk nu ook op een andere manier naar de dingen. Ik weet hoe het is om niet meer te willen leven. En nu wil ik niks liever dan alles uit het leven halen. Daarom vertrekken mijn vriend en ik binnenkort op roadtrip door Europa. Ook al zijn we net afgestudeerd en zouden we ons kunnen settelen… We willen meer zien en doen en ontdekken en genieten.”
Jongeren hebben het lastig
Mentaal welzijn is tijdens de coronapandemie een veelbesproken thema. Uit buitenlands onderzoek is gebleken dat meer dan 69 procent van de jongeren zich nu slechter voelt dan voor corona, zegt jongerenhulplijn Awel . Lia heeft alle begrip voor die jongeren die worstelen met de strenge maatregelen en het gebrek aan sociaal contact. “Heel veel leuke dingen worden je ontnomen. Je hebt niks om naar uit te kijken. Je leven wordt gereduceerd tot werken of studeren”, zegt ze.
“Het is dan ook belangrijk om afleiding te zoeken. Een passie of een hobby om je in uit te leven. Een soort van uitlaatklep. Zeker ook mensen of hulp toelaten, op tijd. Als je het niet meer alleen kan, is dat helemaal niet erg. Besef dat, geef jezelf tijd en zoek desnoods professionele hulp. Omring je met mensen die het beste in je naar boven halen. Skip bad vibes . Sluit je vooral niet op. Toen ik in mijn dieptepunt zat, sloot ik mij ook volledig af van de wereld. Dat is niet goed. Zo kan het slechte de bovenhand nemen en dan kan het gevaarlijk worden.”
De Westendse mag dan wel uit een diep dal geklommen zijn en zelfs tips hebben voor jongeren die het lastig hebben, de donkere passage in haar leven is nooit volledig weg. Het vele krassen en snijden in haar armen en benen heeft letterlijk littekens nagelaten. Maar zich daarvoor schamen, doet Lia niet meer. “Ze zijn er en gaan niet meer weg”, zegt ze.
“Ik heb er mee leren leven en haal er nu kracht uit. Die littekens hebben al genoeg van mij afgenomen. Vroeger meed ik plekken en situaties waar ik geen lange mouwen kon dragen. Ook om mezelf te beschermen, want ik kreeg ook al grove en ongepaste commentaar. Dat ik zielig ben, aandacht wil trekken en dat die littekens niks zijn om trots op te zijn. Ik heb het daar heel lastig mee gehad.”
“Maar ik zit ein-de-lijk goed in mijn vel en iedereen mag het weten. Ik heb er ook keihard voor gewerkt, zowel op mentaal als fysiek vlak. Ik wil ook het verdere verloop van mijn leven niet laten afhangen van mijn verleden. Een paar jaar geleden zou ik nooit zo open en eerlijk mijn littekens kunnen tonen, laat staan op deze manier mijn verhaal vertellen. Ik poseerde zelfs al naakt! Het toont aan dat ik echt wel mijn lichaam heb leren accepteren en dat ik mij niet meer wil of hoef te verbergen.”
Wie nood heeft aan een babbel, kan gratis en anoniem chatten, bellen of mailen met Awel.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
