Leo doet alles voor zijn beste vriend Jules, die aan ziekte van Duchenne lijdt: “Maar nu heeft hij ook jullie hulp nodig”

Leo Gromas’ (11) beste vriendje Jules Voet (11) heeft de ziekte Duchenne Spierdystrofie, waardoor hij wat extra hulp nodig heeft. Leo staat elke dag klaar om Jules te helpen waar het nodig is. Ze zijn er altijd voor elkaar.

Leo en Jules zitten samen op de Vrije Centrumschool Zwevegem. Ze zitten in dezelfde klas in het zesde leerjaar. De twee leerden elkaar kennen toen ze in het derde leerjaar zaten, via een gemeenschappelijk vriendengroepje. Kort daarna werden ze onafscheidelijke beste vrienden. “Ik kende Jules al een beetje ervoor, maar het was pas toen we samen in een vriendengroepje zaten dat we elkaar echt leerden kennen. We hebben veel gemeenschappelijke interesses en kunnen over alles lachen, dus we werden al snel beste vrienden”, vertelt Leo.

Jules heeft, net als zijn broertje Otis (8), de ziekte Duchenne Spierdystrofie. Toen hij zo’n vier jaar was, merkten zijn ouders dat het voor hem steeds moeilijker werd om de trap op te lopen en om een boekentas te dragen. Door de ziekte verzwakken zijn spieren steeds meer, waardoor hij permanent in een rolstoel zit. Daarvoor zijn er thuis bij het gezin Voet-Opsomer een aantal aanpassingen nodig, zoals de installatie van een kokerlift. Dat zorgt voor een financiële uitdaging, waarvoor de familie alle steun kan gebruiken, die ze gelukkig krijgen. De opa van de broertjes zette een crowdfunding op poten en op 5 mei organiseren vrienden en familie een benefietwandeling.

Rots in de branding

Doordat Jules altijd in zijn rolstoel zit, heeft hij thuis en op school extra hulp nodig om zich te kunnen verplaatsen. Op school staat Leo dag in dag uit voor hem klaar. Hij is de rots in de branding voor Jules. “Leo wacht altijd op mij en duwt mij vooruit in mijn rolstoel, naar de klas, naar de speelplaats en naar de refter. Hij helpt mij soms ook om mijn boekentas te dragen”, vertelt Jules. “Ik duw Jules met veel plezier vooruit in zijn rolstoel. Voor mij is dat echt geen moeite, want hij is mijn beste vriend”, vult Leo aan.

“Het is voor mij niet meer dan logisch dat ik Jules help als hij het nodig heeft. Op school merk ik dat niet alle leerlingen begrijpen wat er met hem aan de hand is en waarom hij in een rolstoel zit. Sommigen zijn daardoor wat afstandelijker. Dat is jammer om te zien. Het is voor Jules niet altijd even gemakkelijk om te zien hoe iedereen aan het spelen of voetballen of basketballen is, terwijl hij zelf niet kan meedoen. Op zo’n momenten doe ik mijn best om hem zoveel mogelijk op te vrolijken. We kunnen samen lachen over de meest onnozele dingen. Dat maakt onze vriendschap zo uniek”, legt Leo uit.

Kunstacademie

Dat er tussen de twee een onvoorwaardelijke vriendschap is opgebloeid, is overduidelijk. Ze steunen elkaar door dik en dun. Niet alleen op school, maar ook op de kunstacademie in Zwevegem. Ze volgen samen de woord- en beeldlessen. Daar kunnen ze hun creativiteit de vrije loop laten. “Tijdens de beeldlessen doen we heel veel verschillende dingen. We leren bijvoorbeeld om te tekenen, te schilderen en te boetseren in klei”, vertelt Jules. Het is leuk voor Jules dat hij daar zelfstandig kan tekenen en knutselen. Ik help hem enkel bij de momenten dat we moeten opruimen of ons materiaal moeten afspoelen”, legt Leo uit.

Ook tijdens de woordlessen kunnen ze op elkaar rekenen. “In de woordlessen leren we om toneel te spelen. Ondanks ik in een rolstoel zit, word ik er toch zoveel mogelijk bij betrokken. Ik acteer dan vooral met mijn stem en mijn mimiek. Ook tijdens optredens houden ze altijd rekening met mij”, vertelt Jules.

Volgend jaar gaan Jules en Leo allebei naar het Rhizo College in Zwevegem. “Ik ga volgend jaar de richting STEM-technieken volgen, maar Leo gaat iets anders doen. We zullen dus niet meer samen in de klas zitten”, legt Jules uit. “Ik ga 1A Extra doen. Het is heel jammer dat we niet meer in dezelfde klas zullen zitten, maar gelukkig zullen we elkaar wel blijven zien op school en in de kunstacademie”, vult Leo aan.