Krak van Tielt: “Iemand zien genieten van De Poes, dáár doe ik het voor”

Stijn David met zijn vrouw Sofie Verhelst en hun kinderen Ditte en Marit. © foto WME
Philippe Verhaest

Stijn David mag zich een jaar lang de Krak van Tielt noemen. Derde keer goeie keer, want de sympathieke brouwer was al eerder al twee keer genomineerd. “Dit toont dat mijn biertjes gesmaakt worden.”

Stijn David ádemt De Poes. De Tieltenaar richtte zijn brouwerij acht jaar geleden op en is anno 2022 incontournabele met zijn smakelijke biertjes. “Ik ben zot content met deze titel”, straalt hij. “Ik zie het vooral als een erkenning voor de brouwerij zelf. Wat ik hier doe, valt in de smaak.”

Een vat Poesjes zal Stijn niet uit de kast halen, wel trakteert hij met twee nagelnieuwe biertjes. “Mijn tafelbier is al een feit en half februari lanceer ik De Poes Stout. Dat brengt het totaal op acht stuks. Mooi voor iets dat als een hobby gestart was.”

Eén iets staat vast: De Poes zal altijd in Tielt blijven

Het geheim van het succes van De Poes is voor Stijn duidelijk. “Ik had destijds het momentum mee. In 2014 waren speciaalbieren aan een revival bezig, maar de huidige wildgroei was nog niet aan de orde. Daarnaast heb ik een erg sympathiek logo. In een poes herkent iedereen zich. En het allerbelangrijkste: mijn bieren zijn erg toegankelijk. Ik probeer een zo breed mogelijk publiek aan te spreken en dat werpt zijn vruchten af.”

Bio


Privé

– 46 jaar oud, getrouwd met Sofie Verhelst (34).

– Samen zijn ze de ouders van Ditte (5) en Marit (3).

Loopbaan

– Werkte van 2004 tot 2019 als ambtenaar bij de Vlaamse overheid.

– Richtte in 2014 Brouwerij De Poes op en is er sinds 2019 fulltime mee bezig.

Vrije tijd

Het gezinsleven en de brouwerij, die erg veel tijd in beslag neemt.

In de armen gesloten

De Tieltenaar zelf heeft De Poes helemaal in de armen gesloten. “Het is mijn ultieme doel dat elk Tielts gezin een van mijn bieren in de koelkast heeft staan”, glimlacht Stijn. “Het is echt iets van hier geworden. Rodenbach is het stadswater van Roeselare, ik hoop dat mijn bieren dat voor Tielt kunnen zijn.”

De populariteit overstijgt de stadsgrenzen echter ver. Héél ver, zelfs. “Tachtig procent van onze omzet haal ik uit de Belgische markt, maar Nederland, Frankrijk, Spanje en Portugal zitten stevig in de lift. Ook in Japan en Rusland vindt De Poes stilaan zijn weg en onze Export brouwen we zelfs ter plaatse in Zuid-Afrika. Wanneer ik een foto zie van pakweg een Japanner met een van mijn biertjes aan de lippen, moet ik toch ook even met de ogen knipperen. Daar doe ik het voor: iemand die van De Poes geniet, een grotere voldoening is er niet.”

De komende jaren wil Stijn dezelfde weg blijven behandelen. “Een vast assortiment, aangevuld met speciallekes. Net als een poes zelf wil ik blijven spelen en ontdekken. Nu brouw ik jaarlijks 1.250 hectoliter, goed voor 400.000 flesjes bier. Daar kan op de huidige site nog dertig procent bij, maar ik denk ook al voorzichtig aan een nieuwe en grotere locatie. Daar moet binnen een vijftal jaar duidelijkheid rond zijn. Eén voorwaarde zal ik echter nooit van tafel schuiven: De Poes moet en zal altijd in Tielt blijven.”

Na acht jaar als brouwer, waarvan het derde met een voltijdse focus op De Poes net is ingezet, is Stijn ervan overtuigd dat hij zijn droomjob beet heeft. “Ik ben zeer tevreden”, geniet hij. “Ik heb van mijn hobby mijn beroep kunnen maken en met mijn brouwsels bezorg ik mensen ook nog eens gelukzalige momenten. Daar zou iedereen toch voor tekenen?”

“Ik hoop dat mijn brouwerij na mij blijft voortleven”


Wat is voor jou het mooiste plekje van Tielt?

“Zonder twijfel de Patersdreef. Wanneer je met je rug naar de Kortrijkstraat staat en richting klooster kijkt… Prachtig. Het is ook een plek vol nostalgie voor mij. Als klein Stijntje trok ik naar de Sint-Michielschool en liep ik elke dag door de Patersdreef. Nu maakt de omgeving me erg rustig, met het klooster als prachtig stukje erfgoed als kers op de taart. Ik brouw ook twee Tieltse Kloosterbieren. Zo help ik indirect mee aan de renovatie van het gebouw.”


Wat is je grootste droom?

“Nu zal ik zeer saai klinken, maar ik wil vooral blijven doen waarmee ik nu bezig ben. En ik hoop dat het De Poes-verhaal na mij niet stopt. Dit is mijn derde kindje, hé. De brouwerij na mijn pensioen zien voortleven en verder bloeien, daar teken ik meteen voor. Dan zal ik me met zeer veel plezier op mijn oude dag een lekkere De Poes uitschenken.”


Wat mogen we je wensen voor 2022?

“Simpel: een jaar waarin corona opnieuw een Mexicaans biermerk is en dat de polarisering wegvalt. Dat zou mooi zijn.”